ผู้เขียน หัวข้อ: กุหลาบไฟ วันที่ 23 สิงหาคม 2556  (อ่าน 351 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ RobotNew

  • Moderator
  • *****
  • กระทู้: 3411
  • Level:
    0%
  • Thank : 0
    • ดูรายละเอียด
    • สะกิดข่าว
    • อีเมล์
กุหลาบไฟ วันที่ 23 สิงหาคม 2556
« เมื่อ: สิงหาคม 23, 2013, 08:14:02 am »

 ธีรธรแต่งตัวเตรียมออกไปข้างนอก นิ่มนวลเข้ามาขวางไว้และถามซักไซ้ ธีรธรไม่พอใจบอกเขาจะไปไหนไม่ต้องรายงานใคร นิ่มนวลพยายามแสดงตัวว่าเธอเป็นภรรยาธีรธร ธีรธรบอกจะเป็นอะไรก็ไม่จำเป็นต้องมาก้าวก่ายกัน และเดินไปเลย นิ่มนวลไม่พอใจคาดโทษว่ารอให้เธอแต่งงานก่อน จะไม่ยอมปล่อยให้ธีรธรออกไปหาไศลาเลย
    
    ธีรธรเดินออกมาหน้าบ้านก็แปลกใจที่เห็นไศลายืนรอเขาอยู่ ธีรธรหน้าตาบูดบึ้งเพราะยังเข้าใจไศลาผิด ไศลาขี้เกียจชี้แจงอะไรเพราะตอนนี้ธีรธรคงไม่ฟังเธอ ธีรธรยังต่อว่าเรื่องที่ไศลา ลักพาตัวธิดารัตน์ไป ไศลาปฏิเสธ แต่ธีรธรก็ไม่เชื่ออีก ไศลาสัญญาว่าจะพาธิดารัตน์กลับมา และมาขอให้ธีรธรเอาของที่เธอฝากไว้คืน เพราะเป็นของสำคัญ ธีรธรบอกว่าธิดารัตน์ก็สำคัญสำหรับเขามาก หากไศลาอยากได้ของคืนก็เอาตัวธิดารัตน์มาคืนให้เขา ก่อนจะขับรถออกไปอย่างโกรธ ๆ    ไศลาร้องไห้ออกมาอย่างอัดอั้น เพราะถูกบีบคั้นทุกทาง
    
    ไศลาเดินหน้าเศร้าจะออกจากบ้าน นิ่มนวลเห็นก็เข้ามาเย้ยหยัน เรื่องที่เธอกำลังจะแต่ง งานกับธีรธร และขอเชิญไศลามางานด้วย ไศลาตะลึงไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ นิ่มนวลโกหกว่าเป็นเพราะลูกในท้องยิ่งทำให้ไศลาตกใจที่ธีรธรกำลังจะมีลูกกับนิ่มนวล
     
    ธีรธรมาถึงโรงพักก็แปลกใจ เพราะเห็นรถตำรวจเปิดหวอวุ่นวาย นักข่าวมากันพรึ่บไปหมด พอเดินเข้าไปใกล้ ๆ เห็นผู้การเสริมพงษ์กำลังให้สัมภาษณ์นักข่าวอยู่ พอจับใจความได้ว่า รถที่ผู้การเสริมพงษ์และจ่านิดขับไปด้วยกันเกิดเสีย จ่านิดลงไปดูแต่ถูกคนร้ายบุกยิงจนตาย แม้ผู้การจะวิทยุให้สกัดจับแต่ก็ไม่มีวี่แวว
    
    “นี่คุณเข้ามาที่นี่ทำไมเนี่ย อย่าบอกนะว่ามาทำงาน คุณอยู่ช่วงพักงานนะ” ผู้การเสริมพงษ์ถาม
    
    “ผมรู้ครับ ผมเพียงแต่จะมาหาจ่านิด”
    
    “คือตอนนี้มีเรื่องนิดหน่อยนะ จ่านิดน่ะ...ตายแล้ว”
    
    “ตาย!!! ได้ยังไงกันครับ ผมยังเพิ่งคุยกับจ่าอยู่เลย”
    
    “เรื่องนี้ต้องคุยกันยาว แต่เดี๋ยวผมขอตัวก่อน มีเรื่องต้องจัดการอีกมาก”
    
    ธีรธรพยักหน้า ยังช็อกกับเรื่องที่เกิดขึ้น ผู้การเสริมพงษ์เดินออกไป ไม่ค่อยพอใจที่ธีรธรมายุ่งวุ่นวาย ธีรธรนึกถึงตอนที่จ่านิดโทรฯมาหาเค้าว่าเจอหลักฐานบางอย่างแล้ว แต่เขาต้องรีบไปจัดการเรื่องธิดารัตน์เลยไม่มีเวลาฟัง “เขาตั้งใจจะบอกอะไรผมกันแน่”
     
    
    อรชรบังคับให้สุทธิพงษ์โทรฯมานัดไศลาให้ไปพบที่บ้าน ไศลาหอบจิตใจที่เศร้า หดหู่ไปหาน้องชาย สุทธิพงษ์บอกว่า คนที่เขารักกำลังตกอยู่ในอันตรายถ้าไศลาไม่ช่วย ไศลายอมรับปากจะช่วย อรชรเดินออกมาจากที่ซ่อนและบอกให้ไศลาเอาตำราหน้าสุดท้ายมาให้
    
    “พงษ์ขอโทษนะครับพี่ไศ พี่ไศเข้าใจพงษ์นะครับ”
    
    “ก็ต้องเข้าใจอยู่แล้วล่ะพงษ์ เพราะเมื่อกี้พี่ไศเค้าก็รับปากเอง ว่าจะช่วยพงษ์ทุกอย่าง ใช่มั้ยพี่ไศลา” อรชรพูดแกมบังคับ
    
    “อร อย่าทำแบบนี้เลย”
    
    “ช่วยไม่ได้ พี่ไศ...เป็นคนทำทุกอย่างให้เป็นแบบนี้เอง พี่เกิดมาแล้วก็ได้ทุกอย่างจากทุกคน ทั้งพ่อ ทั้งแม่ ก็รักพี่ไศ ทุกคนยกย่องว่าพี่ไศเก่งอย่างโง้นอย่างงี้ ใคร ๆ ก็บอกว่าพี่ไศสวยยังกับนางฟ้า แล้วอรล่ะเป็นอะไร ก็เหมือนหมาในบ้านตัวนึง มีก็แต่ไอ้พงษ์ที่ยังอยู่ข้างอรบ้าง แต่ตอนนี้พี่ไศก็เอามันไปเป็นพวกพี่ไศอีก ส่วนพี่ชิตก็ยิ่งหัวปักหัวปำอยู่กับพี่คนเดียว ทุกครั้งที่พี่ไศกลับมา อรก็แค่หมาหัวเน่าตัวนึง ทำไม...อรต้องเกิดมาอยู่ในโลกที่มีพี่ไศด้วย”
    
    “อร พี่ไม่เคยคิดจะแย่งทุกอย่างไปจากอร อรคือน้องสาวที่น่ารักของพี่เสมอ ส่วนเรื่องชูชิต อรรู้จักเค้ามาขนาดนี้ อรยังไม่รู้อีกเหรอ ว่าคนอย่างเค้าน่ะ ไม่เคยรักใครนอกจากตัวเค้าเอง”
    
    “พูดอะไรตอนนี้มันก็ไม่มีประโยชน์หรอกพี่ไศ คำพูดมันช่วยอะไรไม่ได้ อรน่ะเป็นผู้ถูกกระทำมาทั้งชีวิตแล้ว แล้วทุกอย่างก็มาจากพี่ มันจะผิดอะไรถ้าอรจะทำมันกลับคืนไปบ้าง ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว อรไม่ได้มาที่นี่เพื่อเจรจา”
    
    อรชรหยิบคลิปในมือถือยื่นให้ไศลาดู ไศลารับมาดูคลิปที่โยคีศิลาดำจับธิดารัตน์มาเป็นตัวประกันและขู่จะฆ่าธิดารัตน์ แม้เธอจะบอกว่าตำราไม่ได้อยู่กับเธอ แต่อรชรไม่สนใจเพียงเพราะต้องการเอาชนะไศลา
     
    ธีรธรมาดูเอกสารบนโต๊ะทำงานจ่านิด พยายามปะติดปะต่อเรื่องราว แต่ก็ยังจับต้นชนปลายไม่ถูก และหลักฐานที่จ่านิดบอกกับเขาคืออะไรกันแน่
    
    ด้านผู้การเสริมพงษ์เดินมาที่ลานจอดรถ มองซ้ายมองขวา ปลอดคนก็คุยโทรศัพท์ “ก็ผมบอกแล้วว่าเรื่องนี้ไม่ต้องห่วงผมจัดการได้รับรองไม่มีสาวไปถึงใครแน่ ๆ แต่พรุ่งนี้ ตัวเลขในบัญชีต้องวิ่งแล้วนะครับไม่อย่างงั้นผมไม่รับประกันว่าคุณจะปลอดภัยไปตลอด ...แหมตกลงกันที่สามสิบล้านไม่ใช่เหรอผมรู้น่าว่ารายได้คุณในแต่ละลอตน่ะเท่าไหร่ แค่นี้มันไม่ใช่ปัญหาของคุณอยู่แล้วน่า ... อืม ก็ตกลงตามนั้น”
     
    ธีรธรกำลังรื้อเอกสารต่าง ๆ มากองไว้เป็นหมวดหมู่ สงสัยว่าจ่านิดค้นแฟ้มคดีเก่า ๆ ออกมาทำไมกัน ธีรธรหยิบแฟ้มที่ดูหน้าตาใกล้เคียงกันจะมาเปรียบเทียบกัน จู่ ๆ ผู้การเสริมพงษ์ก็โผล่มาทำ ให้ธีรธรตกใจ ผู้การเสริมพงษ์ถามว่าทำอะไร ธีรธรบอกมาหาเอกสารบางอย่าง ผู้การเสริมพงษ์ถามว่าเอกสารอะไร อะไรบางอย่างทำให้ธีรธรไม่พูดความจริงออกไป เพียงแต่บอกว่าหาเอกสารประวัติของจ่านิด เพราะต้องการติดต่อกับครอบครัวของจ่า นิด ผู้การเสริมพงษ์บอกว่าเรื่องเล็ก ๆ อย่างนี้ให้เด็ก ๆ ทำก็ได้ พร้อมกับไล่ธีรธรให้กลับบ้าน ธีรธรจำเป็นต้องละจากกองเอกสารไป
     
    ไศลามาหานาถสุดาที่โรงแรม นาถสุดารีบเปิดประตูรับ แต่ไศลาบอกยังไม่ได้ตำรามา ทำให้นาถสุดาโกรธมาก ตบหน้าไศลาฉาดใหญ่ ไศลานิ่งไม่โต้ตอบ
    
    “ถ้าเธออยากได้นัก... ไปเจอกันที่บ้านชั้นวันนี้ ชั้นจะเอาไปให้ที่นั่น”
    
    “ทำไมต้องไปที่บ้านแกด้วย แกจะหลอกชั้นล่ะสิ” นาถสุดาไม่ไว้วางใจ
    
    “จะคิดยังไงก็ช่างถ้าเธอยังอยากจะชุบชีวิตเทพหรืออยากได้สิ่งที่เธอต้องการ ก็ไปเจอกันที่นั่น”
    
    นาถสุดาใช้ความคิดอย่างหนัก เธอไม่แน่ใจว่าจะโดนหลอกมั้ย สุดท้ายเธอก็พร้อมเสี่ยง
     
    ไศลาแอบมาเจอพันธ์พงษ์บอกไม่ต้องห่วงธิดารัตน์ เพราะตอนนี้ยังปลอดภัยดี และเธอจะไม่ยอมให้ธิดารัตน์เป็นอะไรไปแน่ ไศลายังฝากจดหมายให้พันธ์พงษ์เอาไปให้ธีรธรด้วย ธีรธรเปิดอ่านจดหมายอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก
    
    “คุณธีมารับตัวไก่น้อยได้ที่บ้านของฉัน พร้อมกับของที่ฉันฝากไว้กับคุณนะคะ ไศลา”
    
    “นั่นไง สุดท้ายก็ยอมรับออกมาจนได้ ว่าจับไก่น้อยไป” ธีรธรยิ้มหยันเมื่ออ่านจดหมายจบ ก่อนจะขอตัวเดินออกไป
     
    นาถสุดาเตรียมจะไปหาไศลาที่บ้านตามที่นัดหมาย แต่พอขึ้นรถก็ถูกดุลยศักดิ์จับตัวไป ด้านไศลามาที่บ้านก็เจอธิดารัตน์กำลังถูกจับตัวมัดมือมัดเท้าอยู่ แต่เข้าไปช่วยไม่ได้เพราะมีมนต์บางอย่างกักไว้ โยคีศิลาดำพร้อมกับอรชรปรากฏตัว เสียงหัวเราะของโยคีศิลาดำดังเยาะเย้ย
    
    “ไหนล่ะ ตำรา”
    
    “รอก่อน กำลังมีคนเอามาให้”
    
    “ถ้าคิดตุกติกกับชั้นแม้แต่นิดเดียว...เด็กนี่ตายแน่”
    
    “แล้วพงษ์ล่ะ” ไศลาเป็นห่วงน้องชายมาก
    
    “ไม่ต้องห่วง มันยังไม่ตาย แค่ถูกจับขังไว้ในห้องตัวเองเท่านั้นเอง”
    
    ไศลามองหน้าอรชรผิดหวังในตัวอรชรมาก “ได้ แต่พวกเธอก็ต้องปล่อยทั้งพงษ์และไก่น้อยโดยไม่มีเงื่อนไขอะไรเหมือนกัน”
    
    ทั้งสองฝั่งจ้องหน้ากันเขม็ง
     
    ด้านธีรธรก็มาที่บ้านไศลาตามที่ไศลาเขียนไว้ในจดหมาย ธีรธรเดินเข้ามาที่สนามหน้าบ้าน เห็นหลานสาวนั่งอยู่บนเก้าอี้ที่สนามจะวิ่งเข้าไปหา แต่อยู่ ๆ ไศลาก็ใช้พลังมารั้งธีรธรไว้ ธีรธรเดินไปไม่ได้แต่ไม่เห็นใคร แต่แล้วไศลาก็ปรากฏตัวขึ้นมา พร้อมกับตาที่สาม ไศลาใช้พลังตนแตะที่ตาทั้งสองข้างของธีรธรเบา ๆ สิ่งที่ธีรธรเห็นรอบตัวไก่น้อย คือพลังอำนาจสีแดงครอบไก่น้อยไว้ ธีรธรหันมามองไศลา เห็นเป็นพลังสีขาว
    
    “ไก่น้อยมีมนต์ปกป้องอยู่ คุณธีเข้าไปไม่ได้หรอกค่ะ ชั้นจะจัดการให้เอง คุณเอากล่องไม้นั่นมารึเปล่า”
    
    “ถ้ามาเล่นมายากลหลอกผมละก็ ผมจะฆ่าคุณกับมือผมเลย” ธีรธรบอก
    
    “ไว้ใจชั้นอีกซักครั้งเถอะค่ะ”
    
    ธีรธรกำลังจะยื่นกล่องไม้โบราณให้ไศลา อรชรกับโยคีศิลาดำปรากฏตัวออกมา ทั้งคู่มีมนต์สีแดงล้อมรอบตัวอยู่เช่นกัน ไศลารีบรับกล่องไม้มา ธีรธรมองทั้งสองฝั่งสับสน
    
    “ไหนตำรา” โยคีศิลาดำถาม ไศลาชูกล่องไม้โบราณให้โยคีศิลาดำดู “นี่ไง...คลายมนต์แล้วปล่อยไก่น้อยมาก่อน ถ้าไก่น้อยยังไม่ถึงมือคุณธี ชั้นก็จะไม่ส่งสิ่งนี้ให้” โยคีศิลาดำมองไศลาชั่งใจ ไศลาขู่ “อย่าให้ต้องทำลายมันตรงนี้เลย”
    
    โยคีศิลาดำคลายมนต์ให้ธิดารัตน์ และ   ยื่นมือไปรับกล่องไม้ อรชรรอจังหวะปล่อยธิดารัตน์ ให้ธีรธร โยคีศิลาดำคว้ากล่องไม้มาก่อน ธีรธรเองเห็นจังหวะก็รีบคว้าข้อมือของหลานมาเหมือนกัน ไศลาจึงบอกให้ธีรธรรีบพาธิดารัตน์หนีไปก่อน ส่วนเธอก็จ้องโยคีศิลาดำไว้ และรอนาถสุดาที่ยังมาไม่ถึงเสียที เพราะลำพังไศลาคนเดียวคงไม่สามารถจัดการโยคีศิลาดำได้ ส่วนสุทธิพงษ์ถูกขังอยู่ในห้อง จึงใช้ผ้าปูที่นอนผูกกันเป็นเชือกและโรยตัวลงมาทางหน้าต่าง
     
    ดุลยศักดิ์นำตัวนาถสุดามาที่บ้านของเขา “น่าเสียดายนะ ชั้นอุตส่าห์เลี้ยงเธอมาอย่างดีตั้งแต่ยังเด็ก ส่งเสริมให้เป็นดาราได้แต่งตัวสวย ๆ แบบที่ผู้หญิงจะชอบ ให้คนมาชอบมาชื่นชมเธอ ส่งเธอไปฝึกการต่อสู้ แต่ดูสภาพเธอวันนี้สิ ยังกับคนข้างถนน”
    
    “นายจะทำยังไงกับชั้นล่ะ”
    
    “ชั้นว่าเธอก็น่าจะรู้อยู่แล้วนะ ชั้นไม่ชอบเรื่องอะไรที่เสียเวลา ชั้นสร้างเธอมาได้ชั้นก็ทำลายเธอได้” สิ้นเสียงดุลยศักดิ์ สมุนทั้งหมดจ่อปืนมาที่นาถสุดาในระยะใกล้ “จัดการให้เรียบร้อย เอาให้เหมือนไม่มีตัวตนมาก่อน” ดุลยศักดิ์สั่งสมุนเหนี่ยวไกปืนจะยิงนาถสุดา นาถสุดาไม่ยอมใช้ความว่องไวเตะกระบอกปืนกระเด็น สมุนคน    อื่น ๆ ก็เล็งจะยิงอีก นาถสุดาก็ใช้วิชาอัดซะน่วม นาถสุดาเหนื่อยหอบ
    
    “ยังเก่งเหมือนเดิมเลยนะ” ดุลยศักดิ์ยืนมองดูการต่อสู้อย่างพอใจ ยิ่งดุลยศักดิ์บอกเรื่องที่เขาเป็นคนฆ่าเทพ ยิ่งทำให้นาถสุดาโกรธ และฮึดสู้แบบไม่คิดถึงชีวิต ดุลยศักดิ์อาศัยความเจ้าเล่ห์หนีไปได้
     
    โยคีศิลาดำยังชื่นชมตำราที่ตนถืออย่างหลงใหล อรชรจ้องเขม็งมาที่ไศลา ไศลามองกลับอยากได้ตำราคืน กำลังคิดบางอย่าง แล้วสุทธิพงษ์ก็โผล่มากระโดดขี่คอโยคีศิลาดำแน่น โยคีศิลาดำพยายามสะบัดออก สุทธิพงษ์บอกให้พี่สาวหนี แต่ไศลาไม่หนีเพราะเป็นห่วงน้องชาย โยคีศิลาดำสะบัดจนสุทธิพงษ์ตกลงพื้น โยคีศิลาดำจะปล่อยพลังใส่สุทธิพงษ์อย่างรุนแรง หวังฆ่าให้ตาย ไศลาเห็นก็รีบปล่อยพลังขวางโยคีศิลาดำทันที และบอกให้น้องชายหนีไปหาธิดารัตน์ ไศลาลงมือต่อสู้กับโยคีศิลาดำ ตาที่สามของไศลาเบิกโพลง อรชรยืนดูด้วยความสะใจที่เห็นไศลาเพลี่ยงพล้ำ ด้านสุทธิพงษ์วิ่งออกมาเจอธิดารัตน์กับธีรธร และบอกเรื่องที่ไศลากำลังต่อสู้กับโยคีศิลาดำ ธีรธรเป็นห่วงมากจึงฝากธิดารัตน์ไว้กับสุทธิพงษ์ และเขาก็วิ่งกลับเข้าไปเพื่อช่วยไศลา
     
    ไศลาต่อสู้กับโยคีศิลาดำเพื่อชิงตำราคืนมาให้ได้ ไศลาเกือบชิงตำราได้ แต่มันกระเด็นมาแทบเท้าธีรธร ธีรธรหยิบขึ้นมา โยคีศิลาดำหันไปจัดการกับธีรธร ผลักธีรธรกระเด็นอัดข้างฝา จะปล่อยพลังใส่ แต่ไศลาวิ่งเข้าไปขวาง และผลัก  ธีรธรออกไป
    
    “เอาตำราหนีไป”   

                             


ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก เดลินิวส์-ข่าวบันเทิง

 
แชร์บทความ...
โค้ดแบบ forum
(BBCode)
โค้ดแบบ site/blog
(HTML)