“เปล่าจ้ะ แม่ก็แค่อยากเตือนไว้ เห็นวินทำงานหนักทั้งงานบริษัท งานละคร แม่เป็นห่วง อยากให้วินรอบคอบมากกว่านี้น่ะลูก”
“ครับแม่ ต่อไปผมจะละเอียดรอบคอบให้มากกว่านี้ครับ ส่วนเรื่องที่ผมทำงานหนัก คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงครับ เพราะตอนนี้ผมมีกำลังใจ ดีครับ”
“มีกำลังใจดีเหรอ? เอ...ใช่เจ้าของร้านเค้กแสนอร่อยคนนั้นรึเปล่าจ๊ะ”
“ไม่ใช่หรอกครับแม่ เราแค่เพื่อนกันน่ะครับ”
“เพื่อนอีกแล้ว คนโน้นคนนี้ที่แม่รู้จัก วินก็บอกว่าเป็นเพื่อนทุกคน แล้วเมื่อไหร่แม่จะได้เห็นหน้าว่าที่ลูกสะใภ้สักทีล่ะ”
“ไม่แน่นะครับ คุณแม่อาจจะได้เห็นเร็ว ๆ นี้ก็ได้”
กอบแก้วแอบมองอย่างประหลาดใจที่เห็นลูกชายยิ้มหน้าบานอย่างมีความสุข
สุรีกานต์กำลังคิดถึงกวินอยู่อย่างมีความสุข จู่ ๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขัดจังหวะขึ้น สุรีกานต์เห็นเป็นเบอร์นฤเบศโทรฯ เข้ามาก็เปลี่ยนอารมณ์เป็นหงุดหงิดทันที
“คุณมีอะไร ทำไมโทรฯ มาซะดึกป่านนี้ ไม่เกรงใจว่าคนอื่นจะหลับจะนอนแล้วบ้างหรือไง”
“พูดได้ยาวเหยียดขนาดนี้ แสดงว่าคุณยังไม่ได้หลับซะหน่อยนี่”
“มีอะไรก็รีบ ๆ พูดมา ฉันง่วง จะนอนแล้ว”
“สงสัยผมโทรฯ มาขัดจังหวะฝันหวานถึง สุภาพบุรุษสุดเพอร์เฟกต์ของคุณล่ะสิท่า”
“จะบ้าเหรอ นี่ตกลงคุณโทรฯ มาเพื่อจะหาเรื่องกวนประสาทฉันใช่มั้ย ดี งั้นก็เชิญคุณพูดคนเดียวไปก็แล้วกัน ฉันจะนอนแล้ว”
“เฮ้ย เดี๋ยว ๆ ล้อเล่นแค่นี้ ไม่เห็นต้องโมโหเลยคุณ สงสัยจะฝันค้างจริง ๆ แฮะ ที่ผมโทรฯ มาก็เพื่อจะบอกว่าคุณต้องมาประชุมกับทีมในวันพรุ่งนี้”
“แต่พรุ่งนี้มันเป็นวันหยุดของฉันนะ ฉันให้ตารางงานคุณไปแล้ว กรุณาใส่ใจดูด้วย เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ คุณให้ฉันพัก พอพวกคุณประชุมเสร็จแล้วค่อยโทรฯ มาบอกฉันแล้วกัน โอเคมั้ย”
“ไม่โอเค คุณต้องมาประชุมที่เซฟเฮาส์วันพรุ่งนี้ ไม่มีสิทธิต่อรองอะไรทั้งนั้น ผมไม่รบกวน เวลานอนของคุณแล้ว ฝันดีนะ คุณดารา แล้วพรุ่งนี้เจอกัน”
สารวัตรนฤเบศรีบวางสายทันที สุรีกานต์ได้แต่โมโหฮึดฮัดระบายอารมณ์เอากับหมอนบนเตียง
ในที่สุดสุรีกานต์ก็ต้องไปประชุมร่วมกับทีมเดอะซันตามคำสั่งนฤเบศจนได้ “ถึงแม้เราจะไม่รู้แน่ชัดว่าสินค้าที่ส่งมาทางเรือมีความเกี่ยวพันกับคดีลักลอบค้ายาเสพติดของริชาร์ดรึเปล่า แต่เราก็ต้องหาวิธีสืบให้รู้ให้ได้ว่าพวกมันซ่อนสินค้าลอตนี้ไว้ที่ไหน และที่สำคัญเราต้องรู้ให้เร็วที่สุดว่าเอเย่นต์ใหญ่ตัวจริงคือใครกันแน่ ก่อนที่พวกมันจะกระจายยานรกพวกนี้ในเมืองไทย แล้ววิธีที่เราจะได้เข้าใกล้ริชาร์ดให้มากที่สุดตอนนี้ก็คงต้องพึ่งสายลับเนปจูน”
“ฉันอีกแล้วเหรอ”
“ใช่ ตราบใดที่ภารกิจปราบปรามขบวน การค้ายาของริชาร์ดยังไม่สำเร็จ คุณก็ยังต้องทำหน้าที่สายลับต่อไป”
“โอเค จะให้ฉันทำอะไรก็ว่ามา แต่อย่าบอกนะว่าต้องให้ฉันไปหลอกเอาข้อมูลด้วยการหว่านเสน่ห์ยั่วยวนไอ้ฝรั่งบ้ากามนั่นอีกน่ะ คิดแล้ว ขนลุก”
“นั่นแหละที่ผมกำลังจะบอกคุณอยู่พอดี ฉลาดใช้ได้นี่คุณ”
“คุณให้ฉันไปทำอย่างอื่นไม่ได้หรือไง?? อย่างปลอมตัวไปร้านอาหารญี่ปุ่น บาร์เกย์ อะไรพวกนั้นน่ะ สนุกกว่าตั้งเยอะ”
“นี่มันไม่ใช่เรื่องสนุก ๆ นะคุณ ฟังนะ คลิปริชาร์ดที่คุณถ่ายได้จากงานมูลนิธิสานสุข ทำ
ให้เราเห็นว่าริชาร์ดกำลังมีกำหนดการนัดหมายกับใครบางคน เพราะฉะนั้น เราต้องรีบไปล้วงข้อมูลเรื่องนี้ของมันมาให้ได้ คุณเข้าใจมั้ย หรือว่าคุณไม่มั่นใจในเสน่ห์ของตัวเองซะแล้ว”
“ใครบอก”
สุรีกานต์กับสารวัตรนฤเบศจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร เสียงโทรศัพท์มือถือของสุรีกานต์ดังขึ้นขัดจังหวะ สุรีกานต์เห็นเป็นเบอร์ริชาร์ด ก็รีบกดรับทันที
“สวัสดีค่ะ คุณริชาร์ด”
“สวัสดีครับ คุณสุรีกานต์ หวังว่าผมคงไม่โทรฯ มารบกวนเวลาทำงานของคุณนะครับ”
“ไม่เลยค่ะ วันนี้เป็นวันหยุดของฉัน แต่ถึงแม้วันนี้จะเป็นวันทำงาน ฉันก็ไม่ถือว่าโทรศัพท์จากคุณริชาร์ดเป็นการรบกวนเวลาของฉันอยู่ดี เพราะสำหรับคุณฉันมีเวลาให้ได้เสมอค่ะ”
“งั้นก็ดีเลยสิครับ เพราะผมตั้งใจจะโทรฯมาชวนคุณดินเนอร์อยู่พอดี เพื่อเป็นการไถ่โทษเรื่องวันนั้น หวังว่าคุณสุรีกานต์คงไม่ปฏิเสธคำเชิญของผมนะครับ”
สุรีกานต์ตอบรับก่อนหันไปยิ้มใส่นฤเบศแบบผู้ชนะ “ริชาร์ดโทรฯ มานัดฉันไปดินเนอร์กับเค้าที่คอนโดฯ เย็นนี้เป็นไง หายข้องใจเรื่องเสน่ห์ของฉันหรือยังล่ะ”
“ผมว่าคงฟลุกมากกว่ามั้ง หรือไม่งั้นไอ้พ่อค้ายานั่นก็คงเสพยาเกินขนาด”
“ไอ้...ไอ้สารวัตรบ้า”
“อ๊ะ อ๊ะ ใจเย็นก่อนสิคุณ เมื่อกี้ยังมั่นใจในเสน่ห์อันล้นเหลือของตัวเองอยู่เลย”
“คุณนี่มันกวนโมโหชะมัด”
“ผมพูดความจริงต่างหาก ทำเป็นรับไม่ได้”
จ่ายมเข้าไปแทรกกลางระหว่างสุรีกานต์และสารวัตรนฤเบศ แล้วกระแอมขัดขึ้น “ผมว่า ทั้งสองคนใจเย็น ๆ กันก่อนดีกว่าครับ จะได้ประชุมกันต่อ”
นฤเบศกับสุรีกานต์เพิ่งเริ่มรู้สึกตัวว่าทุกคนมองมา เลยผละจากกันทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ หันมาประชุมกันต่อ
“เอาล่ะ ในเมื่อริชาร์ดติดต่อมาเองอย่างนี้ ก็คงทำให้เราทำงานง่ายขึ้น”
“คุณมีแผนอะไรก็รีบพูด ๆ มา ฉันเบื่อที่จะเห็นหน้าคุณเต็มแก่แล้ว”
“เรื่องแผนน่ะ ผมมีแน่…แล้วคุณก็ไม่ต้องรีบเบื่อหน้าผมหรอก ยังไงคุณก็ต้องทนเห็นหน้าผมไปอีกนาน”
เนธานแอบโทรศัพท์นัดพบกับแก้วดาราที่ผับแห่งหนึ่ง โดยที่พลอยนิลไม่รู้ บังเอิญมีปาปารัซซีแอบถ่ายภาพสวีทหวานระหว่างแก้วดารากับเนธานไว้ได้
นฤเบศให้สุรีกานต์ติดกล้องกระดุมที่ปรีติทำขึ้นมาเป็นพิเศษ ปลอดภัยจากเครื่องตรวจจับสัญญาณทุกชนิด ตอนไปดินเนอร์กับริชาร์ดที่คอนโดฯ และนอกจากสุรีกานต์จะต้องถ่ายรูปทุกซอกทุกมุมในคอนโดฯ ริชาร์ด ยังต้องหาทางเอาเครื่องดักฟังไปติดในห้องทำงานริชาร์ดด้วย
กล้องกระดุมที่ติดอยู่บนเสื้อสุรีกานต์ ทำให้ทีมเดอะซันที่ซุ่มรออยู่ในรถตู้ที่จอดอยู่หน้าคอนโดฯ เห็นภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด
หลังทานอาหารเสร็จ สุรีกานต์ทำทีเป็นขอเดินชมรอบ ๆ ห้อง ริชาร์ดขยับเข้ามาใกล้ บอกอยากจะใช้เวลาอยู่กับสุรีกานต์ตามลำพังมากกว่าสุรีกานต์คิดหาทางถ่ายรูปห้องใหม่ ด้วยการชวนริชาร์ดเต้นรำ หมุนไปมารอบห้อง ภารกิจแรกสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี
อีกภารกิจที่สำคัญคือต้องเข้าไปติดเครื่องดักฟังในห้องทำงานริชาร์ด สุรีกานต์แสร้งทำเป็นเวียนหัว ริชาร์ดพาไปนั่งพักที่โซฟา ก่อนเดินเข้าครัวไปรินน้ำส้มมาให้ สุรีกานต์ฉวยโอกาสแอบเข้าไปติดเครื่องดักฟังในห้องทำงานโดยที่ริชาร์ดไม่รู้ตัว
ริชาร์ดแอบใส่ยาปลุกเซ็กซ์ในน้ำส้มให้สุรีกานต์ดื่ม นฤเบศเห็นท่าทางริชาร์ดไม่น่าไว้วางใจ จึงดัดเสียงทำทีเป็นเบ็ตตี้ โทรศัพท์ไปตามสุรีกานต์ให้รีบไปถ่ายซ่อมละครด่วน สุรีกานต์จึงรอดจากเงื้อมมือริชาร์ดไปได้อย่างหวุดหวิด
สุรีกานต์แปลกใจมากที่รู้ว่านฤเบศเป็นคนช่วยเธอให้รอดจากเงื้อมมือริชาร์ด “ฉันก็นึกว่าฝีมือจ่า คุณเองเหรอเนี่ย เนียนมาก ๆ”
“ที่ผมแกล้งดัดเสียงก็เพื่อความแนบเนียน ริชาร์ดอาจจะแอบฟังคุณอยู่ก็ได้ แล้วถ้าคุณโดนจับได้ งานผมก็จบ ก็เท่านั้น”
“ที่แท้ก็ห่วงเรื่องงาน นึกแล้ว ผู้ชายหน้าโหดใจหินอย่างคุณคงห่วงใครไม่เป็นหรอก”
“นี่คุณ ผมช่วยคุณไว้ ยังมาด่าผมอีกเหรอ แล้วเมื่อกี้ริชาร์ดเอาอะไรให้คุณดื่ม คุณคงไม่ดื่มมันไปแล้วหรอกใช่มั้ย”
“จริงด้วยครับ ไอ้ริชาร์ดมันอาจจะวางยาคุณก็ได้นะครับ”
สุรีกานต์หน้าเครียดเริ่มคิดตาม “นั่นสิ ทำไม ฉันถึงเริ่มรู้สึกร้อนแปลก ๆ”
สุรีกานต์เริ่มทำตาเคลิ้ม ก้าวเข้าหานฤเบศ นฤเบศตกใจถอยหลังไปจนพิงรถ สุรีกานต์แกล้งทำตาหวานแล้วเอามือโอบรอบคอนฤเบศ ทีมเดอะซันมองตาค้างคิดว่าสุรีกานต์โดนวางยาแน่ นฤเบศจับตัวสุรีกานต์เขย่าตัวแรง ๆ
“เฮ้ย คุณนี่ผมเองนะ ตั้งสติหน่อยสิคุณ”สุรีกานต์ทำตาเคลิ้มโน้มตัวเข้าใกล้นฤเบศ สักพักก็หลุดหัวเราะขำออกมา “ฮ่า ๆ ๆ ฉันล้อเล่นน่ะ ฉันไม่ได้โง่จนไม่ทันเกมของนายริชาร์ดหรอกนะฉันเล่นละครบทแบบนี้มาเยอะแล้ว อ้อ อีกอย่างจะบอกไว้เลยว่า ถึงแม้ฉันจะโดนยาปลุกเซ็กซ์ แต่พอมองหน้าคุณ ยังไงก็ปลุกอารมณ์พิศวาสฉันไม่ขึ้นหรอกย่ะ”
สุรีกานต์ผละออกห่างจากนฤเบศ ก่อนเดินหนีกลับขึ้นรถตัวเองขับออกไป นฤเบศส่ายตัว แอบยิ้มขำ ๆ
“เธอนี่มันนางร้ายตัวแสบจริง ๆ”
“สารวัตรว่าอะไรนะครับ”
นฤเบศเห็นทุกคนมองมาก็เก๊กทำขรึมกลบเกลื่อน “เปล่า ไม่มีอะไร กลับกันได้แล้ว เรายังมีงานต้องทำอีกเยอะ”
ภาพสวีทของเนธานกับแก้วดาราในผับ กลายเป็นข่าวซุบซิบในหน้านิตยสารดารา พอพลอยนิลเห็นข่าวก็รีบขอยกเลิกงานถ่ายแบบ แล่นไปต่อว่าสุรีกานต์ที่กองถ่ายทันที
“แกปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ได้ยังไงโซ่ ฉันขอร้องแกช่วยเป็นหูเป็นตาให้ แต่แกกลับทำเฉย ปล่อยให้มันควงกันไปสวีทสองต่อสองแบบนี้ได้ยังไง”
“ใจเย็น ๆ ก่อนสินิล ฉันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขา แล้วฉันจะมีสิทธิไปห้ามเขาได้ยังไง”
“แกอย่ามาแก้ตัวเลย คงสมใจแกแล้วสินะ อยากเห็นฉันกับธานเลิกกันอยู่แล้วนี่”
“แกบ้าไปใหญ่แล้วนะนิล สงบสติอารมณ์หน่อยสิ ฉันเพียงแค่เตือนแกให้ลองเปิดตาเปิดใจดูบ้าง จะได้ไม่หลงอยู่กับความรักลอย ๆ ที่วันนึงมันอาจจะกลายเป็นความทุกข์ที่ทำร้ายแก ฉันเป็นห่วงแก
จริง ๆ นะนิล”
“ฉันบอกแกกี่ครั้งแล้ว ว่าธานไม่มีวันเป็นแบบที่แกกล่าวหา ถ้าอีนังเด็กนั่นมันไม่จงใจเข้ามาแทรก เราคงไม่มีปัญหากันแบบนี้”
“ของแบบนี้ ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอก ฉันว่าแกใจเย็น ๆ แล้วคิดให้ดี ๆ ว่ามันคุ้มมั้ยที่แกจะเอาชื่อเสียงของแกมาทิ้งเพราะผู้ชายคนเดียวแบบนี้”
“ธานไม่ใช่แค่ผู้ชายคนเดียว แต่เขาคือคนที่ฉันรัก แกได้ยินมั้ย”
สุรีกานต์ส่ายหน้าถอนหายใจอย่างเซ็ง ๆ พลอยนิลพยายามโทรฯ หาเนธานอยู่หลายครั้ง แต่เนธานก็ไม่ยอมรับสาย พลอยนิลจึงหัวเสียมากขึ้นไปอีก
เวลาเดียวกันนั้น เนธานที่ยังไม่เห็นข่าว กำลังนั่งกินข้าวสวีทหวานอยู่กับแก้วดาราที่ร้านอาหารหรูอย่างมีความสุข หลังทานข้าวเสร็จ เนธานกลับมาเจอพลอยนิลที่ห้องพัก เนธานเห็นพลอยนิลท่าทางเหมือนไม่พอใจ จึงรีบเข้าไปกอดอ้อน พลอยนิลสะบัดมือเนธานออกอย่างรังเกียจ
“ทำไมล่ะนิล”
“นิลขยะแขยง ไม่อยากยืนอยู่ในที่ที่ซ้ำกับใครบางคน”
“นิลพูดอะไร ผมไม่เข้าใจ”
“อย่ามาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้หน่อยเลยธาน ปิดยังไงก็ไม่มีวันมิดหรอก เขารู้กันไปทั่วแล้วว่านายแบบหนุ่มกับนางเอกสาวสุดไวไฟน่ะสปาร์กกันเร็วขนาดไหน”
พลอยนิลปานิตยสารบันเทิงหน้าข่าวเนธานกุ๊กกิ๊กกับแก้วดาราใส่อกเนธาน เนธานตกใจมากที่เห็นข่าว รีบหาทางแก้ตัว พลอยนิลไม่เชื่อ เนธานทำเป็นไม่พอใจที่พลอยนิลไม่เชื่อใจตน ชายหนุ่มผลุนผลันเดินหนีออกไปจากห้องพัก พลอยนิลกรี๊ด หยิบหมอนอิงบนโซฟาปาไล่หลังเนธานระบายอารมณ์อย่างหงุดหงิด
นฤเบศมัวแต่คุยงานอยู่กับทีมเดอะซัน ไม่มารับสุรีกานต์ที่กองถ่าย กวินสบโอกาสอาสา
พาสุรีกานต์ไปทานข้าวแล้วพาไปส่งที่บ้านแทน สุรีกานต์นิ่งคิดก่อนยิ้มรับอย่างดีใจ กวินยิ้มหน้าบานรีบเดินนำสุรีกานต์ไปที่รถ
ริชาร์ดไม่รู้ว่ามีเครื่องดักฟังติดอยู่ในห้องทำงาน ชายหนุ่มนั่งเช็กอีเมลรายละเอียดสินค้าและผลกำไรจากบริษัทที่ฮ่องกงซึ่งได้ร่วมทุนกับจอนนี่ รวมทั้งรายละเอียดยาเสพติดลอตใหม่และรายชื่อเอเย่นต์ค้ายาก่อนยิ้มออกมาอย่างพอใจ
บอดี้การ์ดถือกล่องสีดำใบหนึ่งเข้ามาให้ “ของที่ท่านสั่ง เรียบร้อยแล้วครับ”
ริชาร์ดเปิดดูยิ้มพอใจ เสร็จแล้วก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรฯ ติดต่อหามงคลทันที “ผมมีตัวอย่างสินค้าใหม่ พร้อมให้คุณตรวจสอบแล้ว โอเค…สถานที่นัดหมายสนามกอล์ฟ เดอะ เค ซิตี้ ใช่มั้ย ได้ แล้วเจอกัน”
ทีมเดอะซันได้ยินเสียงริชาร์ดจากเครื่องดักฟัง รีบหันไปสบตากันอย่างมีความหมาย
กวินพาสุรีกานต์ไปทานสตูขาแกะที่ร้านอาหารสุดหรูในโรงแรมชื่อดัง แต่ก่อนที่สุรีกานต์จะได้ตักอาหารเข้าปาก นฤเบศก็โทรศัพท์มาขัดจังหวะเสียก่อน สุรีกานต์จำใจกดรับสาย นฤเบศบอกให้สุรีกานต์รีบออกมาพบกันด่วน สุรีกานต์จำต้องโกหกกวินว่าต้องรีบเอาชุดไปคืนห้องเสื้อด่วน กวินอาสาจะขับรถไปส่ง สุรีกานต์รีบปฏิเสธ อ้างว่ากลัวกวินจะเสียเวลา
นฤเบศนัดพบกับสุรีกานต์ที่ร้านบะหมี่จับกังข้างทาง สุรีกานต์ตกใจมากเมื่อรู้ว่านฤเบศจะให้ตามริชาร์ดไปที่สนามกอล์ฟเดอะเคซิตี้
“คุณบ้าไปแล้วเหรอไงเนี่ย ฉันไม่มีทางไปแน่”
“เบา ๆ หน่อยสิคุณ ยังไงคุณก็ไม่มีสิทธิปฏิเสธ หรือว่ากลัวใครบางคนจะเข้าใจคุณผิด”
“เปล่าซะหน่อย ฉันก็แค่ไม่อยากเป็นข่าว แล้วอีกอย่างถ้าคุณวินบังเอิญไปเจอฉันอยู่กับริชาร์ดเข้า เขาต้องสงสัยแน่ ๆ คุณคงไม่อยากให้เสียงานหรอกใช่มั้ย”
“แต่ภารกิจครั้งนี้สำคัญมาก เราอาจจะได้หลักฐานสำคัญมา แต่ถ้าเราพลาด เราก็อาจจะหมดโอกาสจัดการมันก็ได้ เท่ากับว่าสิ่งที่เราทำมาทั้งหมดก็จะเหนื่อยเปล่า”
“ฉันยอมไปกับคุณก็ได้ แต่คุณต้องยอมทำตามวิธีการของฉันนะ”
“วิธีการของคุณ อะไรเหรอ”
“เอาไว้ฉันจะบอกคุณอีกทีแล้วกัน แต่ตอนนี้ฉันหิวมาก คุณต้องรับผิดชอบ”
“งั้นผมเลี้ยงคุณไถ่โทษก็ได้ ว่าแต่นางร้ายไฮโซอย่างคุณจะกินได้รึเปล่าล่ะ”
“นี่ฉันต้องทิ้งสตูขาแกะมากินบะหมี่จับ กังเหรอเนี่ย”
“ยังไงมันก็อิ่มเหมือนกันแหละน่า อย่าเรื่องมากเลยคุณ”
“เออ แล้ววันนี้ที่คุณเบี้ยวงานฉัน ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับคุณเลยนะ แถมยังไม่ยอมมารับฉัน ปล่อยให้ฉันรอจนเงกเลย”
นฤเบศส่ายหน้า ตะโกนสั่งบะหมี่ขัดจังหวะ “เฮีย เอาบะหมี่ชามนึง ใส่มาทุกอย่างเลยนะโดยเฉพาะอะไรก็ได้ที่มันกินแล้วหุบปากสนิทน่ะ”
“นี่ คุณหาว่าฉันพูดมากเหรอ”
“เปล่า มันเป็นเทคนิคการสั่งน่ะ ไม่ดีเหรอ คุณจะได้แบบชามพิเศษไง”
สุรีกานต์โมโหตั้งท่าจะด่ากลับ แต่คนขายเอาบะหมี่ชามใหญ่มาเสิร์ฟพอดี สุรีกานต์มองบะหมี่ที่กองอยู่ในชามแบบอึ้ง ๆ นฤเบศมองมาแบบขำ ๆ สุรีกานต์ได้แต่โมโห
สุรีกานต์กลับไปถึงห้องพัก พบว่าข้างห้องพักเธอมีคนผูกคอตาย สุรีกานต์กลัวผีมากไม่กล้าอยู่ห้องคนเดียว รีบโทรศัพท์หาวุ้นกรอบกับพายไก่ให้มาอยู่เป็นเพื่อน วุ้นกรอบกำลังเดทกับผู้ชายไม่ยอมมาอยู่เป็นเพื่อนสุรีกานต์ ส่วนพายไก่ก็ไม่ยอมรับโทรศัพท์
ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
เดลินิวส์-ข่าวบันเทิง
