“มีสิคะ เรื่องที่ชั้นรู้สึกผิดที่ทำกับคุณแบบนั้น ไม่ยอมอยู่เคียงข้างคุณทั้งที่คุณก็ดีกับชั้นมาก พอเวลาผ่านชั้นเพิ่งเข้าใจว่า...ชั้นรักคุณมากแค่ไหน ชิตให้อภัยไศได้มั้ยคะ แล้วเรากลับมาเป็นเหมือนเดิม”
ชูชิตดีใจเหลือเกินที่ได้ยินไศลาพูดแบบนั้น “รู้มั้ย ผมรอคำนี้มาตลอดเวลาที่เราจากกัน”
“ว่า...ชิตจะยอมไว้ใจไศอีกครั้งใช่มั้ยคะ” ไศลายิ้มดีใจมาก
“ใช่สิครับ แต่ก่อนอื่น...ผมอยากให้คุณไปพบกับเจ้านายของผมก่อน”
ยังไม่ทันทำอะไร ความดีใจของไศลาก็หุบลงทันที “ทำไมต้องพบด้วยล่ะ ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน”
“ถ้าคุณอยากพิสูจน์ตัวเองให้ผมเชื่อใจ คุณก็ควรจะทำ...”
ไศลาคิดหนัก “เมื่อไหร่คะ”
“วันนี้ ไปพบเจ้านายผมกับผม...ตอนนี้... เขาอยากเจอคุณ”
“แต่...” ไศลาครุ่นคิดถึงคำแก้ตัว แต่ชูชิตเร่ง “ทางเดียวเท่านั้น...ที่จะทำให้เรามาคบกันอีก”
“ได้ค่ะ แบบนั้นก็ได้” ไศลากังวลใจอยู่ลึก ๆ แต่ชูชิตยิ้มดีใจ
ชูชิตเดินเข้าไปกอดไศลา “ไศลา บอกทีว่าผมไม่ได้ฝันไป คุณกลับมาหาผมแล้วจริง ๆ”
“ฝันหรือไม่ได้ฝัน...ก็ลองพิสูจน์สิคะ” ไศ ลา มองชูชิตด้วยแววตายั่วยวน ชูชิตค่อย ๆ โน้มคอลงไปจูบไศลา
ในโรงพยาบาล อรชรสะดุ้งตื่นขึ้นจากฝันร้าย หวาดระแวง กลัวฝันตัวเองจะเป็นจริง จึงหยิบโทรศัพท์โทรหาชูชิตทันที
ชูชิตยืนกอดไศลาจากด้านหลัง มองออกไปที่หน้าต่างด้วยกัน สีหน้าชูชิตมีความสุขมาก ขณะที่ไศลากำลังหวาดระแวง และคิดหลายเรื่องเหลือเกิน
“คุณไม่ต้องกลัวเจ้านายผมนะ...เค้าจะทำให้เราสบายไปทั้งชีวิต”
ฉับพลันเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ชูชิตหยิบมาดูพอเห็นเป็นอรชรก็อึกอักพิกลและรีบขอตัวเดินออกไป ไศลามองตาม รู้สึกลำบากใจที่ต้องหลอกชูชิตแบบที่เธอกำลังทำอยู่
อรชรโวยวายที่ชูชิตไม่ยอมมาเยี่ยม ทั้งที่เธอป่วย ชูชิตบอกเขาติดงานอยู่ หากเสร็จงานจะรีบไปก่อนที่จะวางหูไปเลย อรชรหงุดหงิดไม่ได้ดั่งใจ
ธีรธรบอกให้จ่านิดโทรฯถามคนที่ให้ตามประกบชูชิต ว่าชูชิตไปไหน พอรู้ว่าชูชิตไปโรงแรมก็รีบตามไปทันที พอไปถึงก็เห็นชูชิตกำลังพาไศลาขึ้นรถและขับออกไป เขาจึงรีบขับตาม เพราะเป็นห่วง ไม่รู้ว่าไศลากำลังคิดและทำอะไรอยู่แน่ ธีรธรสะกดรอยตามชูชิตและไศลามาถึงบ้านดุลยศักดิ์ และซุ่มดูอยู่อย่างเป็นห่วง ลูกน้องของดุลยศักดิ์ไม่ยอมให้ชูชิตและไศลาเข้าบ้านเพราะดุลยศักดิ์ไม่ได้สั่งไว้ ชูชิตวางอำนาจแต่ถูกสมุนดุลยศักดิ์ซึ่งมีอยู่หลายคนชักปืนจ่อ ธีรธรเห็นท่าไม่ดี ด้วยความเป็นห่วงไศลาจึงแสดงตัว ชูชิตระแวงว่าไศลาหักหลังเขาเป็นสายให้ตำรวจ ไศลารีบปฏิเสธเพราะกลัวผิดแผน ธีรธรเข้าตะลุมบอนกับสมุนแต่ต้องพ่ายแพ้เพราะจำนวนที่เยอะกว่า ทำให้ถูกสมุนเอาปืนจ่อทุกกระบอกไปที่ธีรธร ไศลากังวลใจมาก พยายามทำทุกอย่างที่ธีรธรจะปลอดภัยที่สุด
“ไศไม่รู้เรื่องนะคะชิต เค้าตามไศมาเอง” ไศลารีบปฏิเสธ
สมุนโวยวายใส่ “ไอ้ชูชิตแกมันโง่ แกพาตำรวจมาที่นี่”
“ใครกันแน่ที่โง่... ไม่เห็นเหรอมันมาคนเดียว พวกแกก็จัดการมันซะสิ” ชูชิตพยักพเยิดบอก ไศลาเป็นห่วงธีรธรมาก ชูชิตเย้ยหยัน “แกจะเข้ามาที่นี่ แกมาตัวคนเดียวพร้อมปืนกระบอกเล็กเนี่ยนะ”
“ชั้นไม่ได้ต้องการจะมีเรื่องกับใครตอนนี้ ชั้นแค่ต้องการคนของชั้นคืน”
“ใครกันคนของคุณ ชั้นมาหาคนรักของชั้น คนเดียวที่ชั้นจะยอมให้เค้าเป็นเจ้าของคือชูชิตเท่านั้น” ไศลารีบพูด เพราะต้องการปกป้องธีรธร
ชูชิตหัวเราะเยาะ “ได้ยินชัดมั้ยล่ะ งั้นเอางี้...ไม่เห็นจะยาก” ชูชิตเดินเอาปืนยัดใส่มือไศลา “พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นสิ ว่าคุณเป็นพวกเราน่ะไศ”
ไศลาลังเลมาก ธีรธรรีบบอก “ไศ...กลับไปกลับผม คุณไม่จำเป็นต้องทำอะไรแบบนี้ คุณดีกว่าคนพวกนี้เยอะ”
ไศลาลำบากใจมาก ได้แต่เอานิ้วสอดโกร่งไกปืนเล็งค้างมาที่ธีรธร ธีรธรหลับตาลง เบือนหน้าไปทางอื่น จังหวะนั้นชูชิตเอามือตนสอดนิ้วทับมือไศลาเขากระดิกนิ้วเอง กระสุนลั่นเข้าใส่ธีรธร ไศลา ตกใจทิ้งปืน ธีรธรมองเลือดที่ท้องตัวเองมองไศลา ช็อกเพราะคิดว่าไศลาเป็นคนยิง ไศลารู้สึกผิดมาก ชูชิตยิ้มยกสองมือแบบไม่รู้เรื่องอะไรด้วย ขณะที่ธีรธรลงไปทรุดกับพื้น
“ไศลา ทำไมคุณทำแบบนี้”
“คราวนี้เชื่อรึยังล่ะ ว่าพวกชั้นน่ะไม่ได้มาร้าย” ชูชิตหันไปพูดกับสมุนดุลยศักดิ์ ก่อนจะหันไปทางธีรธร “ให้คนลากมันไปทิ้งไกล ๆ ด้วย อย่าให้บ้านนายต้องเปรอะเลือดล่ะ”
ไศลาน้ำตารื้นแต่ก็ต้องกลั้นไว้ เมื่อเห็นสมุนลากธีรธรออกไป
“ใจเด็ดเหมือนกันนี่ ไม่ผิดที่จะเลือกมายืนข้างฉัน” ดุลยศักดิ์ปรบมือให้ เมื่อฟังเรื่องไศลา ยิงธีรธรจากชูชิต ขณะที่ไศลาพยายามเก็บอารมณ์ เพราะในใจเป็นห่วงธีรธรมาก ก่อนจะเงยหน้าจ้องมองดุลยศักดิ์เขม็ง
“อะไรทำให้เธอยอมมาเป็นพวกชั้น”
“ชูชิตค่ะ ชั้นใช้เวลาที่ผ่านมาคิดดูแล้วถึงได้รู้ว่า ชั้นขาดเค้าไม่ได้ ชั้นจึงตัดสินใจจะยอมทำทุกอย่างเพื่อเค้า”
“แล้วชูชิตได้บอกรึยังว่าเขาต้องแต่งงานกับนาถสุดา”
“นายครับ ผมว่าเรายกเลิก...” ชูชิตพูดยังไม่จบ ดุลยศักดิ์ก็ตวาดลั่น “หยุดเสนอความคิดเห็น ชั้นไม่ได้ถามแก” ชูชิตเสียหน้ามาก ๆ
“ชั้นเข้าใจดีว่าเรื่องงานก็คือเรื่องงาน ชั้นเชื่อใจชิต” ไศลาบอก
“ก็ดี ชั้นไม่อยากให้มามีปัญหากันทีหลัง แล้วเรื่องน้องสาวของเธอล่ะ ดูท่าคนนั้นคงจะไม่ยอมเธอง่าย ๆ หรอกมั้ง”
ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
เดลินิวส์-ข่าวบันเทิง
