ธิดารัตน์ถูกจับตัวมาอยู่ต่อหน้าเฉิน เฉิน มองด้วยแววตาอันดุดัน ธิดารัตน์ปฏิเสธว่าไม่รู้เรื่องอะไร พร้อมกับร้องไห้ แต่น้ำตาของเธอไม่มีประโยชน์อะไร
ธีรธรขับรถมาที่อาร์ซีเอแต่ก็ไม่เห็นวี่แววธิดารัตน์ จึงขับรถเรื่อยมาจนถึงเซฟเฮาส์ แต่ตอนนี้ทุกอย่างเงียบเชียบ ธีรธรเป็นห่วงไศลามาก แต่เขาสังเกตเห็นรอยเลือดเป็นทาง ยิ่งใจไม่ดี เขาจึงกลับมาที่ทำงานและถามจ่านิด จ่านิดเล่าให้ฟังว่าได้ยินเสียงปืนแต่ก็ไม่เจอไศลา เพราะผู้การสั่งให้ถอนกำลังก่อน ส่วนกล้องก็หลุดจากตัวไศลาไปเลยไม่เห็นเหตุการณ์อะไรอีก และไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ธีรธรทุบตู้ปั้ง หงุดหงิดกับคำตอบที่ได้
“งั้นเอาแบบนี้นะ คุณไปหาพิกัดสายที่ผมโทรฯ ออกล่าสุดว่าอยู่ที่ไหน มาให้ด่วนที่สุด อย่าให้พลาดอีก” ธีรธรพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
“ได้ครับผู้กองครับ” จ่านิดเกรง ๆ รีบเดินออกไป ธีรธรทุบผนังอีกปั้ง เพราะหงุดหงิดที่ทำอะไรไม่ได้
นพรัชถูกเรียกมาที่ห้องผ่าตัดเพราะมีเคสด่วน และก็พบว่าผู้ได้รับบาดเจ็บ 2 คนคือไศลา และสุทธิพงษ์ ก่อนที่ไศลาจะสลบไป ยังขอให้นพรัชช่วยเหลือน้องชายเธอด้วย นพรัชมองไศลาอย่างเห็นใจ ที่เจอแต่เรื่องร้าย ๆ
ธีรธรตามหาธิดารัตน์และไศลาจนหมดหวังจึงมาแอบนอนที่ทำงานนพรัชตอนรุ่งสาง นพรัชซึ่งเสร็จจากเคสผ่าตัดเดินเข้ามาก็แปลกใจที่เห็นเพื่อน ธีรธรเล่าเรื่องทั้งหมดให้นพรัชฟัง
“นี่ก็ได้แต่นั่งรอให้ลูกน้องไปหาพิกัดจากสัญญาณโทรศัพท์ทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้น”
“เออ เรื่องบางอย่างก็ทำได้แค่รอจริง ๆ ว่ะ ชั้นเข้าใจ ยังมีเรื่องอะไรไม่สบายใจอีกเหรอ” นพรัชถาม
“รู้ได้ไงวะ”
“ก็หน้าแกยังไม่ได้หายเครียดไปเลย”
“เดาเก่งนี่” ธีรธรยิ้มเพลีย ๆ
“ให้ชั้นเดาอีกมั้ยล่ะว่าเรื่องอะไร…เรื่องคุณไศลา” นพรัชจ้องหน้าเพื่อน
“หน้าชั้นมันบอกขนาดนั้นเลยเหรอวะ”
“แกรู้มั้ย...ตั้งแต่ชั้นเป็นหมอมานะ ชั้นไม่เคยรักษาคนไข้รายเดิมซ้ำ ๆ เลยว่ะอันนี้ไม่รวมที่นัดมาเองนะ”
“เกี่ยวอะไรกับเรื่องของชั้นวะ” ธีรธรถามงง ๆ
“เออ ฟังให้จบสิ...แต่มีคนไข้รายนึง ต้องมีเรื่องมาให้ชั้นรักษาตลอดเลย จนชั้นอดคิดไม่ได้ว่า เราอาจจะเป็นเนื้อคู่กันจริง ๆ”
“เนื้อคู่แกดูขี้โรคนะ ดูลำบากนะคนจะเป็นเนื้อคู่แกได้”
“เออ แล้วแกรู้มั้ยใคร?”
“จะไปรู้เหรอ วันนึงแกรักษาคนเป็นร้อยเป็นพัน ชั้นจะไปตรัสรู้ได้ยังไง” ธีรธรพูดขำ ๆ นพรัชบอกให้เดา น้ำเสียงจริงจังมาก ธีรธรมองหน้าเพื่อนแล้วเริ่มคิดได้ “ไศ…”
“ใช่..รู้มั้ยเมื่อคืนที่ชั้นไม่ได้นอนก็เพราะ..” นพรัชพูดยังไม่ทันจบ “ไศอยู่ไหน ปลอดภัยมั้ย” ธีรธรนั่งไม่ติดแล้ว ถามอย่างร้อนใจ
“แต่ทำไมวะ คนที่ชั้นคิดว่าจะเป็นเนื้อคู่ชั้น จะต้องมีแกมาขัดทุกครั้งไป”
“เฮ้ยไอ้นพ บอกมา ว่าไศอยู่ไหน” ธีรธรเขย่าตัวคาดคั้น นพรัชหน้าตาเซ็ง ๆ ไม่ค่อยอยากบอกเท่าไหร่นัก
ธีรธรรีบมาที่ห้องพักฟื้นของไศลา แต่พอเปิดประตูเข้ามาในห้องก็หน้าเศร้า เมื่อพบว่าชูชิตนั่งหลับฟุบอยู่ข้าง ๆ ไศลาไม่ห่างไปไหน ธีรธรได้แต่ยืนดูไศลาหายใจอยู่ห่าง ๆ แล้วเขาก็ค่อย ๆ ถอยออกจากห้อง นพรัชเองก็ยืนรอธีรธรอย่างเข้าใจ
“เค้าเป็นคนพาคุณไศลากับน้องชายมาที่โรงพยาบาล”
ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
เดลินิวส์-ข่าวบันเทิง
