ผู้เขียน หัวข้อ: กุหลาบไฟ วันที่ 28 กรกฎาคม 2556  (อ่าน 351 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ RobotNew

  • Moderator
  • *****
  • กระทู้: 3411
  • Level:
    0%
  • Thank : 0
    • ดูรายละเอียด
    • สะกิดข่าว
    • อีเมล์
กุหลาบไฟ วันที่ 28 กรกฎาคม 2556
« เมื่อ: กรกฎาคม 28, 2013, 04:20:56 am »

 ธีรธรเดินคอตกเสียใจมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น  ดูเหมือนพี่สาวจะโกรธเขาว่าเป็นต้นเหตุทำให้แม่ป่วย ธีรธรเครียดหนักไม่รู้จะจัดการอย่างไรกับความคิดของตัวเองดี เขาเหม่อมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ที่คืนนี้มีแต่กลุ่มเมฆมัวหม่น นาทีนี้เขาคิดถึงไศลาจับใจ
     
    บนยอดเขาตอนเช้ามืด ไศลายังคงมองไปที่ท้องฟ้า ใบหน้าอมทุกข์ของธีรธรยังติดอยู่ในใจของเธอ
    
    “ไศช่วยคุณป้าได้มั้ยคะหลวงปู่”
    
    นักพรตเมฆขาวหนักใจ “การช่วยชีวิตคนเป็นกุศลอันยิ่งใหญ่ แต่เจ้าแน่ใจหรือว่าจะรักษาตัวให้พ้นจากบ่วงกิเลสตัณหา”
    
    “ไศเพียงต้องการช่วยคุณป้าที่เคยมีบุญคุณช่วยเหลือไศตอนลำบาก ไศขอให้หลวงปู่เมตตา
    ด้วยค่ะ”
    
    นักพรตเมฆขาวถอนหายใจ “สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ทุกคนย่อมได้รับผลจากสิ่งที่ตัวเองเลือกทำ การจะช่วยผู้หญิงคนนั้นต้องใช้เวลาเพ่งจิตภาวนารักษาตลอดทั้งคืนติดต่อกัน 7 คืน และคนเจ็บต้องเป็นโยมอุปัฏฐากให้พระ 1 รูป” ไศลากราบขอบคุณนักพรตเมฆขาวด้วยความดีใจ นักพรตเมฆขาวบอก “จะทำการใดก็เร่งมือเข้า เวลาของเขาเหลือไม่มากแล้ว”
     
    ชูชิตแต่งตัวเตรียมออกไปข้างนอก  อรชรทำเป็นนอนหลับแม้ชูชิตจะปลุก แต่อรชรก็แกล้งทำเป็นไม่ลืมตาแต่ส่งเสียงมานิดเดียวและนิ่งไป   ชูชิตมองอรชรขำ ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้อง พอคล้อยหลังชูชิต อรชรก็เด้งลุกจากเตียงและหยิบโทรศัพท์มาโทรฯออกทันที
    
    “สวัสดีค่ะนาย ฉันอรชร ภรรยาของชูชิตพูดค่ะ”
     
    ธีรธรนั่งหลับอยู่ที่เก้าอี้ในโรงพยาบาล ก่อนจะเหมือนมีคนมาเขย่าตัวพร้อมกับเสียงเรียกคุ้นหู เขาค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาก็เห็นไศลามายืนอยู่ตรงหน้า  ธีรธรทั้งตกใจ ทั้งดีใจจนตาสว่างที่ไศลากลับมาแล้ว โผจะเข้าไปกอด แต่ไศลาถอยห่างออกไปอย่างระวังตัว ธีรธรงงที่ไศลาดูเปลี่ยนไป ก่อนที่ไศลาจะบอกว่าเธอจะมาช่วยวงทอง
     
    ไศลาบอกจะช่วยรักษาอาการของวงทอง พอกมลารู้เข้าก็โวยวายยกใหญ่ เพราะไศลาไม่ใช่หมอ แต่ธีรธรแย้งว่าไศลาเคยทำสำเร็จมาแล้ว พอกมลาหันไปทางนิ่มนวล นิ่มนวลหน้าจ๋อย ๆ ขณะที่หมอนพรัชยืนยันว่าเป็นความจริง 
    
    “ทำไมเราต้องมาเถียงเรื่องอะไรกันแบบนี้ด้วย นี่มันเรื่องของคนบ้าชัด ๆ มีที่ไหนใช้พลังจิตรักษาโรงมะเร็งได้จริง” กมลายังไม่วายไม่เชื่อถือ
    
    “คุณแก้วคะ เพื่อเป็นการพิสูจน์แทนคำพูด ไศขอทดลองรักษาคุณป้าตอนนี้เลย และถ้าคุณป้าอาการดีขึ้น หวังว่าคุณแก้วคงจะอนุญาตให้ไศรักษาคุณป้าต่อนะคะ” ไศลาบอก กมลาทำเมินใส่ก่อนที่จะพยักหน้าให้แบบขอไปที
     
    ไศลาเดินไปยืนทำสมาธิที่ข้างเตียงคุณนายวงทอง ทำสมาธิเสร็จแล้วเดินมาปิดม่านไม่ให้คนนอกมองเห็นในห้องได้ ก่อนจะเดินไปที่หัวเตียง หลับตาสวดมนต์แล้วเอามือวางบนหน้าผากคุณนายวงทอง สวดมนต์จนมีแสงสีทองระยิบระยับไหลออกมาจากมือไศลาแผ่ลงไปที่ศีรษะของคุณนายวงทอง ไศลาลากมือไล่ลงมาที่จมูก ปาก คอ หน้าอกจนมาหยุดที่ท้อง แสงสีทองยังไหลออกจากฝ่ามือไศลาไม่หยุด เข็มความดันและการเต้นของหัวใจของคุณนายวงทองตัวเลขเริ่มกระเตื้องขึ้นเรื่อย ๆ ขณะที่ไศลายังคงหลับตาสวดไม่หยุด แสงสีขาวกระจายตัวไปคลุมร่างคุณนายวงทองไว้ทั้งหมด
     
    เทพเปิดประตูให้นาถสุดาเข้าไปในเซฟเฮาส์ของตัวเอง นาถสุดายื่นถุงอาหารให้เทพรับไป ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องและทิ้งตัวลงบนโซฟา
    
    “เหนื่อยจังเลย วันนี้ที่กองนัดตั้งตีสี่ ง่วงจะแย่ ขับรถแทบจะหลับใน”
    
    เทพเอาอาหารใส่ชาม และถือมาวางบนโต๊ะ แล้วนั่งลงข้างกัน นาถสุดาตักก๋วยเตี๋ยวกินอย่างเอร็ดอร่อย
    
    “คุณนาถตัดสินใจที่จะกลับตัวกลับใจได้รึยังครับ” เทพถามขึ้น นาถสุดาชะงักไป “ถ้าฉันมีทางออกที่ดีกว่า คุณจะรับข้อเสนอของฉันมั้ย” เทพมองนาถสุดาอย่างสงสัยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่
     
    นพรัชเดินถือแฟ้มประวัติของคุณนายวงทองออกมาหาธีรธร กมลา นิ่มนวลที่หน้าห้องฉุกเฉิน เปิดแฟ้มชี้ให้ทุกคนดูความแตกต่างของตัวเลขในประวัติให้ทุกคนดู ที่ตัวเลขความดันและอัตราการเต้นของหัวใจของวงทองดีขึ้นอย่างรวดเร็ว หลังจากได้รับการรักษาจากไศลา กมลาและนิ่มนวลดูรายงานจากแฟ้มแล้วก็อึ้งไป “ไศลา คุณจะทำยังไงต่อ จะให้คุณแม่กลับไปที่บ้านหรือเปล่า” ธีรธรหันไปถามไศลา
    
    “ไม่ดีกว่าค่ะ ไศไม่อยากให้คุณป้าต้องเหนื่อยกับการเดินทาง อีกอย่างคุณป้าก็ยังต้องรับการรักษาทางวิทยาศาสตร์คู่ไปด้วย”
    
    “งั้นระหว่างนี้ นิ่มก็ดูแลคุณแม่อยู่ที่นี่ตามปกติ ส่วนไศลา ผมขอให้กลับไปพักที่บ้านเราเหมือนเดิม” ธีรธรสรุป นิ่มนวลสบตาขอความช่วยเหลือจากกมลา กมลายังหน้าเหวี่ยง “แล้วทำไมไม่ให้ไศลาอยู่ช่วยน้องนิ่มดูแลคุณแม่ที่นี่ล่ะ”
    
    “ไม่ได้หรอกครับ ไศลาเองก็ต้องพักผ่อนด้วย”
    
    ไศลาสังเกตเห็นนิ่มนวลแอบน้อยใจที่ธีรธรดูเป็นห่วงไศลามากอย่างเห็นได้ชัด เลยพูดขึ้น “คุณนิ่มคะ ไม่ต้องกลัวว่าฉันจะมาแย่งคุณธีไปจากคุณหรอกนะคะ ฉันจะอยู่ที่นี่จนกว่าคุณป้าจะหายเท่านั้น ฉันกล้ารับรองว่าฉันกับคุณธีไม่มีอะไรเกินเลยไปกว่าการเป็นคนรู้จักกัน...ใช่มั้ยคะคุณธี
    
    ธีรธรอึ้งที่ไศลาพูดปิดโอกาสเขาอย่างนั้น นพรัชได้โอกาสรีบเสียบ “งั้นก็ดีเลย...นี่ก็เย็นแล้ว คุณไศยังไม่ได้ทานอะไรเลยใช่มั้ยครับ เดี๋ยวผมพาคุณไศไปทานข้าวแล้วกันนะครับ” นพรัชหันมาคุยกับธีรธร “เดี๋ยวฉันพาคุณไศไปทานข้าวเสร็จแล้วจะไปส่งที่บ้านเองนะ แกก็กลับกับพี่แก้วก็แล้วกัน”
    
    ธีรธรถูกมัดมือชกยืนมองนพรัชพาไศลาเดินออกไปอย่างพูดอะไรไม่ออก   

                             


ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก เดลินิวส์-ข่าวบันเทิง

 
แชร์บทความ...
โค้ดแบบ forum
(BBCode)
โค้ดแบบ site/blog
(HTML)