ตอนที่ 13
ษมาชวนวารีมาเดินเล่นที่สวนใกล้ ๆ ร้านเบเกอรี่ ก่อนจะหยิบลิปสติกออกมาส่งให้ บอกว่าวารีทำตกไว้วันที่ไปซื้อของด้วยกัน วารีกล่าวขอบคุณ แต่ษมาบอกว่าเขาควรจะขอบคุณวารีมากกว่าเพราะลิปสติกของวารีช่วยเขาไว้ วารีเก็บลิปสติกเข้ากระเป๋าแต่หน้าเป็นกังวลเพราะห่วงษมา ษมาบอกจะช่วยวารีหาข่าวเรื่องแชร์ วารีรีบปฏิเสธ แต่พอษมาบอกรู้สถานที่ผลิตอุปกรณ์แชร์เครื่องสำอาง วารีก็ตาโตอยากรู้มาก
ษมาพาวารีมาแอบดูที่ตึกแถวหลังหนึ่ง ซึ่งมีคนงานต่างด้าวชายหญิงเดินเข้าออกเป็นระยะ และมีลูกน้องดิตถ์คอยคุมอยู่ ษมาแปลกใจที่วารีไม่รีบถ่ายรูปเก็บหลักฐานเหมือนเช่นทุกครั้ง แถมยังเร่งให้รีบกลับโดยบอกว่านัดกับจิณห์วราไว้ ษมาขับรถออกไป สาระวารีแอบชำเลืองมองไปทางตึกแถวนั้น อมยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์ แอบมีแผนการบางอย่างในใจ
วารีปลอมตัวเป็นคนงานเข้ามา พร้อมกับแอบถ่ายวิดีโอด้วยกล้องขนาดเล็กโดยซ่อนไว้ในกระเป๋าถือใบเล็ก ๆ ที่ผู้หญิงส่วนใหญ่ไว้ใส่ของใช้ส่วนตัว ษมาโทรฯหาวารีจึงรู้ว่าวารีแอบเข้าไปในโรงงานตึกแถว ษมาตกใจมาก ห่วงสาระวารีมาก นึกโกรธตัวเองที่ดันพาวารีไปดู ขณะนั้นมีสายตาหนึ่งแอบดูษมาคุยโทรศัพท์อยู่ ก่อนจะรีบออกไป วารีแอบถ่ายวิดีโออย่างย่ามใจ แต่ถูกลูกน้องดิตถ์จับได้ ดิตถ์ใช้วารีเป็นเหยื่อล่อษมาให้มาพบที่เกาะเตีย โดยให้ษมามาคนเดียว แม้พิพัชจะห้ามเพราะรู้ว่าเป็นกับดัก แต่ษมาก็ต้องไป เพราะกลัววารีเป็นอันตราย
ษมามาพบดิตถ์ที่เกาะเตีย วารีซึ้งน้ำใจษมามาก เพราะการมาครั้งนี้อาจถึงแก่ชีวิตแต่ษมาก็ไม่ลังเล แถมสายตาของเขายังทำให้วารีรู้ว่าเธอมีความสำคัญกับเขามากแค่ไหน ษมายื่นข้อเสนอให้เงินหลายสิบล้านแลกกับตัววารี แต่ยังไม่ถูกใจดิตถ์ ษมาพูดดูถูกดิตถ์ ดิตถ์โกรธมากจึงยิงษมาสามนัดซ้อน ท่ามกลางความตกใจสุดขีดของสาระวารี ร่างของษมาค่อย ๆ ทรุดฮวบลง นอนคว่ำหมดสติไปเลย สาระวารีสะบัดตัวหลุดจากการจับกุมและรีบเข้าไปประคองร่างของษมาไว้
ดิตถ์หัวเราะสะใจ “ในที่สุดมึงก็มีวันนี้ไอ้ษมา วันที่มึงต้องมานอนตายคาตีนกู วิญญาณมึงคอยดูความสำเร็จของกูก็แล้วกัน กาสิโนเกาะพระฮามต้องเป็นของกู” ขาดคำ ก็มีห่ากระสุนยิงเข้าใส่พวกของดิตถ์ทันที ทั้งหมดวิ่งกระเจิงหาที่กำบัง และการลงมือครั้งนี้เป็นฝีมือของลูกน้องโศภี เพราะโศภีถูกพิพัชและจันเลาเป่าหู ว่าดิตถ์ต้องการฮุบหุ้นส่วนกาสิโนไว้คนเดียว โดยไม่บอกโศภี
ระหว่างที่ลูกน้องดิตถ์และลูกน้องโศภีกำลงต่อสู้กันอยู่นั้น ทันใดนั้นเอง ษมาก็ลืมตาขึ้น แล้วจับข้อมือสาระวารีลุกขึ้น วารีตกใจสุด ๆ
“ยังไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ตามผมมาเร็ว” ษมาจับข้อมือของสาระวารี กระชากพาวิ่งหลบหนีไป วารีวิ่งตามษมาไปงง ๆ
ดิตถ์และลูกน้องถูกลูกน้องโศภีโอบล้อมจนจนมุม ดิตถ์ต่อว่าโศภีที่มาทำร้ายกันเอง โศภีด่าดิตถ์ว่าจะฮุบหุ้นส่วนกาสิโนทำให้ดิตถ์งง ขณะที่ลูกน้องโศภีก็หาศพษมาไม่พบ ทันใดนั้นเองก็มีเสียงเรือแล่นเร็วออกไปจากเกาะ ทั้งโศภีและดิตถ์จึงรู้ว่าหลงกลษมาเสียแล้ว
ษมาขับเรือพาสาระวารีหนีออกมาจากเกาะอย่างเร็ว ลมแรงที่ปะทะเข้ามาจนเสื้อเปิดออก ทำให้เห็นว่าษมาใส่เสื้อเกราะกันกระสุนไว้ข้างใน พอพ้นมาได้ซักระยะ จันเลาและพิพัชนำเรือเร็วสองลำแล่นมาขนาบข้างเรือษมาเพื่อคุ้มกัน สาระวารีนั่งซุกอยู่มุมเรือแอบมองหน้าษมาอยู่เงียบ ๆ ลึก ๆ ก็ซาบซึ้งใจที่ษมายอมเสี่ยงชีวิตเสี่ยงตายเพื่อมาช่วยเธอ
เมื่อถึงเกาะยานก ษมาช่วยจับมือสาระวารีพาขึ้นจากเรือพร้อมกับเล่าเรื่องแผนให้ทั้งสองระแวงกันเอง เพราะทั้งสองต่างก็จะฮุบกาสิโนของเขาทั้งนั้น วารีขอโทษและยอมรับผิดกับการกระทำของตนเอง
“ดีครับ ต่อไปอย่าดื้อกับผู้ใหญ่อีก” ยิ้มเอ็นดู สาระวารีย่นจมูกใส่ก่อนเดินนำเข้าไป ษมาเดินตาม ลำแพงซึ่งแอบดูอยู่มองวารีอย่างชิงชัง กำใบไม้ใกล้ ๆ ขยำ บี้ จนแหลกคามือ
โศภีมาหาษมาเพราะต้องการหยั่งเชิง แม้จะร้อนใจและกลัวษมาเช่นกัน ษมาแกล้งพูดว่าเขามีหลักฐานคนที่ร่วมมือกับดิตถ์จะฆ่าเขา รวมถึงหลักฐานธุรกิจผิดกฎหมายด้วย และตอนนี้ก็เก็บไว้ในเซฟอย่างดี หากเขาส่งให้ตำรวจ ดิ้นไม่หลุดแน่ โศภียิ่งร้อนใจ
ษมาบอกวารีว่าเขาไม่มีหลักฐานอะไรทั้งนั้น เพียงแต่เป็นแผนลักไก่โศภีเท่านั้น ษมายังบอกให้วารีเตรียมทำข่าวได้ เพราะเขาแจ้งความให้ตำรวจเข้าไปทลายโรงงานนายดิตถ์ยึดของกลางไว้แล้ว ตอนนี้ตำรวจกำลังขยายผลถึงเรื่องแชร์เครื่องสำอางอยู่
สาระวารียิ้มกว้างออกมาอย่างดีใจ ษมายิ้มกว้าง “ผมช่วยหาข่าวขนาดนี้แล้ว จะให้รางวัลอะไรผมดีล่ะ”
“สมาชิกสยามสารฟรีตลอดชีพดีมั้ยคะ” วารีว่าแดก ษมาจ้องหน้าสาระวารี ตาหวานเชื่อม “อยากได้นักข่าวประจำตัวตลอดชีพมากกว่า” วารีอึ้ง ไม่คิดว่าษมาจะเล่นมุกนี้ “อีกหน่อยกาสิโนเปิด จะได้มีคนช่วยเขียนข่าวประชาสัมพันธ์ให้ผมไงครับ ผมใช้เส้นล็อกตำแหน่งนี้ไว้ให้คุณคนเดียวเลย”
“ฉันจะช่วยหาคนให้ก็แล้วกันนะคะ เพราะฉันไม่มีวันเขียนข่าวเชียร์ให้คนมาเข้าบ่อนเล่นการพนันที่ฉันเกลียดเข้ากระดูกดำเด็ดขาดค่ะ”
ษมาจ๋อยไป ลืมนึกข้อนี้ไปสนิท แค่อยากพูดกระเซ้าเย้าแหย่ สาระวารีเดินหน้าเครียด ๆ กลับเข้าไป ลึก ๆ ยังสับสน ใจก็แอบชอบษมา อีกใจก็ต่อต้านกาสิโน ษมามองตาม รู้ว่ากาสิโนเป็นอุปสรรคใหญ่ที่ทำให้ความสัมพันธ์ของเขาและวารีไม่คืบหน้าไปกว่านี้เสียที ษมาได้แต่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ
ดิตถ์ได้ข่าวเรื่องตำรวจเข้าทลายโรงงานของเขา ดิตถ์จึงมาหาโศภีเพื่อขอความช่วยเหลือ โศภีจึงให้ดิตถ์เข้าไปขโมยหลักฐานในเซฟบ้านษมาเป็นการแลกเปลี่ยน
ษมาเตรียมตัวจะไปอาบน้ำเข้านอนจึงตรวจตรากล้องวงจรปิดเป็นครั้งสุดท้าย และพบว่ากล้องในห้องทำงานไม่มีภาพ ษมาเอะใจจึงย่องไปดู และพบไอ้โม่งสายของดิตถ์กำลังค้นตู้เซฟจนทั่ว ไม่เห็นมีหลักฐานอะไรเลย ษมาจะจับไอ้โม่ง แต่เหมือนคนร้ายจะรู้ทางหนีทีไล่ในเกาะยานกดีจึงหนีรอดไปได้
ตอนที่ 14
ไอ้โม่งหลบมาอยู่ที่ซอกหิน โล่งอกที่ไม่มีใครตามมาทัน แต่จู่ ๆ ก็มีไม้ตีมาเต็มหลัง ลำแพงยกไม้จะฟาดอีกครั้ง แต่คนร้ายร้องห้ามพร้อมกับถอดหมวกคลุมหน้าออก ลำแพงตกใจมากเพราะคนทรยศกลับเป็นน้องชายของเธอเอง แลงว่าเขาติดหนี้การพนันจึงถูกดิตถ์สั่งให้ทำ ษมาวิ่งตามคนร้าย พิพัชและจันเลาตามมาสมทบแต่ก็ไม่เห็นตัวแล้ว ต่างก็สงสัยว่าใครกันที่เป็นหนอนบ่อนไส้
โศภีโกรธที่ลูกน้องดิตถ์บอกไม่มีหลักฐานในเซฟ ดิตถ์ว่าษมาคงไม่มีหลักฐานอะไร แค่เป็นแผนหยั่งเชิงเท่านั้น ดิตถ์บอกให้โศภีช่วยเหลือคุยกับผู้มีอิทธิพลเพื่อล้มคดีของเขา โศภีไม่ช่วย ดิตถ์โกรธมากจะเข้าทำร้าย แต่คนของโศภีเล็งปืนขู่มาที่ดิตถ์ โศภีว่าจะไม่เก็บคนที่หมดประโยชน์ไว้ ดิตถ์ยังรู้ว่าขาใหญ่อย่างเสี่ยสิงขรก็ถูกโศภีเก็บมาแล้วเช่นกัน ดิตถ์จนตรอกเพราะข่าวของเขาใหญ่มาก หาที่หลบซ่อนตัวยาก ทำให้ดิตถ์ยิ่งแค้นษมาเป็นทวีคูณ
รปภ.ที่เฝ้าหน้าบริษัทษมาเป็นไส้ศึกให้โศภี และรู้จากการพูดคุยระหว่างสมบูรณ์และเหวียงคนขับรถว่า ษมาเปลี่ยนรถขับไปส่งวารีที่กรุงเทพฯ เพราะคันที่ขับประจำต้องเข้าศูนย์ซ่อม รปภ.จึงแอบวางระเบิดไว้ใต้ท้องรถ วารีเป็นห่วงษมาที่จะเสี่ยงขับรถไปส่งเธอที่กรุงเทพฯ ษมาว่าตอนนี้ทั้งโศภีและดิตถ์คงไม่กล้าทำอะไรแน่ วารีว่าษมาประมาทเกินไปเพราะคนที่คิดฆ่าษมาคงไม่ได้มีแค่สองคนนี้
ษมายิ้มกรุ้มกริ่ม “ผมทราบ แล้วตอนนี้เป้าโจมตีก็ไม่ได้มีแค่ผมคนเดียวแล้ว ตอนนี้เค้าลือกันไปทั่วว่าคุณคือคนรักของผม”
“จะบ้าเหรอ” วารีแอบเขิน แต่เก็บอาการ
“ช่วยไม่ได้ ทุกคนเข้าใจไปยังงั้นหมดแล้ว คุณคือเครื่องต่อรองชั้นดี ถ้าพวกมันอ่านใจผมออก จับคุณเป็นตัวประกันจะเรียกร้องอะไรได้ง่ายกว่าฆ่าผมตายซะอีก”
สาระวารีเข้าใจแต่ทำพูดกลบเกลื่อน “พูดอะไรของคุณ ซับซ้อนต้องตีความ เข้าใจยาก น่ารำคาญ” สาระวารีสะบัดหน้าพรืดเดินนำไปก่อน พอลับหลังเค้าก็แอบอมยิ้มปลื้ม ๆ อดซึ้งใจไม่ได้ที่ษมาเห็นตนมีความหมายขนาดนี้
“เมื่อไหร่จะย้ายกลับมาอยู่ตราดซะทีล่ะหนูวารีลุงเห็นมาบ๊อย บ่อย” สมบูรณ์กระเซ้าเมื่อเห็นสาระวารีเดินมาที่รถ ษมาเดินตามมาด้านหลัง ยิ้ม ๆ
พอใจกับคำถามของสมบูรณ์
“วารีมาทำงานหรอกค่ะลุง หลังจากนี้คงไม่มาอีกนาน” สาระวารีพูดจบ ษมาก็สวนทันที “คนทางนี้เหงาแย่เลย”
ขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก
เดลินิวส์-ข่าวบันเทิง
