ผู้เขียน หัวข้อ: นางร้ายสายลับ วันที่ 13 สิงหาคม 2556  (อ่าน 383 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ RobotNew

  • Moderator
  • *****
  • กระทู้: 3411
  • Level:
    0%
  • Thank : 0
    • ดูรายละเอียด
    • สะกิดข่าว
    • อีเมล์
นางร้ายสายลับ วันที่ 13 สิงหาคม 2556
« เมื่อ: สิงหาคม 13, 2013, 10:51:07 am »

 สุรีกานต์กลัวผีมาก นอนไม่หลับ ตัดสินใจขับรถไปหานฤเบศที่บ้าน พอดีป้ามลแม่บ้านนฤเบศขอลาไปงานศพพี่สาวที่ต่างจังหวัดอาทิตย์หนึ่งพอดี ตอนแรกนฤเบศได้ยินเสียงกริ่งประตูรั้วดังขึ้นก็คิดว่าป้ามลลืมของไว้ แต่พอเดินออกไปเปิดประตู เห็นสุรีกานต์ยืนอยู่หน้าบ้าน นฤเบศก็ตกใจเป็นอย่างมาก
    
    “เฮ้ย คุณดารามาได้ยังไงเนี่ย”
     
    นฤเบศจะไม่ให้สุรีกานต์ค้างที่บ้าน สุรีกานต์แกล้งบีบน้ำตาสะอึกสะอื้น สุดท้ายนฤเบศใจอ่อนยอมอนุญาตให้สุรีกานต์ค้างที่บ้านได้ สุรีกานต์หยุดร้องไห้ ยิ้มร่าทันที นฤเบศเพิ่งรู้ว่าถูกหลอก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว
    
    นฤเบศให้สุรีกานต์นอนที่ห้องรับแขก สุรีกานต์นอนไม่หลับ ไปขอนอนห้องเดียวกับนฤเบศ นฤเบศให้สุรีกานต์นอนที่พื้น สุรีกานต์ก็ยังนอนไม่หลับ ตกดึกแอบย่องขึ้นมานอนบนเตียง คนละฝั่งกับนฤเบศ และเพื่อความปลอดภัย สุรีกานต์เอาสเปรย์พริกไทยมานอนกอดไว้ด้วย
    
    เช้าวันรุ่งขึ้น นฤเบศตื่นขึ้นมาเจอสุรีกานต์นอนหลับอยู่ข้าง ๆ ขาข้างหนึ่งพาดมาก่ายขาตนไว้ นฤเบศตกใจรีบยกขาสุรีกานต์ออก สุรีกานต์ขยับตัวแล้วหลับสบายต่อ นฤเบศมองอย่างหมั่นไส้ ก่อนจะเหลือบไปเห็นขวดสเปรย์พริกไทยที่กลิ้งอยู่ข้าง ๆ หมอนของสุรีกานต์
    
    “แอบปีนขึ้นเตียงคนอื่นแล้วยังมีหน้ามาระแวงเจ้าของเตียงอีก มันน่า…”
    
    นฤเบศแกล้งกระตุกหมอนของสุรีกานต์ออกจนหัวกระแทกเตียงเบา ๆ แต่สุรีกานต์ก็ยังหลับต่อได้
    
    “อวดเก่ง ดื้อด้าน แสดงได้ทุกบทบาท แล้วก็ขี้เซา… นี่เหรอคุณสมบัติสายลับ”
    
    นฤเบศส่ายหัวขำ ๆ ปาหมอนใส่สุรีกานต์เบา ๆ อย่างหมั่นไส้ปนเอ็นดู แล้วหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไป ทิ้งให้สุรีกานต์นอนกอดหมอนหลับสบายบนเตียงต่อ
    
    นฤเบศอาบน้ำเสร็จนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเดินกลับเข้ามาในห้อง สุรีกานต์ยังนอนหลับไม่ตื่น นฤเบศร้องเรียกให้ตื่น สุรีกานต์พลิกตัวหนี แถมยังเอาผ้าห่มมาคลุมโปงอีก นฤเบศเดินไปกระตุกผ้าห่มออก สุรีกานต์ยื้อไว้ นฤเบศเสียหลักเกือบล้มใส่สุรีกานต์แต่เท้าแขนกับเตียงไว้ได้ทัน
    
    สุรีกานต์มุดออกจากผ้าห่มงัวเงีย “โอ๊ยยย ฉันง่วง ปลุกทำไมแต่เช้า”
    
    สุรีกานต์ลืมตามาสบตากับนฤเบศที่มองมาพอดี ทั้งคู่ชะงักจ้องตากันเหมือนหลุดเข้าภวังค์ไปครู่ ก่อนที่สุรีกานต์จะเหลือบมองไปที่อกของนฤเบศที่เปลือยเปล่า สุรีกานต์กรี๊ดลั่น ก่อนถีบนฤเบศกระเด็นออกไปทันที
    
    “โอ๊ย คุณถีบผมทำไมเนี่ย”
    
    “ก็นายจะทำอะไรฉันล่ะไอ้ตำรวจบ้ากาม”
    
    “ผมแค่จะปลุกคุณเฉย ๆ”
    
    “อย่ามาโกหก ปลุกเฉย ๆ แล้วทำไมต้องแก้ผ้าด้วย”
    
    “ผมแก้ผ้าที่ไหน นุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่เนี่ย”
    
    “แล้วคุณเป็นบ้าอะไรมานุ่งผ้าเช็ดตัวแต่เช้าเนี่ย”
    
    “ก็ผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จ นุ่งผ้าเช็ดตัวมันแปลกตรงไหน”
    
    “ไม่แปลกแต่ไม่ควร! ตอนนี้มีฉันมาอยู่ด้วย คุณควรแต่งตัวให้เรียบร้อยในห้องน้ำก่อนสิ ไม่ใช่มาเดินล่อนจ้อนโชว์อยู่ได้”
    
    “คุณนี่เป็นแขกที่ไร้มารยาทแล้วก็เรื่องมากที่สุดตั้งแต่ผมเคยเจอมาเลย ผมขี้เกียจคุยกับคุณแล้ว ตื่นแล้วก็ดี ไปอาบน้ำซะ”
    
    “ทำไม มีงานด่วนอะไรเหรอ”
    
    “ด่วนสิ! บ้านผมไม่มีอะไรเหลือให้กินแล้ว เราจะไปตลาดกัน”
     
    สุรีกานต์แต่งตัวสวยจะไปตลาดกับนฤเบศ นฤเบศกลัวสุรีกานต์จะตกเป็นข่าว จึงบอกให้ใส่เสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของเขาไปแทน สุรีกานต์กลัวคนจำได้ จะใส่แว่นตาอันใหญ่ปิดบังใบหน้า นฤเบศบอกถ้าทำอย่างนั้นจะยิ่งตกเป็นเป้าสายตา ชายหนุ่มรับปากว่าถ้ามีคนจำได้จะช่วยจัดการให้เอง
    
    สุรีกานต์เลือกซื้อข้าวของในตลาดกับนฤเบศอย่างมีความสุข มีแม่ค้าคนหนึ่งทำท่าจะจำสุรีกานต์ได้ นฤเบศช่วยแก้ไขสถานการณ์ด้วยการหลอกแม่ค้าว่า สุรีกานต์คลั่งดารามากถึงขนาดลงทุนบินไปทำศัลยกรรมที่เกาหลีมา เพื่อให้หน้าเหมือนโซ่-สุรีกานต์
    
    หลังเลิกประชุม ผู้ถือหุ้นคนอื่น ๆ กลับไปหมดแล้ว มงคลถือแฟ้มเอกสารเดินเข้าไป
    หากวิน
    
    “กวิน เรื่องการเซ็นสัญญากับ R.G. International Group ที่จะจัดขึ้นในงานสัมมนาผู้ประกอบการสนามกอล์ฟที่กระบี่น่ะ กวินจะไปหรือเปล่า หรือจะให้อาเป็นตัวแทนไปคนเดียว”
    
    “วันนั้นผมมีคิวถ่ายละครพอดี คงต้องเป็นคุณอาไปแล้วล่ะครับ อีกอย่างคุณอารับผิดชอบโปรเจคท์นี้มาตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว ไม่น่ามีปัญหาอะไร ยังไงผมก็ฝากด้วยนะครับ”
    
    “ไม่ต้องห่วง อาจะทำให้ดีที่สุดเพื่อบริษัท ของเรา”
    
    มงคลตบบ่ากวินแล้วเดินออกไป นัฐชาก็เดินเข้ามาหากวิน
    
    “คุณกวินคะ นัฐชาจะมาเตือนว่าบ่ายนี้คุณกวินมีสัมภาษณ์นิตยสาร GUYS นะคะ”
    
    “จริงด้วยครับ ผมเกือบลืม”
    
    นัฐชายิ้มให้แล้วเก็บของเดินออกไป กวินคิดถึงงานที่รออยู่ก็สูดหายใจลึก ๆ แล้วยิ้มสู้
     
    จู่ ๆ วุ้นกรอบก็โทรศัพท์มาหา สุรีกานต์เผลอหลุดปากบอกไปว่าไม่ได้อยู่ที่คอนโดฯ แถมนฤเบศยังร้องเรียกสุรีกานต์ดังลอดเข้าไปในโทรศัพท์อีก วุ้นกรอบนึกสงสัย สุรีกานต์รีบตัดบท ก่อนวางสายไปทันที
    
    นฤเบศกับสุรีกานต์ไปประชุมกับทีมเดอะซันที่เซฟเฮาส์ด้วยกัน นฤเบศบ่นอุบไม่พอใจที่มาประชุมสายเพราะต้องรอสุรีกานต์อาบน้ำเป็นชั่วโมง คนอื่น ๆ พากันแปลกใจ นฤเบศไม่อยากเสียเวลา ไล่ให้ทุกคนไปเข้าประชุม โดยไม่ยอมอธิบายอะไรให้ฟัง
    
    “จากสัญญาณเครื่องดักฟังที่เราติดไว้ที่คอนโดฯ ของพลูโต ทำให้รู้ว่า พลูโตมีกำหนดการจะไปสนามกอล์ฟเดอะ เค ซิตี้ ในวันพรุ่งนี้ เรามีข้อมูลแค่ว่ามันนัดใครสักคนเพื่อเอาสินค้าใหม่ไปให้ตรวจสอบ”
    
    “สินค้าใหม่ จะใช่ยานรก CN1 หรือเปล่าครับ”
    
    “ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน บางทีมันอาจจะเป็นแค่สินค้าในเครือธุรกิจอุปกรณ์กอล์ฟของมันก็ได้”
    
    “แต่ผมว่ามันต้องเป็นไอ้ยานรกนั่นแน่ นอนเลยครับ ถ้าเป็นของถูกกฎหมายมันคงไม่นัดตรวจสอบกันแปลก ๆ แบบนี้” จ่ายมมั่นใจมาก
    
    “ผมสงสัยว่าคนที่มันนัดด้วยคงจะเป็นหุ้นส่วนค้ายาของมัน บางทีอาจจะเป็นผู้ค้ารายใหญ่ก็ได้นะครับมันถึงต้องเอาสินค้าไปให้ตรวจสอบก่อน”
    
    “มันกล้ามากเลยนะเนี่ย นัดส่งยากันที่สนามกอล์ฟ คนพลุกพล่านจะตาย”
    
    นฤเบศหันไปจ้องหน้าสุรีกานต์ทันที “ห่วงสนามกอล์ฟแทนเจ้าของหรือไง อ้อ ไม่สิ คงห่วงเจ้าของสนามกอล์ฟมากกว่า”
    
    สุรีกานต์โมโห คว้าก้อนหินทับกระดาษจะปา เดอะซันรีบเข้ามาดึงออกไป
    
    นฤเบศไม่สนใจ ขัดขึ้น “พรุ่งนี้เราจะตามประกบพลูโตตลอดเวลา ห้ามคลาดสายตาแม้แต่วินาทีเดียว เราต้องรู้ให้ได้ว่ามันไปพบใครแล้วนัดส่งสินค้าอะไรกัน”
    
    “แล้วภารกิจครั้งนี้ พวกเราต้องทำอะไรบ้างครับสารวัตร”
    
    นฤเบศกวาดตามองทุกคนในที่ประชุมสีหน้าจริงจัง
     
    ถ่ายรูปเสร็จ กวินพาทีมงานนิตยสารไปคุยกันที่ร้านเบเกอรี่ของแพรไหม กวินให้สัมภาษณ์ด้วยท่าทางสบาย ๆ ยิ้มแย้ม มีเสน่ห์ ทีมงานป้อนคำถามเรื่อย ๆ ตากล้องก็กดชัตเตอร์เก็บภาพเรื่อย ๆ
    
    “ถามเรื่องชีวิตส่วนตัวกับเรื่องงานไปหมดแล้ว เรื่องนี้สำคัญสุด ๆ ไม่ถามไม่ได้ค่ะ เรื่องหัวใจ คุณกวินมีแฟนหรือยังคะ”
    
    “ยังไม่มีหรอกครับ ผมทำงานแทบจะตลอดเวลาเลย ทั้งบริหารที่นี่แล้วก็งานละครด้วย”
    
    “แฟนไม่มี แต่มีคนที่แค่ชอบ ๆ ล่ะคะ” กวินยิ้ม ๆ ไม่ตอบคำถาม ทีมงานหญิงเห็นแล้วก็พอเดาคำตอบได้
    
    “งั้นพอจะบอกสเปกผู้หญิงที่ชอบได้มั้ยคะ”
    
    “ผมไม่มีสเปกตายตัวหรอกครับ แต่ชอบคนที่อยู่ด้วยแล้วมีความสุข พูดคุยกันได้ทุกเรื่อง เป็นธรรมชาติ เป็นตัวของตัวเอง”
    
    “แล้วต้องทำอาหาร หรือทำขนมเก่งหรือเปล่าคะเนี่ย เห็นคุณกวินบอกว่าเป็นคนทานเก่ง ชอบหาร้านอร่อย ๆ ทาน โดยเฉพาะขนมหวาน”
    
    “ถ้าเจอคนแบบนั้นก็ดีเลยครับ ผมจะได้ไม่ต้องไปซื้อทานให้เปลืองเงิน”
    
    กวินกับทีมงานหัวเราะกันครื้นเครง แพรไหมยืนเก็บโต๊ะอยู่ ได้ฟังที่กวินให้สัมภาษณ์ก็อดยิ้มออกมาไม่ได้
     
    มังกรเห็นนฤเบศมาพบรองมานพ จึงสั่งให้องอาจไปสืบดูว่าทีมเดอะซันกำลังทำคดีอะไรกันอยู่ มังกรไม่อยากให้นฤเบศทำงานสำเร็จ เพราะถ้าผลงานนฤเบศเข้าตารองมานพ แพรไหมก็จะยิ่งชอบนฤเบศมากขึ้นไปอีก
     
    หลังประชุมกับทีมเดอะซันเสร็จ สุรีกานต์นัดวุ้นกรอบกับพายไก่ไปทานอาหารที่ร้านหรูในห้างสรรพสินค้าด้วยกัน วุ้นกรอบกับพายไก่รุมซักสุรีกานต์ว่าเมื่อคืนไปอยู่ที่ไหนมา สุรีกานต์ทำปากแข็งยืนยันว่าเมื่อคืนนอนกลัวผีอยู่ที่คอนโดฯ เพียงลำพัง จู่ ๆ ทั้งสามคนก็เห็นเนธานควงแก้วดาราเดินผ่านหน้าร้านไป วุ้นกรอบกับพายไก่ลืมเรื่องสุรีกานต์ไปทันที ด้านสุรีกานต์เห็นอย่างนี้แล้วก็ยิ่งเป็นห่วงพลอยนิล
     
    ขณะที่เนธานกำลังจูบกับแก้วดารา จู่ ๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขัดจังหวะขึ้น แก้วดารารีบผละออกจากเนธาน เดินเลี่ยงไปรับโทรศัพท์ที่โซฟา เนธานเปิดทีวีดู เห็นมีข่าวแซวดาราชายคนหนึ่งที่มีภาพหลุดเป็นเกย์ ก็ถึงกับหน้าซีด แก้วดาราคุยโทรศัพท์เสร็จ เดินกลับมาเห็นก็รู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก เนธานโกหกว่ากำลังคิดเรื่องงาน แก้วดาราไม่ได้ติดใจสงสัยอะไร
    
    ระหว่างที่เนธานกำลังหลับสนิทอยู่บนเตียง แก้วดาราแอบใช้โทรศัพท์มือถือถ่ายรูปคู่กันบนเตียง โดยให้เห็นเพียงเสี้ยวหน้าของเธอ ส่งไปให้พลอยนิลดู พลอยนิลโมโหมากพยายามโทรศัพท์หาเนธานแต่ไม่สามารถติดต่อได้
    
    เนธานตื่นขึ้นมาเห็นแก้วดารานั่งหันหลังให้ ก็รีบโถมตัวเข้าไปกอดแล้วหอมอย่างหลงใหล แก้วดาราบิดตัวหนี แสร้งทำเป็นเขินอาย
    
    “ไม่เอาค่ะ พอแล้ว”
    
    “โธ่ แก้ว เห็นใจผมหน่อยสิ นาน ๆ เราจะได้เจอกันทีนะ”
    
    แก้วดาราทำหน้าเศร้า แกล้งบีบน้ำตา “แต่ธานคะ แก้วมาคิดดูดี ๆ แล้ว แก้วว่าเราน่าจะหยุดก่อนที่มันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าคุณมีเจ้าของอยู่แล้ว แต่แก้วก็ยังเผลอรักคุณ แก้วไม่น่าเลย ไม่น่า”
    
    “ไม่เอาน่า ไม่ร้องนะคนดี แก้วไม่ผิดที่แก้วรักผม เพราะผมก็รักแก้วเหมือนกัน เราทั้งคู่รักกัน”
    
    “แต่แก้วรู้สึกผิดต่อคนของคุณนี่คะ”
    
    “อย่าพูดถึงคนอื่นเลยน่า ตอนนี้ใครก็ไม่มีความหมายสำหรับผมเท่าคุณอีกแล้วล่ะ ผมรักแก้วแค่คนเดียว แก้วเชื่อผมนะ”
    
    “แต่ว่าเขา…”
    
    “ก็แค่อดีตที่ไม่น่าจดจำ ทั้งน่ารำคาญทั้งเอาแต่ใจ ผมกำลังพยายามเลิกยุ่งกับเขาอยู่ แก้วรอผมหน่อยนะ อีกไม่นานหรอก”
    
    แก้วดาราโถมตัวกอดเนธาน แอบยิ้มร้ายอย่างสะใจ ส่วนเนธานกอดปลอบแก้วดาราซ่อนสีหน้ากังวลเมื่อคิดถึงพลอยนิล
     
    ทันทีที่เนธานกลับมาถึงห้องพัก พลอยนิลก็รีบปรี่เข้าไปตบหน้าเนธานทันที
    
    “โอ๊ย! เดี๋ยว นิลเป็นบ้าอะไรเนี่ย”
    
    “ใช่ นิลบ้าไปแล้ว บ้าตั้งแต่ได้เห็นรูป    บ้า ๆ นี่”
    
    พลอยนิลปาโทรศัพท์ของตัวเองใส่อกเน ธานแรง ๆ หน้าตาโมโหจัด เนธานก้มหยิบขึ้นมาดูงง ๆ แล้วก็ต้องอึ้งเพราะจำได้ว่าผู้หญิงในรูปคือแก้วดาราที่เพิ่งแยกกันมา
    
    “ชัดมั้ย นิลสมควรบ้ามั้ยที่ได้เห็นรูปนี้ แล้วยัยหน้าไม่อายนี่มันเป็นใคร? มันยั่วธานใช่มั้ย ธานบอกนิลมานะ นิลจะไปจัดการมัน”   

                             


ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก เดลินิวส์-ข่าวบันเทิง

 
แชร์บทความ...
โค้ดแบบ forum
(BBCode)
โค้ดแบบ site/blog
(HTML)