กรรมการมูลนิธิถูกตามตัวมาลงคะแนนหาคนมาทำหน้าที่ทูตสานสุขแทนพลอยนิลด่วน กวินเป็นหนึ่งในคณะกรรมการ ชายหนุ่มเล่าเรื่องสุรีกานต์บริจาคเงินให้มูลนิธิต่อเนื่องมาโดยตลอดให้ทุกคนฟัง พร้อมทั้งสนับสนุนให้สุรีกานต์ได้เป็นทูตสานสุขแทนพลอยนิล
พอมงคลกับริชาร์ดเดินทางมาถึงงาน นัฐชาก็รีบเดินไปบอกกวิน สุรีกานต์ที่ยืนคุยอยู่กับกวินตกใจมากที่เห็นริชาร์ด หญิงสาวอาศัยจังหวะที่กวินเผลอคุยกับนัฐชา แอบเดินหนีออกไปทันที กวิน
คุยกับนัฐชาเสร็จ หันกลับมาอีกทีก็ไม่เห็นสุรีกานต์แล้ว “เอ่อ คุณกวินคะ คุณมงคลกับคุณริชาร์ดมาถึงงานแล้วค่ะ”
สุรีกานต์หลบมุมแอบซุ่มมองเห็นกวินเดินไปทักทายริชาร์ดอย่างสนิทสนมนึกแปลกใจ “คนดี ๆ อย่างคุณวินทำไมไปรู้จักกับหมอนี่ได้...แล้วจะออกไปยังไงเนี่ย”
สุรีกานต์เห็นกลุ่มคนใส่มาสคอตเดินตามเจ้าหน้าที่เข้าไปในห้องพักพอดี หญิงสาวยิ้ม นึกออกแล้วว่าจะหลบออกไปยังไง
นฤเบศขับรถพาแพรไหมมาส่งขนมที่มูลนิธิ เห็นริชาร์ดมาร่วมงานด้วย จึงแอบเข้าไปสังเกตการณ์ในงาน สุรีกานต์ในชุดมาสคอตเห็นนฤเบศก็คิดว่านฤเบศมีภารกิจแต่ไม่ยอมบอกเธอ หญิงสาวนึกโมโห ตัดสินใจอยู่ทำภารกิจต่อ ไม่ยอมหนีกลับออกไปจากงานอย่างที่ตั้งใจไว้แต่แรก
นฤเบศตามติดริชาร์ดทุกฝีก้าว สุรีกานต์ตามติดไม่ห่าง ทุกจุด ทุกมุมจนนฤเบศแอบสังเกตเห็นและรู้สึกได้ว่ามาสคอตกระต่ายคอยตามอยู่ หลังเลิกงานมงคลเดินไปส่งริชาร์ดที่รถ นฤเบศย่องตามไป โดยมีสุรีกานต์ย่องตามไปอีกทีแบบติด ๆ
กวินที่กำลังตามหาสุรีกานต์เดินไปเจอกับแพรไหมที่กำลังตามหานฤเบศอยู่พอดี แพรไหมแอบต่อว่ากวินที่ไม่ยอมบอกความจริงเรื่องที่เป็นเจ้าของสนามกอล์ฟให้เธอรู้ตั้งแต่แรก กวินรีบอธิบาย แพรไหมไม่ได้โกรธอะไรจริงจัง สองคนคุยกันถูกคอ หัวเราะขำท่าทางมีความสุข
ริชาร์ดกับมงคลเดินไปที่รถ ทั้งคู่หยุดยืนลากันตามประสาหุ้นส่วนธุรกิจเล็กน้อยนิดหน่อยแล้วมงคลก็แยกตัวไป ดูไม่มีพิรุธอะไรเลย ในตอนนั้นนฤเบศได้ยินเหมือนมีฝีเท้าของใครแอบสะกดรอยตามมา เขาทำใจเย็นค่อย ๆ หันไปมอง แต่กลับพบความว่างเปล่า
สุรีกานต์พิงเสาหลบทัน ใจเต้น กลัวถูกจับได้ สุรีกานต์มองเห็นมุมที่น่าจะประกบติดตัวริชาร์ดได้ใกล้กว่าจึงย่องเลาะตามไปโผล่ตรงมุมนั้นทันที
ยังไม่ทันขึ้นรถ ริชาร์ดก็มีสายโทรฯเข้า เขากดรับสาย สุรีกานต์รีบยกมือถือขึ้นมาถ่ายคลิปภาพและเสียงของริชาร์ดเอาไว้ นฤเบศที่สังเกตการณ์อยู่มุมเดิม ซึ่งเป็นมุมที่อยู่ตรงข้ามกับสุรีกานต์เห็นโทรศัพท์ของเธอที่โผล่ออกมาจากหลังเสาแต่ไม่เห็นตัวคนถ่าย
นฤเบศจับตามองพฤติกรรมของริชาร์ดพร้อมกับจับตาดูพฤติกรรมของใครบางคนที่กำลังแอบเก็บข้อมูลของสองคนนั้นผ่านโทรศัพท์มือถืออยู่โดยที่ริชาร์ดไม่รู้ตัว แต่เขาก็อยู่ห่างจากตัวริชาร์ดเกินที่จะได้ยินการสนทนา
“พอดีผมลืมถามคุณไปว่า ก่อนการเซ็นสัญญาที่กำลังจะมาถึง เป็นไปได้มั้ยที่เราจะส่ง ตัวอย่างสินค้าตัวใหม่ให้ลูกค้ารายใหญ่ได้ทดลองก่อน”
“นัดหมายวันและสถานที่มาได้เลย ผมยินดี” ริชาร์ดยิ้มร้าย วางสายแล้วเดินขึ้นรถไป
สุรีกานต์เก็บโทรศัพท์มือถือ “นัดหมายวันเหรอ มันจะนัดไปไหนกับใครนะ”
จู่ ๆ โทรศัพท์ของสุรีกานต์ก็สั่นมีสายเข้า กวินโทรฯมา สุรีกานต์รู้สึกตัวรีบออกไปจากตรงนั้นโดยไม่รับสาย นฤเบศเห็นกระต่ายออกมาจากที่ซ่อนพอดีจึงรีบจู่โจมเข้าไปหา สุรีกานต์ตกใจวิ่งหนีไม่คิดชีวิต แต่ด้วยความเทอะทะทำให้เกือบล้ม นฤเบศวิ่งตามไปจับตัวสุรีกานต์ไว้ได้
สองคนยื้อยุดฉุดกระชากกันไปมา สุรีกานต์เสียหลักล้มทับไปบนร่างนฤเบศ โทรศัพท์มือถือกระเด็นหลุดจากมือ สุรีกานต์สบตานฤเบศผ่านหัวมาสคอต อึ้งจังงังกันไปทั้งคู่ สุรีกานต์ใจเต้นแรง จนสารวัตรนฤเบศเองยังรู้สึกได้
แพรไหมกึ่งเดินกึ่งวิ่งมาหานฤเบศโดยมีกวินเดินตามหลังมา สุรีกานต์ได้จังหวะรีบลุกขึ้นมา วิ่งไปเก็บโทรศัพท์มือถือแล้ววิ่งหนีหายไปทันที นฤเบศค่อย ๆ ลุกขึ้นมา มองตามกระต่ายไปอย่างเสียดาย กวินทักทายนฤเบศ แพรไหมแปลกใจมากที่เห็นสองคนรู้จักกัน นฤเบศกลัวความแตกรีบตัดบทชวนแพรไหมกลับทันที กวินนึกเป็นห่วงแพรไหม เพราะคิดว่านฤเบศเป็นเกย์ แล้วยังมาหลอกแพรไหมให้รัก
นฤเบศเอาบทไปให้สุรีกานต์ที่คอนโดฯ สุรีกานต์กรี๊ดลั่นเมื่อเห็นคราบสกปรกบนแฟ้มบทละคร นฤเบศยังไม่ทันได้อธิบาย จู่ ๆ ไฟฟ้าก็ดับวูบลง สุรีกานต์กลัวผีมากไม่กล้าอยู่คนเดียว นฤเบศเลยต้องอยู่เป็นเพื่อน
ระหว่างรอให้ไฟติด สุรีกานต์ชวนนฤเบศเล่นเกมตอบคำถามฆ่าเวลา กติกาคือต่างคนต่างผลัดกันถามคำถาม จนกว่าจะมีคนตอบคำถามของอีกคนไม่ได้ หรือถ้าไฟติดขึ้นมาพอดีตอนที่ใครต้องตอบคำถาม คน ๆ นั้นก็จะเป็นฝ่ายแพ้ทันที สุรีกานต์เป็นฝ่ายแพ้ ตอบคำถามไม่ได้ ตอนไฟติดขึ้นมาพอดี นฤเบศทวงถามของรางวัล สุรีกานต์เอาคลิปวิดีโอ
ริชาร์ดกับมงคลที่ลานจอดรถมาให้นฤเบศดู นฤเบศถึงกับอึ้งเมื่อรู้ว่าเจ้ากระต่ายคือ สุรีกานต์
ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
เดลินิวส์-ข่าวบันเทิง
