พิพัชโทรฯ ปลุกษมาแต่เช้าพร้อมกับเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น ษมาเตรียมตัวจะไปเกาะพระฮามกับพิพัช แต่จะส่งวารีกลับไปที่เกาะยานกและให้จันเลาไปคอยดูแล ซึ่งเขาจะมั่นใจในความปลอดภัยมากกว่าอยู่ที่นี่ ลำแพงจับตามองวารีด้วยสายตาเย็นชา แล้วยิ้มเหี้ยมมุมปาก
เมื่อมาถึงเกาะยานก จันเลาให้วารีเข้าไปพักผ่อนในบ้าน รอจนกว่าษมาจะกลับมา วารีเข้าใจว่าจันเลากักบริเวณเธอตามคำสั่งเจ้านาย แต่หารู้ไม่ว่าษมาสั่งให้จันเลาดูแลเข้มงวด เพราะรู้ดีว่าที่เกาะมีไส้ศึก จันเลารู้เรื่องที่แลงแอบไปที่เกาะพระฮามวันที่เกิดเหตุ จึงให้กูซอจับตาดูแลงไว้ เพราะครั้งที่จับโจรขึ้นเกาะได้ แลงก็ขอเป็นคนเฝ้า และพบว่าโจรถูกฆ่าตัดตอนก่อนจะถึงมือตำรวจ แม้แลงจะ
ดูซื่อ ๆ โง่ ๆ ในสายตาทุกคน ที่เขาก็ไม่มองข้าม กูซอออกตามหาแลงแต่ก็ไม่พบ
ษมาหน้าเครียด หลังจากเดินสำรวจความเสียหายที่เกาะพระฮามแล้ว เพราะความเสียหายไม่มาก และคิดว่าแค่จงใจมาป่วนมากกว่า พิพัชเห็นด้วยเพราะความเสียหายน่าจะเกิดจากฝีมือแค่คนคนเดียวเท่านั้น
“นั่นสิครับ จะว่าล่อเสือออกจากถ้ำก็ไม่ใช่ เพราะเป้าหมายมันคือคุณษมา แล้วมันก็น่าจะรู้ว่าเราต้องเตรียมคนมาคุ้มกันคุณเต็มที่ ทำอันตรายคุณษมาไม่ได้ง่าย ๆ อยู่แล้ว
ษมาคิดทบทวนที่พิพัชพูด และตกใจเมื่อคิดขึ้นได้ “ล่อเสือออกจากถ้ำ วารี”
วารีนั่งเล่นเกมในโทรศัพท์อยู่อย่างเพลิดเพลิน ลำแพงเดินเป็นซอมบี้เข้ามาบอกว่าษมากลับมาแล้ว วารีขมวดคิ้วเพราะเธอก็มองไปที่ท่าเรืออยู่ตลอด แต่ก็ยังไม่เห็นเรือเข้ามาสักลำ ลำแพงบอกเรือของษมาแล่นอ้อมไปด้านหลังเกาะซึ่งเป็นที่ตั้งของโรงเก็บเรือเพื่อเติมน้ำมัน วารีสะพายกระเป๋าเดินนำมาที่โรงเก็บเรือ ลำแพงเดินตามหลัง วารีมองไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่เห็นษมาหรือคนงานสักคน
“อ้าว ก็ไหนคุณแม่บ้านบอกว่าคุณษมา มาคอยฉันที่นี่แล้วไงคะ ตกลงคุณษมาอยู่ไหนกันแน่คะเนี่ย”
“ตอนนี้ก็น่าจะอยู่พระฮามมั้ง” ลำแพง ยิ้มเหี้ยม วารีตกใจหน้าเสียรู้สึกสังหรณ์ไม่ดี เริ่มถอยหลัง เมื่อลำแพงเดินช้า ๆ เข้ามาหา “นี่คุณจะทำอะไร ล้อเล่นอย่างงี้ ฉันไม่ชอบนะคะคุณแม่บ้าน”
“ใครล้อเล่นกับแกอีหน้าด้าน” มองสาระวารีด้วยสายตาเกลียดชัง “เสนอตัวมาประเคนให้ผู้ชายถึงที่ อยากจะมีผัวมากนักใช่มั้ย”
“คุณพูดจาหยาบคายเกินไปแล้วนะฉันจะฟ้องคุณษมา” วารีทั้งโมโหทั้งกลัว ลำแพงแค้น ตะคอกใส่พร้อมปราดเข้าไปกระชากแขน “ไม่ต้องเอาคุณษมามาขู่ฉัน แกนึกเหรอว่าเค้าจะเข้าข้างแก เค้ารักฉัน เค้ารักฉันคนเดียว ได้ยินมั้ย คุณษมารักฉัน รักฉันคนเดียว ไม่ใช่แก ไม่ใช่แก” ลำแพงคลุ้มคลั่ง สติแตก เขย่าสาระวารีอย่างแรง คอเกร็ง ปากกระตุก ๆ สาระวารีเห็นอาการลำแพงก็ยิ่งกลัวหนัก รีบสะบัดมือจนหลุดแล้ววิ่งหนีทันที
ทันใดนั้น แลงก็โผล่มาจากที่ซ่อน พร้อมกับเงื้อไม้ฟาดใส่สาระวารีสุดแรงเกิด วารีพยายามหลบด้วยสัญชาตญาณเพื่อเอาตัวรอดแต่ไม่พ้นถูกแลงตีจนหัวคิ้วแตก เลือดออก ร่างทรุดร่วงลงกับพื้น กระเป๋าสะพายหลุดไปจากตัว กลักบุหรี่และอุปกรณ์ในการทำงานของสาระวารีหลุดออกจากกระเป๋าสะพาย
แลงยิ้มพอใจ “พอที่นี่ระเบิด ทุกคนก็จะเข้าใจว่านังนักข่าวมันอยากบุหรี่มาก แต่คุณษมาห้ามสูบ มันเลยต้องแอบมาสูบที่นี่ ดวงมันซวยเพราะถังน้ำมันดันเกิดรั่วขึ้น เลยต้องตายอนาถ” แลงหัวเราะออกมา เพราะเขาเห็นว่าวารีมีกลักบุหรี่ แม้ษมาจะห้ามก็ตาม
เรือของษมากำลังเร่งเต็มที่เพื่อกลับไปที่เกาะยานกให้เร็วที่สุด ษมายืนอยู่บนหัวเรือ เคร่ง เครียดมากห่วงวารีจนร้อนใจไปหมดแล้ว พิพัชยืนเครียดไม่แพ้กันอยู่ใกล้ ๆ แต่พยายามปลอบใจนายว่าอาจไม่เป็นอย่างที่เราคิด ษมาก็ภาวนาขอให้เป็นอย่างนั้นพิพัชบอก แต่เขาร้อนใจและกังวลมาก พยายามโทรฯ หาวารีแต่ก็ติดต่อไม่ได้
แลงกำลังใช้ขวานจามถังน้ำมันจนแตกเป็นรู น้ำมันไหลนองพื้นเต็มไปหมด ส่วนลำแพงก็เอาผ้าชุบขี้ผึ้งที่เธอทำเอง เพื่อใช้เป็นเชื้อล่อไฟ ก่อนจะหยิบไฟแช็กออกมาจุดและรีบหนีออกห่างโรงจอดเรือ เปลวไฟค่อย ๆ ลุกไหม้ผ้าชุบขี้ผึ้ง ช้า ๆ แลงวิ่งไปฉวยกระเป๋าสะพายของสาระวารี เก็บของเข้าไปให้หมด แล้วรีบวิ่งไปลากแขนพี่สาวพาวิ่งหนีไป ลำแพงยังหันมองมาทางวารีขำร่วนลงคอ ขณะที่น้ำมันก็ไหลออกมาเรื่อย ๆ
สาระวารีค่อย ๆ รู้สึกตัวพยายามยันกายขึ้นอย่างลำบาก แต่ร่างกายเจ็บระบมมาก และจมูกก็ได้กลิ่นน้ำมัน วารีหันหน้าไปมอง เห็นน้ำมันกำลังไหลเป็นทางเหมือนลำธารน้ำไหลเล็ก ๆ กำลังคืบคลานจะถึงกองเปลวไฟใกล้ ๆ ตัวเธอ ตาเบิกโพลงตกใจสุดชีวิต
เรือของษมากำลังแล่นมาด้วยความเร็ว ห่างจากเกาะยานกอีกไม่ไกล แต่ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงระเบิดดังแว่วมา พร้อมกับเห็นเปลวไฟจากระเบิดพวยพุ่งขึ้นมา ทุกคนตกใจมาก ษมานั่งไม่ติดบอกให้คนขับเร่งความเร็วเรืออีก หยิบมือถือโทรฯ หาวารีแต่ก็ไม่ติด ด้านจันเลาและกูซอรีบวิ่งไปที่โรงเก็บเรือทันทีที่ได้ยินเสียงระเบิดเช่นกัน
จันเลาและกูซอมาถึงโรงเก็บเรือ ก็เห็นไฟกำลังโหมไหม้โรงเก็บเรือ เศษซากของกระจายเกลื่อนไปหมด บรรดาคนงานรีบช่วยกันขนน้ำมาดับไฟกันโกลาหล วุ่นวายยกใหญ่ คนงานเข้ามารายงานว่าไม่น่าจะมีคนได้รับอันตราย เพราะปกติจะไม่ค่อยมีใครมาเดินเล่นแถวนี้นัก จันเลาตั้งท่าจะไปช่วยดับไฟแต่สายตาเหลือบเห็นกระเป๋าสะพายใส่อุปกรณ์ของสาระวารีตกอยู่ห่าง ๆ ซึ่งเป็นการจัดฉากของแลง รีบวิ่งเข้าไปหยิบดูก็จำได้ พยายามตะโกนเรียกวารี
ลำแพงและแลงรีบซ่อนตัวก่อนที่จันเลาจะกวาดตามองมาเห็น พร้อมกับทิ้งก้นบุหรี่ไว้อีกตัวเพื่อพยายามสร้างหลักฐานว่าวารีแอบมาสูบบุหรี่ที่นี่
ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
เดลินิวส์-ข่าวบันเทิง
