เทพใช้อีกมือมากุมมือนาถสุดาไว้แล้วค่อย ๆ ยกมือนาถสุดาออกไปวางบนโต๊ะ “ผมต้องการเปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเอง” นาถสุดาหน้าเสียที่เห็นอาการของเทพแปลกไป “เทพมีคนอื่นแล้วใช่มั้ย”
“ผมไม่ได้มีใคร ผมแค่อยากเป็นคนใหม่ อยากมีชีวิตใหม่”
“ชีวิตใหม่ที่ไม่มีฉัน...อย่างนั้นใช่มั้ย” น้ำเสียงนาถสุดาน้อยใจมาก
“คุณนาถ ถึงผมจะอยากมีคุณแค่ไหน ผมก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ คุณตามผมมาถึงที่นี่ คุณก็น่าจะรู้แล้วว่าผมกำลังทำอะไรอยู่”
“เพราะฉันรู้ไง ฉันถึงไม่อยากจะเริ่มด้วยคำถามที่ว่าทำไมเทพทำอะไรถึงไม่คิดจะบอกฉันบ้าง”
“ผมก็อยากบอกคุณเหมือนกัน แต่...ผมรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้”
นาถสุดาลุกขึ้นมาจูบเทพ เทพตกใจแล้วเปลี่ยนเป็นจูบตอบอย่างคุ้นเคย นาถสุดาถอนริมฝีปากแล้วมองตาเทพ “ยังรู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้อยู่มั้ย” เทพจูบนาถสุดาแทนคำตอบ ก่อนที่ทั้งคู่จะปล่อยใจไปตามอารมณ์
วงทองทำขนมเลี้ยงหลานและลูกเขย ธิดารัตน์พูดคุยอย่างร่าเริงเรียกเสียงหัวเราะให้ทั้งบ้าน
“หัวเราะอะไรกันดังไปถึงหน้าบ้านเลยคะ นินทาอะไรหนูหรือเปล่า” กมลาเดินเข้ามา กราบที่ตักของคุณนายวงทอง “สวัสดีค่ะคุณแม่”
ธีรธรกับนิ่มนวลไหว้สวัสดีพี่สาว คุณนายวงทองกอดลูกสาวด้วยความคิดถึง “ซูบไปนะแม่แก้ว งานหนักเหรอลูก”
“ก็เหมือนเดิมค่ะคุณแม่ อยู่กับคนไม่ปกติ ทำอะไรมันก็ต้องเหนื่อยเป็นสองเท่า” กมลาหันไปค้อนสามีที่นั่งรถเข็นจนต้องหลบตา บรรยากาศเริ่มกร่อยลงอย่างเห็นได้ชัด
“คุณพี่เพิ่งมาถึงเหนื่อย ๆ รับของว่างซักหน่อยนะคะ” นิ่มนวลส่งจานของว่างให้ กมลารีบมาถือไว้ “ดูดีจัง นี่ทำเองหรือว่าซื้อเขากิน ถ้าซื้อพี่ไม่เอานะ...สกปรก”
ธีรธรแอบส่ายหัวในความเยอะของพี่สาว นิ่มนวลรีบบอกว่าทำเอง กมลาตักขนมกินไปคุยกับคุณนายวงทอง ธิดารัตน์และนิ่มนวลอย่างสนุกสนาน ธีรธรหันไปเห็นพันธ์พงษ์กำลังเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างเงียบ ๆ
เทพกับนาถสุดานอนหลับกอดกันอยู่บนเตียงนอนอย่างมีความสุข นาถสุดาตื่นก่อนพลิกตัวมานอนมองเทพที่หลับอยู่ ใช้นิ้วไล่วนเล่นไปมาบนใบหน้าของเทพ สายตาบ่งบอกว่ารักผู้ชายคนนี้มาก ก่อนจะเอาปลายผมแหย่บนจมูกของเทพเล่น เทพค่อย ๆ ตื่นเพราะโดนแกล้ง และเอาคืนด้วยการหอมไปทั่วตัวของนาถสุดา นาถสุดาหัวเราะคิกคัก ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ของนาถสุดาก็ดังขึ้น บรรยากาศโรแมนติกชะงัก นาถสุดาดูเบอร์ที่โชว์ขึ้นหน้าจอ แล้วหันมามองเทพอย่างรู้กัน
ธีรธรเข็นรถให้พันธ์พงษ์ออกมานั่งเล่นที่ระเบียงบ้าน “นี่พี่แก้วยังไม่เลิกนิสัยอารมณ์ร้ายใส่พี่อีกเหรอครับ”
พันธ์พงษ์ก้มมองสองขาของตัวเองที่ใช้การไม่ได้ “เป็นความผิดของพี่เองที่พิการ พี่ทำให้แก้วผิดหวังมาก”
“แต่พี่พันเป็นแบบนี้เพราะไปรบนะครับ พี่พันเป็นถึงฮีโร่ของชาติ”
พันธ์พงษ์ยิ้มขื่น ๆ “แต่ก่อนพี่ก็ภูมิใจแบบนั้นนะ แต่พอนานไป...ชักอยากจะเป็นแค่ฮีโร่ในบ้านเหมือนกัน”
ธีรธรตบไหล่ให้กำลังใจพันธ์พงษ์ “อย่าคิดมากพี่ ผมคนหนึ่งล่ะที่นับถือหัวใจลูกผู้ชายของพี่มาก”
พันธ์พงษ์พยักหน้ายิ้มอย่างชื่นใจและซึ้งใจในน้ำใจของธีรธร
ระหว่างที่กำลังคุยกับกมลาเรื่องเมนูอาหาร สายตาของนิ่มนวลลอบมองไปที่ธีรธรซึ่งกำลังคุยอยู่กับพันธ์พงษ์เป็นระยะ กมลาจับสังเกตอาการของนิ่มนวลได้จึงสะกิดให้วงทองดู สองแม่ลูกยิ้มสบตากันอย่างรู้ใจ
“คุณแม่คะ เมื่อไหร่คุณแม่จะจัดการเรื่องตาธีกับน้องนิ่มให้เป็นเรื่องเป็นราวเสียทีล่ะคะ” นิ่มนวลตกใจที่ได้ยินกมลาพูดแบบนั้น และออกอาการเขินจัด “จัดการอะไรกันคะพี่แก้ว นิ่มกับพี่ธีเป็นเหมือนพี่น้องกันมากกว่านะคะ”
“ก็แล้วทำไมไม่ทำให้มันมากกว่าเสียทีล่ะคะน้องนิ่ม ใช่มั้ยคะคุณแม่”
“หนูนิ่มรังเกียจพี่ธีเขาหรือเปล่าล่ะลูก” วงทองถามตรง ๆ
“คุณป้ากับพี่แก้วต้องถามพี่ธีมากกว่ามั้ยคะว่าพี่เขารังเกียจนิ่มหรือเปล่า”
“ทำไมพี่ธีจะต้องรังเกียจน้องนิ่มด้วยล่ะจ๊ะ อยู่กันมาตั้งนมนาน พี่ก็ไม่เคยเห็นว่าพ่อธีจะมีใครหรือสนิทกับผู้หญิงที่ไหนมากกว่าน้องนิ่ม จริงมั้ยคะคุณแม่” คุณนายวงทองยิ้มพยักหน้าแทนคำตอบ “ถ้าเป็นแบบนี้สบายมาก เดี๋ยวพี่จัดการทุกอย่างให้เอง”
นิ่มนวลก้มหน้ามองพื้นด้วยความเขินแต่มีความสุข
นาถสุดากระหืดกระหอบเข้ามาในบ้านดุลยศักดิ์ โดยมีดุลยศักดิ์และชูชิตนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ดุลยศักดิ์บอกจะส่งคนไปเก็บไศลา นาถสุดายิ้มเย้ยไปที่ชูชิต แต่ชูชิตรีบบอกว่า ไศลาตอนนี้ไม่ใช่คนเดิมแล้ว หากดึงไศลาให้มาเป็นพวกได้ก็จะทำให้ดุลยศักดิ์ได้ประโยชน์ ดุลยศักดิ์ครุ่นคิดก่อนจะตอบตกลงและให้ชูชิตรีบไปทำตามแผน สร้างความไม่พอใจให้กับนาถสุดามาก
อีกเรื่องที่ดุลยศักดิ์บอกคือ จะนัดส่งสินค้าลอตใหญ่ในงานหมั้นของชูชิตและนาถสุดา ทั้งสองตะลึงที่จะต้องหมั้นกัน
“มีปัญหาอะไรหรือเปล่าชูชิต”
“อ๋อ...เปล่าครับ แค่อยากยืนยันความถูกต้อง”
“นาถสุดาดูเรื่องนักข่าว ทำให้คนในงานเยอะที่สุดเท่าที่จะทำได้ ชูชิตนายจัดการเรื่องความสะดวกปลอดภัยของสินค้างาน ส่วนอาจารย์จะเป็นคนดูแลเรื่องที่เหนือความคาดหมายทั้งหมด ทุกคนเห็นว่าไง”
นาถสุดา ชูชิต โยคีศิลาดำพยักหน้าพร้อมกัน แต่นาถสุดาและชูชิตมีสีหน้าที่ลำบากใจมาก
ระหว่างอาหารเย็น ธิดารัตน์ขอให้ธีรธรพาเธอไปเที่ยว กมลาได้ทีเลยบอกให้พานิ่มนวลไปด้วย ธีรธรเห็นด้วยเพราะนิ่มนวลไม่ได้พักผ่อนมานาน ไม่ได้ชื่นชอบนิ่มนวลแต่อย่างใด แต่นิ่มนวลดีใจมาก พยายามเก็บอาการตื่นเต้น กมลากระซิบบอกให้นิ่มนวลใช้โอกาสดี ๆ แบบนี้ให้คุ้มค่า
ธิดารัตน์ตื่นตาตื่นใจเมื่อธีรธรพามาเที่ยวห้างสรรพสินค้า ก่อนจะขอธีรธรฝึกเล่นสเกตน้ำ แข็ง ธีรธรจัดการเช่ารองเท้าให้หลานสาวเข้าไปหัดเล่น ส่วนเขาก็พานิ่มนวลออกไปเดินเล่น ธิดารัตน์ลองหัดเดินอยู่แถวริมขอบลานสเกตอย่าง งก ๆ เงิ่น ๆ แก๊งวัยรุ่นอีกฝั่งของลานไอซ์คอยจับตามองดูไก่น้อยพร้อมทั้งซุบซิบกันตลอดเวลา ก่อนจะเดินเข้ามาล้อมหน้าล้อมหลัง ลวนลาม เมื่อเห็นไก่หลงเข้ามา ธิดารัตน์พยายามหนี แก๊งวัยรุ่นช่วยกันดึงธิดารัตน์ออกมาจากรั้วที่เกาะอยู่แล้วพยุงไปกลางลาน ทำให้ธิดารัตน์ทำอะไรไม่ได้เพราะเธอยังเล่นไม่เป็น แก๊งวัยรุ่นใช้จังหวะนี้หยิบมือถือและกระเป๋าสตางค์ของธิดารัตน์ไป
สุทธิพงษ์มาเล่นสเกตและเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด แต่ไม่อยากยุ่ง แต่พอเห็นสีหน้าและท่าทางตื่นกลัวของธิดารัตน์เลยเปลี่ยนใจตรงเข้ามาแหวกกลางวง ทำให้เกิดการต่อสู้กัน แต่ด้วยจำนวนที่มากกว่า ทำให้สุทธิพงษ์ถูกรุม แต่ทันใดนั้นก็มีพวกนักฮอกกี้เข้ามาช่วยเหลือ ทำให้แก๊งวัยรุ่นไม่กล้า จะเดินหนี แต่สุทธิพงษ์บอกให้เอากระเป๋าสตางค์และมือถือคืนมาก่อน ธิดารัตน์เพิ่งรู้ตัวรีบค้นหากระเป๋าสตางค์กับโทรศัพท์ในตัวเองแต่ไม่เจอ วัยรุ่นหยิบออกมาส่งคืนสุทธิพงษ์อย่างเซ็ง ๆ สุทธิพงษ์ยื่นของให้ธิดารัตน์ แล้วเดินไปตบไหล่ขอบใจทีมฮอกกี้ ธิดารัตน์มองสุทธิพงษ์ด้วยความประทับใจ
สุทธิพงษ์เดินออกจากลานสเกต ธิดารัตน์รีบเดินตามไปขอบคุณ แต่ธิดารัตน์ก็ยังไม่ยอมไป ธิดารัตน์ยิ้มก่อนจะแบมือขอเบอร์มือถือของสุทธิพงษ์ สุทธิพงษ์ไม่ยอมให้และเดินหนี แต่ธิดารัตน์ก็เดินตามไม่ลดละจนสุทธิพงษ์อ่อนใจ ธิดารัตน์ยิ้มแป้นส่งโทรศัพท์เธอให้ สุทธิพงษ์รับไปกดเบอร์แล้วโทรฯออก
ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
เดลินิวส์-ข่าวบันเทิง
