กษิดิฐกับเอ็ดดี้ยังยืนเฝ้าอยู่หน้าออฟฟิศนลิน พอเห็นอณุกาเดินมากับปราณและแตงกวา กษิดิฐก็รีบดึงเอ็ดดี้หลบในซอกกำแพง “ความจริงพี่ก็เสียดายฝีมือของนลินนะ นลินเป็นคนเก่ง นี่ถ้านลินมีแฟนหรือแต่งงานแล้ว พี่ก็คงไม่ไล่ออกแบบนี้” “ไม่ต้องห่วงหรอกครับคุณณุกา เรามีคุณแตงกวามาเป็นหัวหน้าครีเอทีฟแทนนลิน เราก็มีคนเก่งไม่แพ้กัน” อณุกาเดินเข้าลิฟต์โดยมีปราณกับแตงกวาเดินตามเข้าลิฟต์ไปด้วย นลิน ดารินทร์ มัญจา สารัชรีบวิ่งตามมาเพื่อจะคุยกับอณุกา แต่ประตูลิฟต์ของอณุกาปิดก่อน “ทำยังไงต่อล่ะบัว” มัญจาหันไปถามนลิน “ในฐานะที่พี่มีประสบการณ์ที่นี่มาก่อน พี่ขอยืนยันว่างานนี้บัวต้องบอกคุณอณุกาไปเลยว่าบัวมีแฟนแล้ว” “เจอขนาดนี้ บอกแค่มีแฟนอย่างเดียวไม่พอหรอกพี่รินทร์ ต้องบอกว่ามีผัวไปเลย” ประตูลิฟต์อีกตัวเปิด นลิน ดารินทร์ มัญจา สารัชรีบเข้าลิฟต์ไป กษิดิฐกับเอ็ดดี้ออกมา จากที่ซ่อน กษิดิฐรีบกดลิฟต์ แต่ไม่มีลิฟต์ขึ้นมา กษิดิฐใจร้อนลากเอ็ดดี้วิ่งไปทางบันไดหนีไฟ
อณุกากำลังจะขึ้นรถ นลินวิ่งไปขวางหน้าไว้ “คุณอณุกาคะ คุณอณุกาฟังบัวก่อนนะคะ บัวไม่มีวันยุ่งกับคุณปราณได้หรอกค่ะ” “ทำไมจะไม่ได้” “เพราะบัวมีแฟนแล้วค่ะ และเรากำลังจะแต่งงานกัน” อณุกาหัวเราะเยาะนลิน “นี่เธอเห็นฉันเป็นคนโง่รึไงนลิน เธอคิดว่าแค่พูดว่ามีแฟน แล้วจะแต่งงาน ฉันก็จะเชื่ออย่างนั้นเหรอ” “แต่บัวพูดความจริงนะคะ...เรากำลังวาง แผนจะแต่งงานกันจริง ๆ” “งั้นเธอกล้าพิสูจน์ไหมล่ะบัว” “ฉันกล้าค่ะ” “ดี งั้นพาว่าที่เจ้าบ่าวเธอมาแจกการ์ดให้ฉันวันจันทร์หน้า ถ้าเธอแต่งงานจริง ฉันจะคืนตำแหน่งให้เป็นของขวัญวันแต่งงาน แต่ถ้าฉันรู้ว่าเธอโกหกล่ะก้อ เธอเตรียมลาวงการโฆษณาไปได้เลย” อณุกาจ้องหน้านลินอย่างจริงจัง ก่อนเดินขึ้นรถไป โดยมีปราณตามไปติด ๆ แตงกวามองนลินอย่างไม่เชื่อว่านลินจะมีแฟน “ฉันขอโทษนะบัวที่งานและตำแหน่งของเธอดันมาเป็นของฉัน” “เธอทำอย่างนี้ทำไม ฉันไปทำอะไรให้เธอ ทำไมเธอต้องคอยมาวุ่นวายกับชีวิตฉันตลอดน่ะ” “เธอก็รู้นี่ว่าเพราะอะไร” กษิดิฐวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาพอดี “บัว! ..เจ้านายบัวไปไหน กบจะเคลียร์กับเจ้านายบัวเอง” แตงกวากับนลินมองไปทางกษิดิฐพร้อมกัน นลินมองกษิดิฐแล้วหันมามองแตงกวาว่าต้นเหตุคือกษิดิฐใช่ไหมนลินผลักกษิดิฐกระเด็น
“เพราะกบอีกแล้ว” นลินเดินโมโหออกไป มัญจา ดารินทร์ สารัชรีบวิ่งตามนลินไป กษิดิฐหันไปต่อว่าแตงกวา “แตงกวา คิดว่าทำอย่างนี้แล้วกบจะแต่งงานด้วยเหรอ” “เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวกับเรื่องแต่งงานของเราหรอกนะกบ มันเป็นแค่เรื่องความสะใจ ส่วนเรื่องแต่งงานถ้ากบยังดื้อไม่แต่ง ..กบก็ดูต่อไปแล้วกัน ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
หลังเลิกงาน นลิน ดารินทร์ มัญจา สารัช พากันมารวมตัวอยู่ที่บ้านของดารินทร์ ปภพนึกได้ว่าดารินทร์เคยเล่าให้ฟังว่าเพื่อนบัวเปิดบริษัทออกแบบ เลยจะขอให้นลินช่วยแนะนำให้รู้จัก เพราะอยากกลับไปทำงานออกแบบอีกครั้งหลังจากต้องออกจากงานมาเลี้ยงลูก 3 ปีแล้ว “พี่ภพ!! มาถามอะไรตอนนี้ บัวเขาทะเลาะกับเพื่อนคนนั้นอยู่” “อ้าว ..งั้นพี่เข้าครัวล่ะ ถ้าน้องบัวคืนดีกับเพื่อนแล้ว อย่าลืมถามเรื่องงานให้พี่นะ” นลินขอตัวออกไปเดินเล่นนอกบ้าน ดารินทร์ทนไม่ไหวตัดสินใจเดินเข้าไปถามนลินว่าแตงกวา เป็นใคร ทำไมถึงต้องทำร้ายนลิน แล้วกษิดิฐมา เกี่ยวอะไรด้วย นลินตัดสินใจเล่าเรื่องในอดีตให้ทุกคนฟัง
สมัยเรียนมัธยม นลินหอบเอาจดหมายกับตุ๊กตาหมีของแฟนคลับกษิดิฐกลับมาให้กษิดิฐที่บ้าน ระหว่างคุยกันอยู่ริมรั้ว นลินได้ยินเสียงผู้หญิงเรียกชื่อกษิดิฐดังออกมาจากในบ้าน “โห...นี่พอคุณย่า คุณลุง คุณป้าไม่อยู่ กบเอาผู้หญิงเข้าบ้านเลยเหรอ” กษิดิฐไม่ยอมรับ นลินปีนกำแพงกระโดดเข้าไปในบ้านกษิดิฐ รีบเก็บจดหมาย และของขวัญบนพื้นแล้ววิ่งตามเข้าไปในบ้าน แตงกวาที่ใส่เสื้อกล้ามและกางเกงขาสั้นนั่งไขว้ขาอยู่ในบ้าน เห็นนลินกับจดหมายมากมายในมือกษิดิฐก็ไม่พอใจเป็นอย่างมาก สองสาวเกิดปะทะคารมกัน กษิดิฐนิ่งไม่พูดอะไรเพราะขี้เกียจมีเรื่อง แตงกวาบอกให้นลินเอาจดหมายไปคืนพวกแฟนคลับ นลินบอกให้กษิดิฐเอาไปคืนเอง ก่อนเดินลอยหน้าลอยตาออกไปจากบ้านกษิดิฐ แตงกวาโมโหหยิบจดหมายกับตุ๊กตาวิ่งตามไปปาใส่หัวนลิน กษิดิฐวิ่งตามไปต่อว่าแตงกวา และบังคับให้แตงกวาขอโทษนลิน แตงกวาโมโหมาก “นี่กบเห็นมันดีกว่าแตงกวาเหรอ” “กบบอกให้ขอโทษ” “ไม่ขอโทษ! แตงกวาบอกไว้ก่อนนะว่ากบห้ามเห็นใครดีกว่าแตงกวา ไม่อย่างนั้นเจอดีแน่”
นลินสรุปว่าความซวยในชีวิตของเธอเกิดขึ้นเพราะกษิดิฐ มัญจาคิดว่าแตงกวาเป็นพวกโรคจิต ขี้อิจฉา กษิดิฐไม่สนใจก็มาพาลใส่นลิน มัญจายุไม่ให้นลินยอมแพ้ นลินเองก็คิดเหมือนกัน ถึงได้บอกอณุกาไปว่ากำลังจะแต่งงาน “ตกลงเธอจะแกล้งทำการ์ดแล้วก็พาผู้ชายไปหลอกคุณอณุกาเหรอบัว” “แต่พี่ติดอยู่นิดนึงว่าบัวจะเอาใครไปโชว์คุณอณุกา ความลับสำคัญ อย่างนี้ ต้องเอาคนที่รู้จักและไว้ใจได้นะ” สารัชรีบเสนอตัว แต่นลิน ดารินทร์ และมัญจาไม่ยอม สารัชย้อนถามนลินว่าถ้าไม่เอาตนแล้วนลินจะเอาใครมาแสดงตัวเป็นคนที่จะแต่ง งานด้วย นลินชะงักก่อนสารภาพออกมาตามตรงว่าเธอลืมคิดถึงเรื่องนี้ไปเลย
พอนลินกลับมาถึงบ้าน กษิดิฐก็รีบตามไปง้อ โดยการเอาของกินไปล่อหวังจะให้นลินหายโกรธเหมือนกับทุกครั้ง แต่คราวนี้ไม่ได้ผล นลินไม่ยอมหายโกรธ กมลากับยศภัทรช่วยกันรุมซักจนได้รู้ความจริงจากปากกษิดิฐ “แม่บอกแล้วใช่ไหมว่าให้เคลียร์กับหนูแตงกวาให้รู้เรื่อง เห็นรึยังว่าคนที่ซวยคือหนูบัว” กมลาโกรธมาก “เก๊าขอโทษ” “ไม่ขำเลยนะตากบ แล้วพรุ่งนี้เราต้องไปทำบุญครบรอบคุณย่าเสีย 3 ปี บ้านหนูบัวก็ไปด้วย แล้วจะมองหน้ากันได้ไหมเนี่ย” “ยังไงแกต้องขอโทษหนูบัว แล้วก็ช่วยหนูบัวให้ได้งานคืนมาด้วย” “เรื่องนั้นผมรู้ แต่ที่ยังไม่รู้ก็คือ..บัวจะทำอะไรเพื่อให้ได้งานคืน” กษิดิฐมองไปทางบ้านนลินแล้วคิดอย่างสงสัย
นลินกับติณณ์เปิดดูเฟซบุ๊กเห็นอีกฝ่ายออนไลน์อยู่ อยากส่งข้อความไปทักแต่ก็ไม่กล้า พอดีกษิดิฐส่งข้อความมาทักนลิน นลินโมโหลงชื่อออกจากเฟซบุ๊กทันที ติณณ์กับนลินเลยไม่ได้คุยกันเสียที
ครอบครัวนลินกับครอบครัวกษิดิฐไปทำบุญที่วัดด้วยกัน กษิดิฐได้ยินนลินแอบคุยโทรศัพท์กับมัญจา นัดจะไปพบกับอนัทธ์เย็นนี้ กษิดิฐ อยากรู้มากว่านลินกำลังจะทำอะไร พยายามจะหาโอกาสเข้าไปคุย แต่ชลัชคอยขวางไม่ให้กษิดิฐเข้า ไปใกล้นลินได้
จังหวะที่นลินกำลังประเคนสังฆทานให้หลวงพ่อ กษิดิฐรีบปราดเข้าไปช่วยประเคน หลวงพ่อรู้สึกคุ้นหน้าคนทั้งคู่ จึงเอ่ยปากถามขึ้นมา
“นี่หลานโยมยอแสงที่เพิ่งแต่งงานไปเมื่อสามปีที่แล้วนี่ โยมยอแสงนิมนต์อาตมาไปฉันเพลงานแต่งของโยม เป็นยังไง มีลูกกันไปกี่คนแล้วล่ะ”
“ผมอยากมีสักโหลนึงน่ะครับ แต่บัวไม่ยอม”
ชลัชรีบพูด “สองคนนั้นเลิกกันแล้วครับ”
“อ้าว ..นี่ถ้าโยมยอแสงยังอยู่คงเสียใจนะ เพราะตอนโยมยอแสงมานิมนต์อาตมาน่ะ..”
หลวงพ่อเล่าให้ทุกคนฟังว่า คุณย่ายอแสงเคยพูดว่า “ฉันมีความสุขมากเลยค่ะหลวงพ่อ ฉันรอวันที่เด็กสองคนนี้แต่งงานกันมานาน ถึงตอนนี้เขาจะปฏิเสธว่าไม่ได้รักกัน แต่วันนึง ..เขาจะรู้ว่า ทุกครั้งที่เกิดอะไรขึ้น เขาจะคิดถึงกันและกันก่อนคนอื่นเสมอ เพราะเขาสองคนขาดกันไม่ได้”
“คุณป้าอาจจะดูผิด” ชลัชบ่นพึมพำ
“อาตมาไม่รู้หรอกว่าโยมยอแสงดูใครผิด รึเปล่า และก็ไม่มีใครรู้ได้ นอกจาก... โยมสอง คน”
นลินกับกษิดิฐมองหน้ากัน ชลัชรีบตัดบท บอกนลินให้รีบประเคนของถวายหลวงพ่อ กษิดิฐดื้อประเคนของกับนลินด้วย ระหว่างนั้นแอบกระซิบบอกนลินว่า “กบรู้นะว่าบัวคิดจะทำอะไร” นลินชะงัก คิดว่าต้องหาทางปิดกษิดิฐไว้ ไม่อย่างนั้นกษิดิฐจะทำให้เรื่องวุ่นวายอีก
นลินให้ชลัชช่วยทำเป็นไม่สบาย ขอตัวกลับจากวัดก่อน จะได้แอบหลบไปพบมัญจากับ
ดารินทร์โดยไม่ให้กษิดิฐตามไปได้
มัญจานัดอนัทธ์มาพบที่ร้านอาหาร นลินรู้สึกไม่ค่อยสบายใจที่ต้องขอให้อนัทธ์มาช่วยแสดงตัวเป็นแฟน ดารินทร์เสนอให้นลินเลือกษิดิฐมาแสดงตัวเป็นแฟนกำมะลอแทน เพราะคิดว่ากษิดิฐ หวังดีกับนลินจริง ๆ คงไม่ปากโป้ง หรือคิดแบล็ก เมล์นลินทีหลัง นลินรีบปฏิเสธทันควัน
“บัวบอกตรงนี้เลยนะคะว่าบัวไม่มีวันเลือกกบแน่ ๆ บัวเชื่อว่าแค่พี่อนัทธ์คนเดียว เอาอยู่”
อนัทธ์เดินเข้ามาในร้านพอดี นลินหันไปโบกมือเรียกอนัทธ์ แต่อนัทธ์กลับเดินหน้าเครียดผ่านนลินไปที่โต๊ะด้านหลัง นลิน มัญจา ดารินทร์มองตาม เห็นอนัทธ์เดินไปตบโต๊ะข้างหลังโต๊ะของนลิน ซึ่งโต๊ะนั้นมีผู้ชายนั่งกับผู้หญิงอยู่
“ที่หลบหน้าฉัน เพราะแอบมาคบกับนางชะนีนี่เองน่ะเหรอ”
นลิน มัญจา ดารินทร์มองหน้ากันอย่างอึ้ง ๆ
“พี่ว่าพี่อนัทธ์ของบัว ..คงเอาไม่อยู่แล้วล่ะ ..เปลี่ยนใจเอาคุณกบไหม”
นลินไม่ยอมเลือกกษิดิฐเป็นแฟนกำมะลอ วันรุ่งขึ้น มัญจากับดารินทร์เลยช่วยกันนัดผู้ชายคนใหม่มาให้เลือก กษิดิฐแอบตามนลินไปที่ห้างสรรพสินค้า บังเอิญไปเจอกับแตงกวาเข้าพอดี
ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
เดลินิวส์-ข่าวบันเทิง
