ธีรธรตกใจเมื่อเห็นฝุ่นฟุ้งโขมง กำแพงบ้านพังทลายลงมากอง มองไม่เห็นตัวไศลาเลย โยคีศิลาดำใช้โอกาสนี้ชิงตำรามาจากธีรธรทันที และเตรียมจะหนี อรชรออกมาเห็นไม่ยอมให้โยคีศิลาดำไป เพราะอยากให้ฆ่าไศลาก่อน
“เจ้าก็ดูเอาเองแล้วกัน ข้าทำให้เจ้าแล้ว” โยคีศิลาดำหนีหายไปทันที อรชรหันไปมองที่กำแพงที่พัง
ธีรธรพยายามจะรื้อซากทั้งหมดออกมา อรชรเองก็ใจสั่นเหมือนกัน ที่พี่สาวของตนจะตายจริง ๆ
ธีรธรรื้อซากปรักหักพังจนเจอตัวไศลานอนสลบอยู่ อรชรยืนมองอึ้ง ๆ ไม่ช่วยอะไรเลย ธีรธรหันมามองอรชรโกรธมากที่อรชรไม่ช่วยเหลือทั้งที่พี่สาวกำลังจะตาย ธีรธรทำทุกวิถีทางจนไศลาสำลักออกมา ธีรธรดีใจมาก ขณะที่อรชรผงะ ไศลาพอรู้สึกตัวก็ถามถึงตำราก่อนอย่างแรก
“มันได้ไปแล้ว...แต่อย่าไปสนใจเลย ตอนนี้คุณห่วงตัวคุณก่อนเถอะ” ธีรธรบอก
ไศลามองอรชร ถามด้วยเสียงแหบแห้ง “อรเป็นอะไรรึเปล่า”
อรชรไม่ตอบยังสับสนไม่รู้ว่าตนดีใจหรือเสียใจกันแน่ที่พี่สาวฟื้นขึ้นมา
ตอนอวสาน
สุทธิพงษ์พาธิดารัตน์มาส่งบ้าน ทุกคนดีใจมาก แต่กมลากลับเกรี้ยวกราดตบหน้าสุทธิพงษ์ ธิดารัตน์บอกสุทธิพงษ์เป็นคนช่วยเธอ พันธ์พงษ์เอ่ยปากเตือนภรรยาแต่ก็ถูกกมลาตวาดกลับมา คุณนายวงทองรับไม่ได้กับพฤติกรรมของลูกสาวจึงปราม กมลาจึงต้องเงียบเสียง ธิดารัตน์บอกธีรธรไปช่วยไศลาหลังจากไศลาช่วยเธอออกมา วงทองเป็นห่วงทั้งลูกชายและไศลา ได้แต่ภาวนาให้พระคุ้มครองคนดี
โยคีศิลาดำชื่นชมกับกล่องโบราณที่เขาได้ แต่ก็ต้องอารมณ์เสียเพราะไม่สามารถเปิดกล่องได้ ด้านไศลาซึ่งสลบอยู่ นักพรตเมฆขาวมาเข้าฝันและบอกว่าคนที่จะเปิดกล่องตำราหน้าสุดท้ายได้จะต้องมีตาที่สามเท่านั้น ไศลาได้สติขึ้นมาพบว่าธีรธรกำลังดูแลเธออยู่ ไศลาดีใจมากที่ธีรธรหายโกรธเธอแล้ว ก่อนจะหน้าสลดลงและแสดงความยินดีกับธีรธรที่กำลังจะแต่งงานกับนิ่มนวล ก่อนจะให้ธีรธรกลับไป ธีรธรตะลึง อึ้ง พูดไม่ออก
หลังจากธีรธรออกไปแล้ว อรชรถือมีดเข้ามาจะแทงไศลา ความรู้สึกทั้งลังเล ไม่แน่ใจ ไศลาหลับตายอมให้น้องแทง แต่ทันใดนั้นสุทธิพงษ์ก็เดินเข้ามา และขอร้องให้พี่น้องทั้งสามคนกลับมาอยู่ร่วมกันอีกครั้ง ก่อนจะหันไปถามอรชรว่าแท้จริงแล้ว อรชรก็ไม่ได้เกลียดไศลา แต่เพราะความอิจฉา อยากเอาชนะเท่านั้น อรชรทั้งรักทั้งชังจนน้ำตาไหลออกมา
นาถสุดาบุกมาหาไศลาที่บ้านเพื่อทวงตำราหน้าสุดท้าย ไศลาบอกโยคีศิลาดำเอาไปแล้ว แต่เธอคนเดียวไม่สามารถต้านทานอำนาจของโยคีศิลาดำได้ ทั้งคู่จึงร่วมมือกันที่จะไปทำลายโยคีศิลาดำ
นาถสุดาพาไศลามาที่ป่าซึ่งเป็นที่ซ่อนของโยคีศิลาดำ โยคีศิลาดำใช้มนต์ดำเสกเสือร้ายมาต่อสู้กับทั้งสองสาว นาถสุดาพลาดท่าถูกเสือตะปบ แต่ไศลาใช้พลังตาที่สามช่วยไว้จนเสือมลายหายไป โยคีศิลาดำปรากฏกายขึ้น ไศลาขอกล่องตำราคืนเพราะอย่างไรโยคีศิลาดำก็ไม่สามารถเปิดได้ โยคีศิลาดำบอกไศลาจะต้องเป็นคนเปิดกล่องให้เขา นาถสุดาก็ใช้พลังชิงตำรา แต่โยคีศิลาดำไม่ยอม ปล่อยพลังจนนาถสุดากระเด็ดไปตกกระแทกพื้น กระอักเลือดปางตาย
โยคีศิลาดำหยิบมันขึ้นมาอย่างง่ายดาย โยคีศิลาดำจะฆ่านาถสุดา แต่แสงสีขาวก็สว่างจ้าจนแสบตาพุ่งเข้ามา ทำโยคีศิลาดำกระเด็นไป นักพรตเมฆขาวนั่นเอง
ธีรธรจะสืบเรื่องที่จ่านิดบอกพบหลักฐานบางอย่าง จึงไปที่สถานีตำรวจ แต่ลูกน้องบอกว่าเอกสารทั้งหมดถูกผู้การเสริมพงษ์เอาไปเก็บไว้แล้ว ธีรธรเริ่มรู้สึกทะแม่ง ๆ เขาเข้าไปหาผู้การเสริมพงษ์และบอกว่าจะขอทำคดีต่อจากจ่านิดเอง แต่ผู้การเสริมพงษ์บอกธีรธรกำลังถูกพักงาน ธีรธรบอกว่าก่อนจ่านิดตาย เหมือนมีเรื่องบางอย่างจะบอก ผู้การเสริมพงษ์ยังยืนยันให้ธีรธรกลับไปอยู่บ้าน พร้อมพูดแกมขู่ว่าสิ่งที่ธีรธรทำ เสื่อมเสียทั้งกรมตำรวจแล้ว และหากไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวก็ให้อยู่เฉย ๆ
นักพรตเมฆขาวต่อสู้กับโยคีศิลาดำ ขณะที่นาถสุดาหมดสติไปและเจอกับเทพ เทพขอให้นาถสุดายอมรับว่าเขาตายไปแล้ว และให้นาถสุดามีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อเขา ไศลาใช้พลังรักษานาถสุดาจนฟื้นขึ้นมา นาถสุดาซึ้งใจมากที่ไศลาช่วย ทั้งที่เธอคิดที่จะฆ่าและแย่งตำรามาจากไศลา โยคีศิลาดำเพลี่ยงพล้ำ แต่นักพรตเมฆขาวไว้ชีวิตเพราะเป็นน้อง แต่โยคีศิลาดำกลับใช้จุดอ่อนตรงนี้ฆ่านักพรตเมฆขาว ไศลาตกใจมาก นักพรตเมฆขาวบอกก่อนจะสิ้นใจว่าแม้ไม่มีเขาตำราหน้าสุดท้ายจะช่วยสอนวิชาให้ไศลาเอง
โยคีศิลาดำดึงนาถสุดามาเป็นตัวประกันอีกคนเพื่อให้ไศลาเปิดกล่องตำรา แค่ไศลารับกล่องไม้ไว้ เธอก็รู้สึกถึงพลังที่มากมายอย่างประหลาด ก่อนจะรวบรวมสมาธิเปิดตาที่สามคลายเวทมนตร์จนกล่องเปิดออก ไศลาหยิบกระดาษที่มีเพียงแผ่นเดียวขึ้นมา ลมจากทุกสารทิศพัดมาล้อมร่าง แสงสว่างจ้าจนโยคีศิลาดำต้องเบือนหน้าหนี ตัวอักษรทุกตัวในกระดาษค่อย ๆ ไหลผ่านตัวเธอ และซึมหายเข้าไป ไศลาดูสงบและมีพลังมหาศาล
โยคีศิลาดำแย่งกระดาษมา แต่ปรากฏว่าเป็นเพียงกระดาษเปล่า รู้สึกโกรธมาก จะฆ่านาถสุดา แต่เพียงไศลายกมือขึ้นโบก โยคีศิลาดำก็กระเด็นไป เพราะพลังของไศลามีมากกว่าเดิมมาก แถมยังคลายมนต์ที่โยคีศิลาดำกำกับนาถสุดาได้อีก โยคีศิลาดำตกใจเพราะไม่เคยรู้สึกถึงพลังที่มากมายเช่นนี้มาก่อน นาถสุดาขอเป็นคนฆ่าโยคีศิลาดำด้วยตนเอง แต่ไศลาไม่อยากให้มือนาถสุดาต้องเปื้อนเลือดอีก จึงยื่นมือออกไปใช้พลังดูดพลังและมนต์ของโยคีศิลาดำจนหมด กลายเป็นคนธรรมดาที่ไม่สามารถทำร้ายใครได้อีก ขณะที่ไศลาก็ใช้พลังทั้งหมดจนถึงกับสลบไป
นาถสุดาพาไศลามาส่งที่บ้านก่อนจะไป ชูชิตแอบมาหาไศลาที่บ้านพยายามหลอกไศลาให้ไปกับตนเอง พร้อมกับงัดแหวนประจำตระกูลของธีรธรออกมาส่งให้ ไศลาจำแหวนได้เพราะเห็นนิ่มนวลใส่จึงถามว่าเอามาจากไหน ชูชิตรีบกลบเกลื่อนก่อนจะให้ลูกน้องโปะยาสลบไศลา เพื่อเอาไปเป็นตัวประกันกับธีรธร
ธีรธรสงสัยเรื่องการตายของจ่านิด จึงถามเรื่องสาเหตุการตายของจ่านิดกับนพรัช และก็พบว่าปืนที่ยิงเป็นจุดสามแปด วิถีกระสุนยิงจากด้านหน้าในระยะเผาขนและตัดขั้วหัวใจ ผู้การเสริมพงษ์รู้ข่าวจึงคิดจะฆ่าธีรธร โดยหลอกว่ามีงานด่วนให้ธีรธรทำและนัดให้มาพบที่โกดังริมน้ำ
ธีรธรมาถึงโกดังริมน้ำ ทันใดนั้นก็มีสัญญาณจากมือถือให้เช็กเมลด่วนจากนพรัช ธีรธรเปิดเมลแต่มือถือโหลดไม่ขึ้นสักทีเขาจึงยัดมือถือเข้ากระเป๋า เมื่อได้ยินเสียงในโกดัง ธีรธรเข้าไปในโกดังก็พบไศลาและผู้การเสริมพงษ์ถูกมัดอยู่ ไศลาถูกมัดปากด้วยพยายามจะเตือนธีรธรแต่อู้อี้ฟังไม่รู้เรื่อง ธีรธรเข้าไปแก้มัดให้ผู้การเสริมพงษ์ ผู้การส่งปืนจุดสามแปดให้ธีรธรและเริ่มต่อสู้กับสมุนของดุลยศักดิ์ ช่วงที่ธีรธรล้มลงกับพื้น มือถือกระเด็นออกไป หน้าจอสว่างวาบขึ้นเห็นข้อความในเมลที่เปิดไว้ ให้ระวังผู้การเสริมพงษ์ ธีรธรหันมา ผู้การเสริมพงษ์เล็งปืนมาทางตนเอง ธีรธรนึกถึงคำพูดของนพรัชที่ว่าจ่านิดตายเพราะปืนจุดสามแปด ไศลาดิ้นจนผ้าปิดปากหลุดและตะโกนบอกว่าผู้การเสริมพงษ์เป็นพวกเดียวกับดุลยศักดิ์ เป็นเวลาเดียวกับที่ผู้การเหนี่ยวไกยิงธีรธร ธีรธรทรุดลง ไศลาร้องเสียงดังด้วยความตกใจ
พลังในตัวไศลารวบรวมโดยที่เธอไม่ได้รู้ตัว ผ้าที่ปิดตาที่สามหลุดร่วงออก แสงสว่างจ้ารอบตัวเธอ เชือกที่มัดไว้คลายออกหมด ผู้การเสริมพงษ์เหนี่ยวไกไปที่ไศลา แต่กระสุนนั้นกลับหยุดเคลื่อนที่
ดุลยศักดิ์และสมุนปรากฏตัวออกมา ทุกคนยิงปืนมาที่ไศลา แต่ลูกกระสุนไม่สามารถผ่านแสงขาวรอบตัวเธอเข้าไปได้เลย
ชูชิตเห็นแบบนั้นถือโอกาสหนีทันที ไศลาใช้พลังจัดการกับทั้งดุลยศักดิ์ เสริมพงษ์ และสมุนจนทุกคนสลบแน่นิ่งไป และถลาเข้ามาหาธีรธร กอดไว้ในอ้อมอก ธีรธรลืมตาขึ้น จังหวะที่ไศลาเผลอ ผู้การเสริมพงษ์รู้สึกตัวขึ้นมาจะยิงไศลา ธีรธรเห็นพอดี จึงยกปืนในมือนัดสุดท้ายยิงกลางหัวผู้การเสริมพงษ์พอดี ดุลยศักดิ์จะหนีเอาตัวรอด แต่มาเจอนาถสุดาดักไว้ และทำร้ายจนสิ้นชีวิต
นิ่มนวลยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับงานหมั้นของเธอกับธีรธร ด้านธีรธรซังกะตายไม่ยอมสวมชุด ได้แต่มองเหรียญกล้าหาญที่กรมตำรวจมอบให้ หลังจากทลายแก๊งค้ายาเสพติดรายใหญ่อย่างดุลยศักดิ์ลงไป ยิ่งทำให้เขาคิดถึงไศลา เพราะหากไม่มีไศลา เขาก็คงไม่มีชีวิตรอดจนได้รางวัลชีวิตแบบนี้ ธีรธรพลาดทำเหรียญตกลงไหหลังบ้านจึงออกไปเก็บ
ระหว่างที่เขากำลังก้ม ๆ เงย ๆ หาเหรียญอยู่นั้น ชูชิตก็แอบมาหานิ่มนวลเพื่อมาไถเงิน เพราะเขากำลังหนีตำรวจหัวซุกหัวซุน และทำให้รู้ว่าลูกในท้องนิ่มนวลเป็นลูกของชูชิต ไม่ใช่ลูกของเขาอย่างที่นิ่มนวลโกหก ธีรธรแสดงตัวและเข้าจับชูชิต ก่อนจะดึงแหวนประจำตระกูลจากมือชูชิตคืนมา ขณะที่นิ่มนวลตกใจมากที่ธีรธรทราบเรื่องทั้งหมดแล้ว
ไศลายืนร้องไห้อยู่ริมน้ำตกในป่าลำพัง “ขอให้คุณมีความสุขมาก ๆ นะคุณธี ชั้นทำได้แค่อวยพรจากตรงนี้...” ไศลารำพึงออกมา
“ขอบคุณครับ” เสียงธีรธรดังมาจากข้างหลัง ไศลาตกใจรีบหันไปมอง “คุณธี คุณธีมาได้ไงคะ คุณควรจะอยู่ที่งานหมั้น”
“ก็ที่นี่ไง งานหมั้นของผม” ธีรธรยักไหล่ยิ้ม ๆ
“หมายความว่าไงคะ”
“ผมจะไม่แต่งงานกับใครทั้งนั้น ถ้าคนนั้นไม่ใช่คุณ” ธีรธรย้ำ
“แล้วคุณนิ่ม...”
“อย่าพูดถึงคนที่ไม่ได้อยู่ตรงนี้เลย ต่อไปนี้จะมีแค่เราสองคน” ธีรธรหยิบแหวนของตนสวมให้ไศลา
“แล้วงานหมั้น...”
“ก็บอกแล้วไง...ว่านี่แหละงานหมั้นของเรา” ธีรธรบอก ไศลานิ่งมองหน้าธีรธรอย่างงุนงง ธีรธรยิ้ม เอ็นดู“คุณพร้อมที่จะกลับเป็นคนธรรมดามั้ย...ถ้าเราจะต้อง...”
ธีรธรค่อย ๆ บรรจงจูบไศลาอย่างดูดดื่มท่ามกลางบรรยากาศน้ำตกอันโรแมนติก จบบริบูรณ์
ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
เดลินิวส์-ข่าวบันเทิง
