นลินจะหยิบคัตเตอร์ขึ้นมาขู่ แต่หยิบผิด หยิบเอาดินสอขึ้นมาแทน ปราณกระชากกระเป๋านลินโยนทิ้งเข้าไปในรถ แล้วปิดประตู ก่อนจะเข้าไปรวบตัวนลินเพื่อจะพาเข้าห้อง นลินใช้ดินสอในมือแทงที่แขนของปราณ ปราณเจ็บแขนจนเผลอปล่อยตัวนลิน แล้วมองนลินด้วยความโกรธ
นลินเห็นปราณจะพุ่งเข้ามา จึงใช้สัญชาต ญาณเอาตัวรอด ยกขาเตะผ่าหมากปราณเข้าเต็มแรง ปราณจุก กุมเป้าตัวเองพร้อมกับทรุดลงกับพื้นทันที นลินรีบเปิดประตูรถหยิบกระเป๋าถือตัวเอง แล้วรีบวิ่งออกจากม่านรูดทันที
นลินวิ่งหนีมาที่หน้าโรงแรมม่านรูด ปราณตามมาคว้านลินเอาไว้ได้ มีพนักงานโรงแรมสองคนเดินผ่านมา นลินร้องขอความช่วยเหลือ แต่ปรากฏว่าพนักงานโรงแรมสองคนเป็นพวกเดียวกับปราณ นลินรู้สึกว่ากำลังจนตรอก อยู่ ๆ ก็คิดถึงกษิดิฐขึ้นมา
“คุณย่า ช่วยด้วย !..กบ”
ทันใดนั้น กษิดิฐก็ขับรถพุ่งเข้ามาจอดตรงหน้าปราณ กษิดิฐเปิดประตูเดินลงมาจากรถอย่างโมโห และไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไร กษิดิฐพุ่งเข้าไปต่อยพนักงานที่จับตัวนลินไว้ล้มคว่ำกองกับพื้นทันที ปราณโวยวายลั่น กษิดิฐเดินเข้าไปต่อยปราณ นลินเห็นพนักงานสองคนกำลังจะลุกมาเอาเรื่อง กษิดิฐ จึงรีบเข้าไปดึงตัวกษิดิฐ พาไปขึ้นรถ ปราณมองตามด้วยความแค้น
“บัวเป็นอะไรรึเปล่า มันทำร้ายบัวตรงไหน” กษิดิฐยื่นมือถือของตัวเองให้นลิน “บัวถ่ายรูปเก็บไว้เลย จะได้เอาไปเป็นหลักฐาน ตอนแจ้งความ”
“บัวไม่แจ้งความนะกบ”
“ต้องแจ้ง มันทำกับบัวอย่างนี้ กบจะเอาเรื่องมันให้ถึงที่สุด”
นลินบอกให้กษิดิฐจอดรถ กษิดิฐทำเฉยไม่ยอมจอด นลินตัดสินใจดึงพวงมาลัยรถขับเข้าข้างทางทันที
“บัวทำบ้าอะไรเนี่ย เกือบตายแล้วเห็นไหม”
“ก็บัวบอกให้กบจอด กบไม่ยอมจอดเองนี่”
นลินเดินลงจากรถ จะไปเรียกแท็กซี่กลับบ้าน กษิดิฐไม่ยอม จะให้นลินไปแจ้งความก่อน นลินไม่อยากถูกไล่ออกจะไม่ยอมไปแจ้งความ กษิดิฐแปลกใจมาก นลินจำต้องเล่าเรื่องอณุกากับปราณให้กษิดิฐฟัง กษิดิฐไม่เข้าใจว่าทำไมนลินถึงรักงานมากกว่าตนเอง
นลินขอร้องไม่ให้กษิดิฐบอกเรื่องปราณให้นันทิดากับชลัชรู้ ชลัชได้ยินกษิดิฐเรียกนลินว่าอดีตภรรยาก็ไม่พอใจมาก นลินรีบเปลี่ยนเรื่องไล่กษิดิฐให้กลับบ้านไป
“กบรีบกลับบ้านไปได้แล้ว บ้านอยู่ไกลด้วย”
“ไกลอะไร…เดินสามก้าวก็ถึง”
“อ้าว นี่กบยังไม่ได้บอกบัวเหรอว่ากบไม่ได้อยู่บ้านสวน แต่จะมาอยู่บ้านคุณย่า”
นลินกับชลัชพากันแปลกใจเมื่อรู้เรื่องจากนันทิดา
“หวังว่านายคงมาอยู่คนเดียวนะ”
ชลัชพูดยังไม่ทันขาดคำ ยศภัทรกับกมลาก็ขับรถมาจอดหน้าบ้านพอดี ชลัชหงุดหงิดมากยิ่งขึ้น นลินเห็นยศภัทรกับชลัชปะทะคารมกันอย่างดุเดือดก็รีบตัดบท ยศภัทรเห็นนลินซุบซิบอะไรบางอย่างกับกษิดิฐก่อนพาชลัชกลับเข้าบ้านไป จึงเอ่ยปากถามด้วยความสงสัยระหว่างเดินกลับไปบ้านด้วยกัน กษิดิฐจำต้องเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้พ่อกับแม่ฟัง
“ถึงขั้นพาหนูบัวเข้าโรงแรม มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ แล้วนะตากบ พ่อว่าหนูบัวควรลาออก”
“ผมพูดจนปากจะฉีกถึงกระเพาะแล้ว แต่หลานบัวสุดที่รักของพ่อไม่ฟัง แถมยังยืนยันว่าจะทำงานที่นั่นต่อ พ่อก็รู้ว่าหลานสาวสุดที่รักของพ่อเวลาดื้อขึ้นมา ต่อให้เอารถถังมาขวาง บัวยังเตะ รถถังกระจาย”
“งั้นก็เป็นหน้าที่แกต้องคอยปกป้องหนูบัวแล้ว”
กษิดิฐชะงักแล้วแกล้งทำหน้าซื่อ “เฮ้ย หน้าที่อะไรของผม”
“ก็หน้าที่ที่คุณย่าเคยสั่งไว้ไง จำไม่ได้แล้วเหรอ”
“ไม่ต้องทำเป็นไก๋ แม่รู้ว่ากบจำได้ ไม่อย่างนั้น แทนที่กบจะกลับไปอยู่บ้านสวนกับพ่อแม่ แต่กลับมาอยู่บ้านคุณย่า ดูสิแอร์ก็ไม่เย็น มีแต่ขี้ฝุ่น ไฟก็ไม่สว่าง ทีวีก็ไม่มี มีแต่รูปคุณย่าที่กบเอามาติดไว้ จริงไหม”
กษิดิฐทำเฉไฉ “แม่ นี่ท่าทางจะเข้าวัยทองแล้วนะ พูดจาเลอะเทอะ ที่ผมมาอยู่บ้านย่า เพราะผมวางแผนไว้นานแล้วว่าถ้าเรียนจบ ก็จะรีบกลับมาเปิดบริษัทของตัวเอง แล้วบ้านคุณย่าอยู่ในเมือง ไปไหนมาไหนก็สะดวกกว่าบ้านสวน ก็เท่านั้นเอง ผมไปอาบน้ำนอนดีกว่า”
กษิดิฐเดินหนีเข้าห้องไป ยศภัทรตะโกนพูดไล่หลังไป
“ตากบ..เคยได้ยินไหมว่า..สายบัวมันตัดไม่ขาดเพราะมันมีสายใย”
ที่จริงแล้วกษิดิฐจำคำที่คุณย่าแสงเคยพูดไว้ตอนวันแต่งงานว่า “ต่อไปนี้หนูบัวเป็นสมบัติชิ้นสำคัญของกบ กบต้องใช้ชีวิตและหัวใจดูแลและปกป้องหนูบัว อย่าให้ใครมาทำร้ายหนูบัวทั้งกายและใจนะกบ” ได้ไม่มีวันลืม แหวนแต่งงานก็ยังร้อยใส่สร้อยคอไว้ แต่ตอนนี้กษิดิฐไม่มั่นใจว่า นลินมีคนที่อยากให้ดูแลแทนแล้วหรือยัง
ปราณที่หน้าตาเขียวช้ำค่อย ๆ เดินย่องเข้าบ้านไม่ให้อณุการู้ว่าตัวเองกลับมาแล้ว ทันใดนั้นไฟในบ้านสว่าง
อณุกายืนอยู่ที่สวิตช์ไฟ “ทำไมกลับเอาป่านนี้ ฉันบอกแล้วไงว่าให้กลับไม่เกินเที่ยงคืน”
“ขอโทษครับคุณณุกา พอดีลูกค้าเขาติด ลมน่ะครับ ...เดี๋ยวผมขอไปอาบน้ำก่อนนะ วันนี้เหนื่อยมากเลย”
ปราณก้มหน้าจะเดินผ่านอณุกา อณุกาเห็นปราณเดินก้มหน้าผิดปกติจึงสงสัย ปรี่เข้าไปดึงมือของปราณให้หันหน้ามา พอเห็นรอยเขียวช้ำบนใบหน้าปราณก็ตกใจมาก ปราณอึกอักไม่กล้าบอกว่าไปโดนอะไรมา
เช้าวันรุ่งขึ้น นลินได้ยินกษิดิฐบอกว่าจะไปทำธุระแถวสาทร ก็คิดว่ากษิดิฐจะไปเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนให้อณุกาฟัง นลินตัดสินใจขอติดรถกษิดิฐไปด้วย ระหว่างทาง กษิดิฐแวะซื้อน้ำดื่มในปั๊มน้ำมัน นลินนั่งรออยู่ในรถ เห็นติณณ์ขับรถเข้ามาเติมน้ำมันในปั๊ม นลินไม่อยากให้ติณณ์เห็นว่ามากับกษิดิฐ รีบปรับเบาะเอนลงนอนเพื่อหลบติณณ์
กษิดิฐจะซื้อของกินเพิ่ม แต่เงินไม่พอ เลยเปิดประตูมินิมาร์ทออกมาตะโกนขอยืมเงินนลิน นลินกลัวติณณ์จะเห็น ไม่ยอมลงจากรถ กษิดิฐใช้ไม้ตาย เรียกนลินว่าเมีย นลินหันไปมองเห็นติณณ์กำลังก้มหน้าเซ็นชื่อในสลิปบัตรเครดิต จึงรีบวิ่งออกจากรถไปหากษิดิฐลากตัวเข้าไปในมินิมาร์ทได้อย่างฉิวเฉียด เด็กปั๊มเดินเอาบัตรเครดิตมาคืนให้ติณณ์ ติณณ์ขับรถออกไปจากปั๊มโดยไม่เห็นนลิน
ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
เดลินิวส์-ข่าวบันเทิง
