ไศลาจ้องดุลยศักดิ์ อยากรู้ว่าคนที่จะจัดการหมายถึงใคร ดุลยศักดิ์เดินนำคนอื่น ๆ ออกไปจากห้อง ระหว่างนั้นเห็นเสื้อของโรงพยาบาลวางอยู่จึงหยิบติดมือมาด้วย ไศลาเครียดขึ้นมาทันที อยากรู้ว่าดุลยศักดิ์กำลังจะทำอะไรกับใคร
เทพถูกล้อมด้วยสมุนและกระบอกปืน ดุลยศักดิ์เดินเข้ามา เทพตกใจมาก ดุลยศักดิ์หยิบปืนที่เอวออกมา “ชั้นคิดว่าเราอาจมีเรื่องต้องคุยกันยาวนิดนึง”
ไศลาแอบเข้าไปในเซฟเฮ้าส์ และได้ยินสมุนพูดเรื่องผู้หญิงที่เจ้านายจับมา พอสมุนลับสายตาไป ไศลาก็แอบเข้าไปในห้องที่เธอเข้ามาซื้อขายยาแต่ไม่พบธิดารัตน์ ทันใดนั้นไศลาก็ได้ยินเสียงคนพูด จึงรีบหลบ
“คอนเฟิร์มได้เลยว่าสดและซิงมากเพิ่งได้มาเลยครับเสี่ย...แน่นอนครับมีของดีผมต้องโทรฯหาเสี่ยคนแรกอยู่แล้ว...ครับผมแล้วเดี๋ยวเราเจอกัน”
ไศลาแอบฟังชายชุดดำพูด ชายชุดดำเดินไปที่มุมห้อง เคาะเพียงสองครั้ง ประตูลับก็เปิดออก ชายชุดดำเดินเข้าไป ไศลาออกมาจากที่ซ่อนและไปดูตรงจุดที่เป็นประตู แต่ก็ไม่เห็น ธีรธรยังสงสัยเรื่องที่ธิดารัตน์มาที่เซฟเฮ้าส์ จึงขับรถมาที่นี่อีกครั้งเผื่อจะพบเบาะแสอะไรบ้างด้านธิดารัตน์ถูกขังอยู่ในห้องมืด เบลอเพราะถูกฉีดยาเสพติด เมา ๆ เพ้อ ๆ ชายชุดดำเดินเข้ามามองยิ้ม ๆ “ไหน ๆ ก็ต้องส่งไปสังเวยคนอื่นแล้วยังไงก็...ให้ชั้นเช็กของหน่อยก็แล้วกันนะ ว่ามีคุณภาพแค่ไหน”
ธิดารัตน์เมายา เห็นชายชุดดำเป็นสุทธิพงษ์จึงเรียก “พงษ์มานี่สิ ไก่น้อยอยู่นี่”
ชายชุดดำยิ้มพอใจ “ว่าง่ายดีจริง ๆ ”
ไศลาพยายามหาที่เปิดห้องลับที่ชายชุดดำเข้าไป โดยกวาดมือคลำตามผนัง หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ จนไปเหยียบสวิตช์บางอย่างที่พื้น ทำให้ประตูห้องลับเปิดออก ไศลาค่อย ๆ เข้าไปด้วยความเงียบ และเห็นชายชุดดำกำลังลวนลามธิดารัตน์พอดี
“แกนี่มันเลวจริง ๆ แม้แต่เด็กก็ไม่เว้นรึไง”
ชายชุดดำตกใจที่หันมาเจอไศลา “นี่เธอเข้ามาได้ยังไงเนี่ย”
“ปล่อยเด็กผู้หญิงไปเดี๋ยวนี้”
“เธอเข้ามาในที่ของชั้นแล้วมาสั่งชั้นแบบนี้ คิดว่ามันถูกเหรอ”
“ความเลวน่ะ...ไม่ว่าจะทำที่ไหนก็คือเลว” ดวงตาที่สามของไศลาเปิดอีกครั้ง ทำแสงสว่างจ้าไปทั่วห้อง ชายชุดดำตกใจคว้าปืนขึ้นมา “นี่แกมันตัวอะไรกันแน่เนี่ย” ธีรธรกำลังเครียดเรื่องหลานสาว เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เขารีบรับปรากฏว่าทางโรงพยาบาลโทรฯ มาบอกเรื่องที่ไศลาหายตัวออกไปจากโรงพยาบาล ธีรธรยิ่งกลุ้มเพราะไศลายังบาดเจ็บอยู่ ขณะนั้นได้ยินเสียงปืนดังออกมาจากเซฟเฮ้าส์ติดต่อก้นหลายนัด ธีรธรเอะใจว่ามีเรื่องอะไร
ไศลาต่อสู้กับชายชุดดำ ชายชุดดำยิงปืนใส่ ไศลาหลบและสวนกลับ พร้อมกับพยุงธิดารัตน์มาด้วย พากันวิ่งออกไปจากห้อง ธิดารัตน์ยังเบลอ ๆ ก็เลยรู้สึกสนุกสนานที่ได้วิ่งเล่น ไศลาพาธิดารัตน์ออกมาหน้าห้องก็เจอสมุนรออยู่เพียบ ไศลาสู้และพาธิดารัตน์ออกมาอีกห้องหนึ่ง สมุนก็ยังตามไม่หยุด ไศลาต่อสู้จนเลือดซึมออกมาจากแผลเยอะมาก หน้าซีดจนแทบจะไม่ไหวอยู่แล้ว ฉับพลันดวงตาที่สามก็ค่อย ๆ ปิดลง พวกสมุนเองก็นอนโอดโอยกันเกลื่อนกลาด
ชายชุดดำถือปืนเล็งมาที่ไศลา จะเหนี่ยวไก “เธอควรจะรู้ว่า...เธอไม่ควรจะไปเสนอหน้าในที่ที่ไม่ใช่ของเธอ เสียงปืนดังปั้ง ไศลาหลับตา แต่พอลืมตาขึ้นมาก็พบว่าคนที่ล้มลงคือชายชุดดำ จากการยิงของธีรธร
“ไศ คุณเป็นอะไรรึเปล่า” ธีรธรประคองไศลาขึ้น
“ดูไก่น้อยเถอะ ชั้นไหว”
ธีรธรรีบพาไก่น้อยกับไศลาออกไปจากที่นั่น สมุนที่นอนกับพื้นถือปืนมาไล่ยิง แต่ทุกคนก็พ้นประตูออกไปแล้ว ธีรธรพามาที่รถ ไศลานอนยาวที่เบาะหลัง หมดแรง ธิดารัตน์นั่งเบาะหน้าคู่กับธีรธร เธอส่งยิ้มเบลอ ๆ ให้น้าชาย ธีรธรจับตามเนื้อตัวธิดารัตน์อย่างเป็นห่วง “ไก่น้อย เป็นไงบ้าง พวกมันทำอะไรหนูบ้างรึเปล่า”
“ไก่น้อยคงถูกฉีดยาเสพติด คงต้องรอให้หมดฤทธิ์ยาก่อน”
ธีรธรทุบพวงมาลัยอย่างโมโห ไศลาบอกให้ธีรธรรีบไปก่อนที่พวกสมุนจะตามออกมา ธีรธรหันมาดุใส่ไศลาทันที “ไม่ให้ผมโมโหได้ยังไง คุณมาที่นี่คนเดียวไม่บอกผม แล้วคุณก็เป็นแบบนี้อีก” ธีรธรออกรถอย่างหงุดหงิด ที่บ้านดุลยศักดิ์ นาถสุดาแอบมาเก็บกระเป๋าอย่างลุกลี้ลุกลน รีบโยนทุกสิ่งลงในกระเป๋า รวมถึงกล่องไม้โบราณด้วย โยคีศิลาดำเปิดประตูเข้ามาเห็นเข้าถามว่าจะไปไหน นาถสุดาตกใจ อ้ำ ๆ อึ้ง ๆ
“เจ้ากำลังจะหักหลังข้าใช่มั้ย”
“เปล่านะคะอาจารย์ ชั้นไม่ได้จะหักหลัง แต่...”
“อย่ามาโกหก...ข้าสัมผัสได้ถึงมนต์”
“เปล่าจริง ๆ นะอาจารย์ ชั้นแค่จะไปอยู่กับเทพ”
“แล้วข้าล่ะ”
“ชั้นขอไปหาที่ปลอดภัยก่อน แล้วชั้นจะมาตามอาจารย์ไปอยู่ด้วยกัน”
โยคีศิลาดำมองอย่างระแวง “อย่าโกหกข้าเลย เจ้ามันศิษย์คิดล้างครู”
นาถสุดาปิดกระเป๋า หันมาหาอาจารย์ “ชั้นไม่เคยคิดแบบนั้น”
“ข้าไม่เชื่อ” โยคีศิลาดำใช้พลังอัดนาถสุดากระเด็นติดผนัง “ข้าไม่ให้เจ้าไป”
“อาจารย์ไม่เคยมีความรัก อาจารย์ไม่เข้าใจหรอก”
“ยังไงข้าก็ไม่ให้เจ้าไป”
“อาจารย์บังคับชั้นให้ทำแบบนี้นะ” นาถสุดาก็ใช้พลังสู้คืนไปเช่นกัน โยคีศิลาดำอึ้ง ไม่คิดว่านาถสุดาจะกล้าทำแบบนั้น “นี่เจ้ากล้าทำร้ายข้างั้นเหรอ”
การต่อสู้ที่ดุเดือดระหว่างศิษย์และครูจึงเกิดขึ้น นาถสุดาแค่พยายามสู้เพื่อให้ตัวเองหนีไปรอดเท่านั้น เมื่อได้โอกาสทุกครั้งเธอจึงพยายามหยิบกระเป๋าเพื่อจะหนีไป แต่โยคีศิลาดำก็ใช้พลังขัดขวางไว้ตลอด จนถึงจังหวะที่นาถสุดาจะคว้ากระเป๋าหนีออกไปได้ โยคีศิลาดำเลยใช้พลังที่รุนแรงปล่อยไปที่นาถสุดา นาถสุดาเสียหลักทำได้แค่ยกกระเป๋ามาบังไว้ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ พลังบางอย่างจากกระเป๋าของนาถสุดา สะท้อนกลับไปที่โยคีศิลาดำ จนโยคีศิลาดำบาดเจ็บซะเอง นาถสุดาก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น โยคีศิลาดำเองก็งง แต่เจ็บหนักเพราะพลังตัวเอง ทำอะไรไม่ได้ นาถสุดาจึงรีบหนีไป ดุลยศักดิ์เช็ดปืนของตนที่เปื้อนเลือด หลังจากระเบิดสมองของเทพไปหมาด ๆ
“ทำยังไงกับศพของมันครับนาย”
“ปล่อยมันไว้แบบนี้แหละอ้อ...แล้วเสื้อจากโรงพยาบาลที่ชั้นให้เอามาล่ะอยู่ไหน”
“นี่ครับนาย” สมุนยื่นให้ ดุลยศักดิ์หยิบเสื้อมา ดึงสายผูกที่ใช้ผูกแทนกระดุมให้ขาดออก แล้วโยนไว้ข้าง ๆ มือของเทพ แล้วโยนเสื้อคืนให้สมุน “แล้วเอาเสื้อนี่ไปไว้ที่โรงพยาบาลห้องนางไศลามันด้วย
ดุลยศักดิ์และสมุนขับรถออกไป นาถสุดามาถึงโรงแรมก็รีบลงจากรถด้วยความดีใจ ที่จะได้อยู่กับชายคนรักเสียที หลังจากส่งธิดารัตน์เข้าห้องฉุกเฉินไปแล้ว ไศลาก็แทบจะไม่ไหวแล้ว ธีรธรอุ้มไศลาขึ้นเตียงคนไข้ ก่อนที่บุรุษพยาบาลจะรีบเข็นเข้าไป ชูชิตมาเห็นเข้าพอดีก็ตกใจเป็นห่วงไศลา แต่ก็โกรธธีรธร เข้าไปชกทันทีบอกไม่ให้มายุ่งกับไศลาอีก บุรุษพยาบาลรีบห้ามไว้ ธีรธรไม่อยากมีเรื่องเลยไม่ได้ตอบโต้อะไร เพราะตอนนี้สิ่งที่เขาเป็นห่วงคือไศลามากกว่า
นาถสุดามาที่โรงแรมที่กบดานของเทพ เห็นเทพนอนตายจมกองเลือดอยู่ก็ตกใจ ร้องไห้ราวกับจะขาดใจ เหลือบไปเห็นเศษผ้าโรงพยาบาลก็ชะงัก คิดว่าไศลาเป็นคนฆ่าเทพ โกรธมากบอกกับร่างอันไร้วิญญาณของเทพว่าเธอจะแก้แค้นให้เทพอย่างสาสม
ธีรธรและชูชิตถลาเข้าไปทันทีเมื่อเห็นนพรัชออกมาจากห้องฉุกเฉิน นพรัชบอกต้องการเลือดด่วน ชูชิตโมโหที่เขาให้เลือดไศลาไม่ได้ ขณะที่ธีรธรให้ได้เพราะเป็นเลือดกรุ๊ปโอเหมือนกัน ขณะที่ธีรธรนอนให้เลือดอยู่ เขามองไปที่ไศลาที่นอนไม่ได้สติอยู่อีกเตียง รู้สึกมีความสุขที่ได้ทำแบบนี้ให้กับเธอผู้เป็นที่รัก
วงทอง กมลา นิ่มนวลและพันธ์พงษ์รีบมาที่โรงพยาบาลเมื่อรู้เรื่องธิดารัตน์แต่ไม่เจอธีรธร เพราะเขากำลังให้เลือดอยู่ ชูชิตจึงแกล้งเข้ามาคุยบอกเป็นเพื่อนกับธีรธร และยิ้มสะใจเพราะได้เห็นหน้าญาติของธีรธรหมดแล้ว หากจะคิดทำร้ายธีรธรก็จะง่ายขึ้น
ครอบครัวธีรธรบุกเข้ามาในห้องฉุกเฉิน เห็นว่าธีรธรกำลังให้เลือดไศลาอยู่ กมลาและนิ่มนวลก็โวยใส่ทันที ที่มัวแต่ห่วงผู้หญิงอื่นแต่ไม่สนใจหลานตัวเอง ธีรธรเบื่อพี่สาวมากที่ชอบโวยวายโดยไม่ฟังเหตุผล
“ถ้าพี่แก้วยังไม่รู้เรื่อง ผมว่าพี่แก้วอยู่เฉย ๆ ดีกว่าครับ”
“นี่ธีกล้าพูดกับพี่แบบนี้เหรอ”
ธีรธรไม่อยากเถียง อ่อนใจมาก นพรัชจึงรีบพูดแทน “คุณไศเป็นคนช่วยไก่น้อยไว้ ร่างกายเลยเป็นแแบบนี้”
กมลาจ๋อยไปเลย นิ่มนวลก็มองด้วยท่าทีไม่พอใจนัก ทั้งหมดถามถึงธิดารัตน์ ธีรธรและนพรัชมองหน้ากัน ไม่อยากให้ครอบครัวเห็นสภาพธิดารัตน์ตอนนี้นัก
นพรัชจำเป็นต้องพาครอบครัวธีรธรเข้ามาที่ห้องพักฟื้นของธิดารัตน์ ทุกคนเห็นแล้วสลดใจ เมื่อเห็นธิดารัตน์นอนหลับด้วยความอ่อนเพลีย หลังจากสิ้นฤทธิ์ยา แต่ถูกผูกผ้าทั้งแขนทั้งขาตรึงไว้กับเตียง นพรัชบอกว่าธิดารัตน์ถูกแก๊งยาเสพติดจับตัวและฉีดยาจนเกิดอาการคลุ้มคลั่ง แต่ถูกจับไปได้อย่างไร ยังไม่มีใครรู้ ต้องรอให้ฟื้นขึ้นมาก่อนและสอบถามกับธิดารัตน์เอง ทุกคนมองธิดารัตน์ที่นอนหมดสภาพบนเตียงด้วยความเวทนา
เวลาผ่านไป ธิดารัตน์ฟื้นขึ้นมาเห็นพ่อ แม่ และครอบครัวก็ดีใจจนน้ำตาไหล พันธ์พงษ์โผเข้ากอดลูกทันที ธิดารัตน์บ่นว่าร้อนและขอให้พ่อช่วยแก้มัดให้ พันธ์พงษ์สงสารลูกจะแก้มัด แต่ธีรธรห้ามไว้ ธิดารัตน์จึงหันไปขอร้องคนอื่น ๆ ทุกคนมองไก่น้อยด้วยความสงสาร ที่เห็นธิดารัตน์ดิ้นพราด ธีรธรบอกให้หลานสาวอดทนและหันไปกดเรียกพยาบาล ก่อนจะต้อนทุกคนให้ออกมาจากห้อง และปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพยาบาล
นาถสุดามาที่โรงพยาบาลและแอบเช็กห้องพักของไศลาจากคอมพิวเตอร์ ระหว่างที่เดินไปห้องไศลา สวนกับธีรธรและครอบครัว นาถสุดาใส่แว่นโพกผ้าพรางตัว และเดินก้มหน้างุด ธีรธรหันไปมองหน้าคุ้น ๆ แต่ไม่แน่ใจนัก และหันกลับโดยไม่ได้ติดใจสงสัยอะไร
พยาบาลเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ไศลาก็พบว่าเสื้อที่ใส่ขาด แต่ยังไม่ทันเปลี่ยนตัวใหม่พยาบาลอีกคนก็วิ่งมาตาม บอกให้ไปช่วยคนไข้ที่คลุ้มคลั่ง นาถสุดาแอบเข้ามาในห้องก็พบว่า ไศลาซึ่งนอนหมดสติอยู่ใส่เสื้อขาด นาถสุดาตาลุกโพลง มองเศษผ้าในมือและกำอย่างแค้นใจ
“ชั้นคิดอยู่แล้วว่าต้องเป็นแกฝีมือของเทพไม่ได้จะมีใครมาฆ่าได้ง่าย ๆ แล้วคนที่เทพจะไว้ใจให้เข้าห้องก็มีไม่มาก...เป็นแกจริง ๆ” นาถสุดารวบรวมความแค้นทั้งหมดที่มีในฝ่ามือเดียว ปล่อยลงไปเต็มแรงที่ไศลาที่กำลังนอนหลับ กล่องไม้โบราณในกระเป๋าสะพายของนาถสุดาสว่างวาบ เหมือนเป็นเครื่องปกป้องไศลา นาถสุดาเหมือนโดนแรงสะท้อนพลังตัวเอง กระเด็นล้มลง
“นี่มันคืออะไรเนี่ย ทำไมชั้นทำอะไรแกไม่ได้” นาถสุดาจะลุกขึ้นไปจัดการไศลาอีกที แต่ทุกอย่างก็ต้องชะงัก เมื่อชูชิตเข้ามาขวางพอดี
นาถสุดามองชูชิตด้วยสายตายั่วโมโหก่อนจะหันไปมองไศลาด้วยความแค้น และเดินออกจากห้องไป
ชูชิตรีบเก็บของ เตรียมตัวไปประจบนาย เพราะกลัวนาถสุดาเอาหน้าเรื่องงานหมั้นไปคนเดียว
ไศลาเดินฝ่าหมอกเข้ามาในป่า เธอเห็นนักพรตเมฆขาวบำเพ็ญเพียรอยู่บนโขดหินกลางป่า ดีใจรีบวิ่งไปหา นักพรตลืมตาขึ้นมาเห็นไศลาก็ตกใจ ไศลาแปลกใจว่าเธอมีสิ่งผิดปกติอะไร นักพรตบอกตาที่สามของไศลาหายไป พร้อมกับถามว่าเธอฆ่าใครหรือเปล่า ไศลารีบปฏิเสธ นักพรตถามว่าผิดประเวณีหรือเปล่า ไศลาก็ปฏิเสธอีก
“ถ้างั้นเพราะอะไร...ทำไมดวงตาที่สามจึงหายไปแล้วพลังของเจ้าก็ลดน้อยลงไปมาก” นักพรตลุกขึ้นมาสู้กับไศลา เหมือนจะฝึกวิชา ไศลาสู้แต่ประมือกับนักพรตได้ไม่เท่าไหร่ ไศลาก็พ่าย ล้มลง “เจ้าราวกับเป็นคนธรรมดาที่ไม่ได้ถูกเลือก”
“ไศไม่ได้ทำอะไรเลยนะคะ”
“มันต้องมีบางอย่าง...บางอย่างของคนธรรมดาเข้ามาทดแทนในร่างกายเจ้า ทำให้พลังเจ้าสูญเสียไป”
“แล้วคืออะไรคะ??” ไศลากับนักพรตเองต่างก็ไม่เข้าใจนัก
พยาบาลเปลี่ยนถุงเลือดให้ไศลาที่ยังหมดสติอยู่ โดยมีธีรธรนั่งกุมมือไม่ยอมห่าง นิ่มนวลเข้ามาเห็นก็ไม่พอใจมาก ต่อว่าที่ธีรธรไม่ยอมไปดูธิดารัตน์ ธีรธรบอกมีคนดูเยอะแล้ว นิ่มนวลบอกว่าธีรธรควรพักผ่อนบ้าง ธีรธรว่านี่คือการพักผ่อนของเขา นิ่มนวลเซ็งจิตพูดอย่างโมโหว่าจะให้บอกวงทองตามที่เห็นใช่ไหม เพราะวงทองให้เธอมาตามธีรธร ธีรธรไม่สนใจบอกนิ่มนวลให้ไปบอกวงทองว่าอีกเดี๋ยวเขาจะไป นิ่มนวลสะบัดหน้าเดินออกไป ธีรธรกระซิบข้างหูไศลาเบา ๆ บอกว่าเดี๋ยวจะกลับมา ก่อนจะเดินตามนิ่มนวลออกไป
กมลาโวยวายเพียงแค่รู้ว่าคนที่พาธิดารัตน์ไปจนเกิดเรื่องชื่อพงษ์ ธีรธรเดินเข้าห้องมากมลาก็บอกให้ธีรธรไปจับคนชื่อพงษ์เข้าคุก ธีรธรต่อว่าพี่สาวกลาย ๆ ที่ยังไม่รู้เรื่องละเอียดก็จับต้นชนปลายไปโทษคนโน้นคนนี้ผิด
“รอให้ไก่น้อยมาอธิบายก่อนมั้ยครับว่าเรื่องมันเป็นยังไง หรือจะให้ดีกว่านั้น ควรจะมีใครไปขอบคุณไศลาหน่อยนะครับ ที่ช่วยไก่น้อยมาได้ ไม่งั้นก็ไม่รู้ไก่น้อยจะเป็นยังไง”
“แล้วหนูไศลาเป็นยังไงบ้างละธี” พันธ์พงษ์ถาม
“ยังไม่ฟื้นเลยครับ เสียเลือดไปมาก แต่คาดว่าพรุ่งนี้คงดีขึ้น” ธีรธรบอก และหันไปมองพี่สาว กมลาเงียบไม่กล้าพูดอะไรอีก ธีรธรจึงหันไปชวนแม่กลับบ้าน ทั้งห้องเงียบ ธีรธรประคองคุณนายวงทองออกจากห้องไป โดยมีนิ่มนวลเดินตาม
ไศลาหลับฝันว่าโยคีศิลาดำมาหาเธอ พอตื่นมาก็พบโยคีศิลาดำจริง ๆ ที่กำลังทำร้ายไศลาเพื่อเอาตำราหน้าสุดท้าย นาถสุดาจะมาฆ่าไศลา เช่นกัน และแอบดูจึงรู้เรื่องตำราหน้าสุดท้ายที่ช่วยชุบชีวิตคนตายได้
“ต่อให้เจ้าฆ่าชั้นให้ตายอยู่ตรงนี้...ชั้นก็บอกได้คำเดียวว่าชั้นไม่รู้เรื่อง” ไศลายังยืนยันคำเดิม
“เจ้าท้าข้าเหรอ” โยคีศิลาดำปล่อยพลังใส่ ไศลาได้แต่หลับตา กล่องไม้โบราณในกระเป๋านาถสุดาสว่างวาบอีกครั้ง
พลังที่โยคีศิลาดำปล่อยมาสะท้อนกลับอย่างน่าอัศจรรย์ โยคีศิลาดำถึงกับเซ “นั่นมันพลังอะไรกัน”
ไศลางง ๆ ไม่รู้เรื่องด้วย โยคีศิลาดำช็อกเมื่อนึกขึ้นได้ “เจ้าเรียนวิชาหน้าสุดท้ายแล้ว” ไศลายิ่งงง
“ไม่จริง เจ้าเรียนแล้ว พี่เมฆาสอนให้เจ้า” โยคีศิลาดำโกรธมาก กระชากคอไศลามาคาดคั้น “ตำราหน้าสุดท้ายอยู่ไหน”
พลังไฟแห่งความโกรธในโยคีแผ่ซ่านไปถึงไศลาจนร้อนไปหมด กล่องไม้โบราณในกระเป๋านาถสุดาสว่างวาบอีกครั้ง ราวกับถ่ายทอดพลังทั้งหมดต้านโยคีศิลาดำ ที่มือของโยคีศิลาดำค่อย ๆ มีน้ำแข็งมาเกาะจนแทบขยับไม่ได้ รีบปล่อยมือทันที โดยที่ไศลาไม่ได้ทำอะไรเลย ไศลาพยายามกดเครื่องเรียกพยาบาล พยาบาลเข้ามา ทำให้โยคีศลาดำต้องหยุดทุกอย่าง พอโยคีศิลาดำออกไป นาถสุดาก็เข้ามาเค้นถามเรื่องตำราหน้าสุดท้าย
อีกไศลาบอกไม่มี นาถสุดาเลยขู่ว่าต้องไปหามาให้ภายใน 7 วัน ไม่เช่นนั้นจะฆ่าน้องไศลาทีละคน
ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
เดลินิวส์-ข่าวบันเทิง
